Category: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Το μνημόνιο τώρα εφαρμόζεται…

Μετά από μιά δεκαετία περίπου, όπου η ελλαδική κοινωνία λεηλατείται από μια οικονομική κρίση που λειτούργησε ως δούρειος ίππος για την άλωση κοινωνικών και ταξικών κατακτήσεων, οι χλιαρές αντιστάσεις και η αδυναμία συγκρότησης κινήματος αντίστασης και ανατροπής από την πλευρά της κοινωνίας, άνοιξε την όρεξη στα κοράκια των πολυεθνικών καπιταλιστικών κολοσσών να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα εξαθλίωσης και εξαχρείωσης της κοινωνίας. Την υφαρπαγή κάθε δημόσιου κοινωνικού αγαθού με αισχρές συμβάσεις ξεπουλήματος-παραχώρησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Μέσα από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης που έχει υποθηκεύσει το μέλλον των επόμενων γενιών για δεκαετίες στο άρμα του σύγχρονου φασισμού, η γη και η θάλασσα χωρίζονται σε οικόπεδα προς ξεπούλημα και διαχείριση στα πλαίσια της διεθνούς νεοφιλελεύθερης επίθεσης που προκαλεί κοινωνική ισοπέδωση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

Το ξεπέρασμα της κρίσης για τα αφεντικά ισοδυναμεί με τη συνέχιση του πολέμου που έχουν κηρύξει στις κοινωνίες για τον έλεγχο των φυσικών πόρων που τους αφαιρούν τα διάφορα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, παράλληλα με την προώθηση πολιτικών συνθηκών κοινωνικής περιστολής των δικαιωμάτων, των διεκδικήσεων και αντιστάσεων, τουλάχιστον τόσο όσο και το πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατίας. Η επίθεση του κεφαλαίου στις κοινωνίες σήμερα, έχει ως αιχμή τον έλεγχο της ενέργειας και των νέων τεχνολογιών, την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αγαθών όπως το νερό και η τροφή με τάση τη μονοπωλιακή ολοκλήρωσή τους. Τα νέου τύπου τραστ μονοπωλιακής διαχείρισης των αναγκαίων κοινωνικών αγαθών που ενδυναμώνονται διεθνώς το μόνο που μπορεί να υποσχεθούν για το μέλλον είναι περισσότεροι πόλεμοι, φτώχεια και εξαθλίωση για τις κοινωνίες, αρπαγή και καταστροφή των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος.

Στην Ελλάδα ειδικότερα, ο οικονομικός στραγγαλισμός που επέβαλλαν στην κοινωνία με τη λεηλασία των δημοσίων ταμείων, των μισθών και των συντάξεων και συνολικά των εργασιακών συνθηκών, η απαξίωση του ίδιου του συντάγματος και της (έτσι κι αλλιώς) εκμεταλλευτικής θεσμικής σύμβασης της αστικής δημοκρατίας, η χρόνια παρασιτική λειτουργία των θεσμών (κόμματα, δικαιοσύνη, συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σώματα ασφαλείας) που αναδείχτηκε περίτρανα στα χρόνια των μνημονίων, ήταν η αρχή. Το αναγκαίο κτύπημα για να γονατίσει ο ήδη πληγωμένος λαός στις σειρήνες της ¨μεταμνημονιακής¨ ¨ανάπτυξης¨ που έρχεται για να λεηλατήσει την κοινωνία και τη φύση. Η συνέχεια έρχεται καταιγιστική για να αλλάξει αποφασιστικά τον κοινωνικό ταξικό χάρτη με τελική υπόσχεση το σκοταδισμό.

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, από το 1950 μέχρι σήμερα, όντας δουλικά προσκείμενες σε κάποιο ισχυρότερο νταβατζή της διεθνούς σκακιέρας, διδάσκονται και διδάσκουν το λαό στη μιζέρια και την υποτέλεια, στο γλείψιμο, τη ρουφιανιά, το φόβο και την ταπείνωση, τη ματαιοδοξία και την αγανάκτηση. Τα τέρατα του παρόντος μας μοιάζουν τόσο όσο έχουμε προχωρήσει στην αλλοτρίωση και το συμβιβασμό με το κράτος. Το ψεύτικο παιχνίδι της πολιτικής που γίνεται για να συγκαλύψει τα εγκλήματα των αφεντικών και να αθωώσει το σύστημα, έχει γεμίσει με ελπίδες ταξικής ανέλιξης πολλούς γραφειοκρατικούς κώλους, εχθρός τους, η Ενότητα στην προοπτική δημιουργίας κοινωνικού επαναστατικού κινήματος. Οι κομπογιαννίτες του σύριζα που τους έλαχε θέση Τσολάκογλου στην ιστορία δεν είναι τίποτα διαφορετικό από τα 100 μικρά ΚΚΕ που παρασιτούν και δυσφημίζουν οποιαδήποτε προοπτική κοινωνικής απελευθέρωσης.

Οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι οφείλουν να αξιοποιήσουν τη συσσωρευμένη αγωνιστική πείρα των τελευταίων ετών ενάντια στο καθεστώς των μνημονίων, για να εκτιμήσουν τα όρια της κοινωνικής αντίστασης στο επίπεδο των θεσμών και της αστικής δικαιοσύνης. Στα χρόνια όπου τα συντάγματα παραβιάζονται αβίαστα, η δικαιοσύνη και όλοι οι δημοκρατικοί θεσμοί, είναι ολοφάνερα βιτρίνα που κρύβει τον σάπιο ως το κόκκαλο εξουσιαστικό κόσμο, τα σώματα ασφαλείας αποτελούν λαομίσητο στρατό κατοχής, η Αντίσταση στο καθεστώς τίθεται πλέον επιτακτικά στον καθένα ξεχωριστά.

Το διακύβευμα είναι πάντα το ίδιο, να ξεφύγουμε από τη βαρβαρότητα, να μην ζήσουμε σαν δούλοι.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Διαβάστε περισσότερα στην ιστοσελίδα
του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Οι αγώνες των λαών για ελευθερία αξιοπρέπεια και αυτοδιάθεση στη σημερινή κατάσταση έρχονται αντιμέτωποι με μια νέα γεωστρατηγική επίθεση από την πλευρά του κράτους και του κεφαλαίου. Χρησιμοποιώντας το χρήμα, τις θρησκείες, τους εθνικισμούς ως δούρειο ίππο, λεηλατούν οποιονδήποτε φυσικό ή ανθρώπινο παράγοντα μπορεί να τους προσφέρει την υπερκερδοφορία.

Τα παιχνίδια του πολέμου στην ευρύτερη μέση ανατολή έχουν ως αίτιο τη διαχείριση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου καθώς και την εγκαθίδρυση νέων πολιτικών συνθηκών που θα ευνοούν τη διαχείρισή τους από τα καθάρματα των εταιριών που λυμαίνονται το φυσικό πλούτο σε κάθε σημείο του πλανήτη.

Μεγαλοεταιρίες και πολυεθνικές όπως η shell – total, τα ΕΛ.ΠΕ. η BP, που έχουν αιματοκυλήσει ολόκληρο τον κόσμο για τα συμφέροντά τους χρησιμοποιώντας μαριονέτες πολιτικάντηδες, με το αζημίωτο, χωρίζουν ξανά τον κόσμο σε οικόπεδα και οικονομικές ζώνες σπαρμένα με πτώματα αμάχων, μικρών παιδιών, γυναικών, γερόντων που δεν μπορούν να ξεφύγουν από την κόλαση που τους έχουν επιβάλει.

Στρατιές προσφύγων γίνονται ξανά πεδίο εκμετάλλευσης από ΜΚΟ και κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων όπου μετατρέπουν την απέλπιδα προσπάθεια τους για ζωή σε κέρδος για τις τσέπες των αφεντικών. Οι μουλιασμένες από το αίμα τσέπες των αφεντικών ποτίζουν το μίσος μας για το υπάρχον.

Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί εκφραζόμενοι με διαφορετική ένταση και κλιμακούμενη βιαιότητα ανάλογα με τις κατά τόπους συνθήκες δεν αφορούν μόνο κάποιες μακρινές χώρες της Ασίας και της Αφρικής αλλά επιβάλλονται με κάθε μέσο και στο εσωτερικό των δυτικών δημοκρατιών μην αφήνοντας ανέγγιχτη καμία πτυχή της κοινωνικής ζωής ή της φύσης. Σε όλο το μήκος της δυτικής Ελλάδας έχουν ξεκινήσει από αυτές τις εταιρίες εργασίες έρευνας υδρογονανθράκων τόσο στο ηπειρωτικό όσο και στο θαλάσσιο κομμάτι από την Αλβανία μέχρι την Πελοπόννησο. Οι ειδικές οικονομικές ζώνες όπως τις ονομάζουν δίνουν το δικαίωμα χρήσης αυτών των περιοχών για εκατοντάδες χρόνια σε εκμεταλλευτές, με ειδικούς εργασιακούς όρους αλλά και καταπάτηση χλιαρούς δήθεν περιβαλλοντικούς (πχ. Σκουριές Χαλκιδικής).

Καταστρέφοντας και λεηλατώντας το φυσικό πλούτο ο καπιταλισμός μετατρέπει ένα από τα πιο φτωχά κομμάτια της χώρας σε ένα νέο Ελ Τοράντο όπου τα πάντα πωλούνται και τα πάντα αγοράζονται. Οι νέες θέσεις εργασίας που υπόσχονται είναι ένα νέο εργασιακό κρεματόριο, όπου τα δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί μέσα από χιλιάδες αγώνες και αίμα εργατών δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.

Αδιαφορώντας για την καταστροφή της φύσης ανοίγουν πηγάδια και κάνουν υπόγειες εκρήξεις σε μια περιοχή με έντονη σεισμική δραστηριότητα, γνωρίζοντας ότι αυτό μπορεί να προξενήσει ενεργοποίηση των εκατοντάδων ρηγμάτων που υπάρχουν και μπορεί να ισοπεδώσουν ολόκληρες πόλεις (όπως έχει γίνει στο παρελθόν σε Καλαμάτα, Πύργο, Κεφαλονιά, Λευκάδα /google: μεγάλοι σεισμοί Δυτ. Ελλάδα) και να καταπιούν λίμνες και ποταμούς στερεύοντάς τα. Βέβαια αυτά είναι ψιλά γράμματα μπροστά στις νέες επενδυτικές ευκαιρίες –(σκευωριες).

Η 1η Μάη σηματοδοτεί τον ανυποχώρητο αγώνα των ανθρώπων για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, για ζωή και όχι επιβίωση. Σηματοδοτεί έναν ανοιχτό πόλεμο ενάντια στα αφεντικά και τις κάθε λογής εξουσίες (πολιτικές, θρησκευτικές, οικονομικές) που καταδυναστεύουν την κοινωνία. Έναν πόλεμο από τα κάτω χωρίς ειδικούς, ειδήμονες, πρωτοπορίες και ιεραρχίες που πάντα στο τέλος αποδεικνύονται καλοί υπηρέτες των αφεντικών. Οι ανώνυμοι και άγνωστοι αγωνιστές είναι αυτοί που κέρδιζαν και αυτοί που τελικά θα κερδίσουν ό,τι είναι πραγματικά καλό για όλους τους ανθρώπους πέρα από καταγωγή, φύλο και οποιουσδήποτε επίπλαστους προσδιορισμούς που μόνο σκοπό έχουν τον διαχωρισμό των ανθρώπων και την αποδυνάμωση των αντιστάσεων.

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Από το 2010 η έντονη αποβιομηχάνιση ήταν στην καθημερινή ατζέντα του κράτους ωθώντας στην ανεργία χιλιάδες ανθρώπους. Αυτοί που ξεπουλούν τα πάντα στους ιδιώτες, αυτοί που διέλυσαν την παιδεία, την υγεία, την οικονομία αυτοί, οι αστοί πολιτικοί, που μας καταπιέζουν και μας εκμεταλλεύονται, που μας στερούν την ελευθερία. Έρχονται τώρα και μας υπόσχονται ότι θα πάρει μπρός η βαριά βιομηχανία με την εξόρυξη του μαύρου χρυσού.

Εκείνοι που δεν έχουν αφήσει αμόλυντο ούτε ένα δάσος, ούτε ένα ποταμό να ρέει ελεύθερο, που έχουν βιάσει τις θάλασσες, που λεηλατούν και καταπιέζουν την φύση και τον άνθρωπο, τώρα άξαφνα νοιάζονται να βοηθήσουν τον καταπιεσμένο λαό της Δ. Ελλάδας.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ
ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ!

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ,
ΔΙΧΩΣ ΣKΕΠΗ–ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ,
ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ-ΕΣ ΑΠΟ ΑΡΤΑ,
ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ–ΕΣ ΑΠΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ

Διαβάστε περισσότερα στην ιστοσελίδα
του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού