Category: Ζώνη Αντιπληροφόρησης

Ο αυτοοργανωμένος ραδιοφωνικός σταθμός της Μυτιλήνης 105 FM αποτελεί άλλη μια ελεύθερη φωνή αντίστασης που στέκεται ενάντια στα προτάγματα του κυριάρχου καθεστώτος και των κυρίαρχων media παρέχοντας ταυτόχρονα αντιπληροφόρηση και ενημέρωση αδιαμεσολάβητα, αντι-ιεραρχικά και αντιεμπορευματικά. Ο αντικαθεστωτικός λοιπόν λόγος του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού εγχειρήματος του 105 FM και η γενικότερη του στάση αποτελεί αγκάθι στα πλευρά του καθεστωτικού μηχανισμού με αποτέλεσμα το καθεστώς να επιστρατεύει όλα τα διαθέσιμα όπλα του προκειμένου να καταστείλει άλλη μια ελεύθερη φωνή στα πλαίσια μια γενικευμένης και στοχευμένης εκστρατείας φίμωσης του ελεύθερου λόγου και καταστολής του κόσμου και των εγχειρημάτων που συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.

Πιο συγκεκριμένα στις 28/04/2014, στην πόλη της Μυτιλήνης, μετά από καταγγελία του ΕΣΡ και του ΕΕΤΤ και κατόπιν εισαγγελικής παρέμβασης, κλιμάκιο της τεχνικής υπηρεσίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου εισέβαλλε στο χώρο που βρισκόνταν η κεραία του σταθμού προκαλώντας. Οι σύντροφοι δεν έκαναν ούτε βήμα πίσω αντέδρασαν άμεσα και επανέφεραν το σταθμό στην ομαλή λειτουργία του προχωρώντας στην επανατοποθέτηση της κεραίας στις 07/05/14. Σαν να μην έφτανε η πρώτη αυτή απόπειρα καταστολής ακολούθησε και δεύτερη. Πιο συγκεκριμένα λίγους μήνες αργότερα, στις 18/10, το σκηνικό επαναλαμβάνεται, αυτή τη φορά με κατάσχεση του πομπού του σταθμού από τις πρυτανικές αρχές, με πρόφαση για άλλη μια φορά το εν λόγω έγγραφο του ΕΕΤΤ, καθώς και την  υποτιθέμενη «παρεμπόδιση» των συχνοτήτων του αεροδρομίου της περιοχής.

Όπως αναφέρθηκε και πιο πριν, η καταστολή από τη πλευρά της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας είναι γενικευμένη και στοχευμένη. Παρόμοια κρούσματα καταστολής έχουν δεχτεί κατά καιρούς και άλλα αυτοοργανωμένα ραδιοφωνικά εγχειρήματα όπως το Ράδιο Κατάληψη, το Radio-Revolt, ο 98FM ενώ ας μη ξεχνάμε πως και η Ραδιουργία FM έχει βρεθεί στο στόχαστρο δεχόμενη στη προκειμένη περίπτωση μήνυση κατά αγνώστων από το ΕΕΤΤ. Και δεν είναι μόνο τα ραδιόφωνα που δέχονται την επίθεση του καθεστώτος άλλα και άλλα εγχειρήματα αντιπληροφόρησης και αντίστασης όπως το indymedia, οι καταλήψεις και γενικότερα ο κόσμος του αγώνα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αυτοοργανωμένο ραδιοφωνικό σταθμό της Μυτιλήνης, τον 105 FM κάτι το οποίο δημοσιοποιήσαμε και στη τοπική κοινωνία αναρτώντας πανό αλληλεγγύης στον προάυλιο χώρο της πανεπιστημιακής σχολής του Αγρινίου μέσα στην οποία στεγάζεται η ελεύθερη φωνή της Ραδιουργίας FM.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ 105 FM ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ KAI ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ

Ραδιουργία 87.7 FM
Αγρίνιο

Ο αυτοοργανωμένος ραδιοφωνικός σταθμός 105FM της Μυτιλήνης γίνεται για άλλη μια φορά δέκτης της κατασταλτικής μανίας του κράτους και των απόπειρων του φίμωσης και καταστολής της ελευθερίας του λόγου. Ακολουθεί η ανακοίνωση του 105 FM σχετικά με τη νέα αυτή απόπειρα καταστολής του σταθμού:

Σχετικά με την καταστολή του 105fm

Για δεύτερη φορά με εντολή των πρυτανικών αρχών του Παν. Αιγαίου, κατεβαίνει στα “κρυφά”, η κεραία του 105fm (όπως και στις 28/4/2014). Ο λόγος που επικαλέστηκαν είναι ότι η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, καλούσε τις Παν. Αρχές να κατεβάσουν άμεσα την κεραία του σταθμού, καθώς αυτή καταλαμβάνει χωρίς άδεια την συχνότητα των 105 στα fm.

Η ημερομηνία που στάλθηκε το εν λόγω έγγραφο ήταν 31/3/2014, όπου οι Παν. Αρχές κατέβασαν την κεραία, καταστρέφοντας την ολοσχερως. Εντωμεταξύ, το διάστημα από την στιγμή που ανεβάσαμε τη κεραία ξανά (7/5/2014), μέχρι τώρα που την κατέστρεψαν για δεύτερη φορά μεσολάβησε ένα χρονικό διάστημα πέντε μηνών.Το γεγονός ότι το ίδιο ακριβώς έγγραφο παρουσιάστηκε ξανά εγείρει πολλά ερωτήματα για το κατά πόσο υπήρξαν πιέσεις στις Παν. Αρχές, ώστε να προχωρήσει στο κατέβασμα της κεραίας. Εύλογα λοιπόν υποθέτουμε ότι είναι απλά μια πρόφαση, μιας και από ότι φαίνεται δεύτερη ειδοποίηση από την ΕΕΤΤ δεν υπήρξε, όπως επικαλέστηκαν οι Παν. Αρχές.

Ο δεύτερος ισχυρισμός των Παν. Αρχών υποστηρίζει ότι η κεραία του σταθμού προκαλεί παρεμβολές στην επικοινωνία των αεροπλάνων με τον πύργο έλεγχου του αεροδρομίου του νησιού, που βρίσκεται σε κάποια απόσταση από την κεραία, πράγμα ψευδές αφού τα ραδιοκύματα που εκπέμπουμε ουδεμία σχέση έχουν με τα “ραδιοκύματα” που χρησιμοποιούν στα συστήματα αεροδρομίου.

Πέρα από αυτές τις δικαιολογίες και τα ψέματα, καταλαβαίνουμε ότι το θέμα είναι κατά βάση πολιτικό, καθώς η καταστολή που δεχόμαστε υπαγορεύεται από το δόγμα της μηδενικής ανοχής και ελέγχου, που επιβάλεται από κάθε μορφή θεσμισμένης εξουσίας, απέναντι στα συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αντιεραρχικά εγχειρήματα, που προάγουν ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, στο εδώ και τώρα, όπως ο 105fm (Παρόμοιες καταστάσεις είχαν εξελιχτεί και σε άλλα μέσα όπως το Radio-Revolt, το Indymedia, ο 98fm και η Ράδιο-Κατάληψη ).

Από μεριάς μας έχουμε να κάνουμε ξεκάθαρο ότι τα λουκέτα και οι αλυσίδες, οι δολιοφθορές, οι εκφοβισμοί και τα ψέματα των Παν. Αρχών, δεν μπορούν να μας σταματήσουν από το να προσπαθούμε να σπάμε το πλέγμα έλεγχου της πληροφορίας από τα καθεστωτικά μέσα, τον έλεγχο κάθε ραδιοφώνου προς όφελος της εξουσίας από τις “ανεξάρτητες” επιτροπές και την προβολή των “έγκριτων” δημοσιογράφων, που ιεραρχούν και κατασκευάζουν κατά το δοκούν τις ειδήσεις. Εξοντώνοντας κάθε ριζοσπαστική φωνή και λογοκρίνοντας μέσω της χρήσης των πνευματικών δικαιωμάτων, ακόμα και στη μουσική. Εμείς, απέναντι σε όλα αυτά θα συνεχίσουμε να προάγουμε τις δομές και την δράση μας χωρίς “άδειες” και υποχωρήσεις.

Όσο θα μας κατεβάζουν τις κεραίες…
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΑΝEΒΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ

 

Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε μια ενημέρωση από τη μικροφωνική που πραγματοποιήθηκε στη Μυτιλήνη με αφορμή το νέο αυτό κρούσμα καταστολής που δέχεται ο 105 FM σε διάστημα μόλις λίγων μηνών:

Η μικροφωνική έληξε,με λίγο κόσμο. Μοιράστηκε κείμενο σχετικά με την καταστολή. Ανεβήκαμε στον κλειδωμένο χώρο οπού υπάρχουν τα μηχανήματα του σταθμού, για να κάνουμε μια εκτίμηση της κατάστασης,διαπιστώνοντας ότι έκτος από την ολοκληρωτική καταστροφή(όπως έχουμε προαναφέρει) της κεραίας, έλειπε από την θέση της και η βάση της κεραίας.

Όμως αυτή την φορά πρωτοτύπησαν με το να παραβιάσουν το κουτί στο οποίο βρισκοταν μεσα ο πομπος,ανοίγοντας από τους μεντεσέδες και κατασχέτωντάς τον. Υπήρξε άμεση κινητοποίηση και ο πομπός πέρασε πάλι στην κατοχή μας.

Eνημερώνουμε λοιπόν οτί ο 105fm κάνει ΚΑΛΕΣΜΑ αύριο 21-10 και ώρα 18:00 στο χωρο του σταθμού για να συζητήσουμε τι ενέργειες θα πρέπει να ακολουθήθουν.

ΟΣΟ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΕΡΑΙΑ…
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΑΝΕΒΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ!
105 FM

Σήμερα, Δευτέρα 20/10 πραγματοποιήθηκαν από τις Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης 93,8 FM στο Ε.Μ.Π στην Αθήνα κάποιες πρώτες κινήσεις αλληλεγγύης προς τον 105 FΜ.  Πιο συγκεκριμένα Σαν μια πρώτη κίνηση αλληλεγγυής ενάντια στη καταστολή που δέχτηκε ο αυτοοργανωμένος ραδιοσταθμός της Μυτιλήνης μοιράστηκαν κείμενα με την ανακοίνωση του 105fm στο χώρο της Πολυτεχνειούπολης , στάλθηκαν φάξ μέσα απο την πρυτανεία του Ε.Μ.Π. με την ανακοίνωση σε πανεπιστήμια και Μ.Μ.Ε. και κρεμάστηκε πανό αρχικά στη πρυτανεία και αφού τελείωσε η παρέμβαση ,απέναντι απο την φοιτητική λέσχη.

Tις ημέρες που διανύουμε ολοκληρώνεται κάτι περισσότερο από ένα έτος της έναρξης της καταστροφικής «ανάπλασης» του Πάρκου Αγρινίου.
Στα τέλη Αυγούστου 2013 ξαφνικά, εμφανίστηκαν μπροστά στα κατάπληκτα μάτια των πολιτών που ήταν αυτόπτες μάρτυρες οι μπουλντόζες της «ανάπλασης» του πάρκου. Ογκώδη και εχθρικά μηχανήματα για την οικολογική ισορροπία ενός πάρκου, με τη συνδρομή συνεργείων εργολάβων, δημοτικών υπαλλήλων και αστυνομικών δυνάμεων, ανέλαβαν να καταστρέψουν το τελευταίο στολίδι και πνεύμονα της πόλης του Αγρινίου.

Η απελθούσα πλέον δημοτική αρχή χρησιμοποιώντας ως επικοινωνιακό εργαλείο την ομόφωνη απόφαση έγκρισης του έργου από το δημοτικό συμβούλιο (αρ. 42/2012), προχωρούσε ολοταχώς σε μία επιθετική ενέργεια καταστροφής, βασιζόμενη σε μια μελέτη επιστημονικά αστήρικτη, αφού προερχόταν από παντελώς ακατάλληλους για σχεδιασμό τέτοιων έργων υπαλλήλους των υπηρεσιών του Δήμου.

Το τραγικό, ειρωνικό στοιχείο είναι ότι πολλοί από τους δημοτικούς συμβούλους εκείνης της εποχής, όπως προφορικά έχουν δηλώσει, δεν είχαν γνώση των λεπτομερειών του περιεχομένου της προαναφερόμενης «μελέτης». Όλα αυτά, στο όνομα της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης κι ενάντια στους κανόνες της τέχνης και της τεχνικής διαχείρισης των Πάρκων όπως εφαρμόζονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Αντιθέτως το συγκεκριμένο έργο με κάποιο «μαγικό» τρόπο έχει απαλλαγεί από την υποχρέωση εκπόνησης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Όταν, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2013, ήρθαν σε γνώση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού (της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου) οι καταστροφές της «ανάπλασης» και η συνολική εικόνα του τι πραγματικά προέβλεπε η μελέτη, η προαναφερόμενη Διεύθυνση εξέδωσε έγγραφο με το οποίο ουσιαστικά αναιρούσε την προηγούμενη απόφασή της και δήλωνε χαρακτηριστικά πως η αξιολόγηση της υπηρεσίας πραγματοποιήθηκε «επί τη βάσει κατ’ ελάχιστον ελλιπών στοιχείων».

Το Αγρίνιο, όπου η εφαρμογή των στυγνών μνημονιακών πολιτικών λιτότητας έχει ως συνέπεια μια ανθρωπιστική κρίση ορατή δια γυμνού οφθαλμού, στροβιλίζεται έκτοτε στις φρενήρεις εικόνες του ευρωπαϊκού συγχρηματοδοτούμενου έργου της «ανάπλασης» του Παπαστράτειου Δημοτικού Πάρκου.

Εκείνην την εποχή, συστάθηκε ανοιχτή συνέλευση από ενεργούς πολίτες, με σκοπό την προστασία και την αναζωογόνηση του πάρκου. Κατά τη διάρκεια όλου αυτού του χρονικού διαστήματος, υπήρξε καθημερινός αγώνας προστασίας της βιοποικιλότητας του πάρκου με επιστημονική ανάδειξη της ακαταλληλότητας και επικινδυνότητας της μελέτης «ανάπλασης» για το ευαίσθητο οικοσύστημά του. Παράλληλα, ενδελεχής έλεγχος του φακέλου του έργου, έφερε στην επιφάνεια σημαντικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν γεωτεχνικά και νομικά, τον παράλογο και παράνομο χαρακτήρα της «ανάπλασης».
Τότε, ένας ανηλεής επικοινωνιακός πόλεμος μεθοδεύτηκε ενάντια στα μέλη της ανοιχτής συνέλευσης. Εκτοξεύθηκαν ψευδείς και συκοφαντικοί χαρακτηρισμοί, προκειμένου η κοινή γνώμη να πεισθεί ότι οι πολίτες όλων των ηλικιών, επαγγελμάτων, πολιτικών και κοινωνικών απόψεων που αγωνίζονταν να σταματήσουν την καταστροφική «ανάπλαση» ήταν ένα γραφικό και περιθωριοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας.

Τα μικροαστικά αντανακλαστικά της επικοινωνιακής πολιτικής του τέως δημάρχου (ο οποίος παρεμπιπτόντως αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτικός) και των αυλικών του, φρόντιζαν για μεγάλο χρονικό διάστημα να διασπείρουν τέτοιου τύπου προπαγάνδα, είτε μέσω ορισμένων τοπικών οικονομικά εξαρτημένων μέσων μαζικής επικοινωνίας είτε στόμα με στόμα μέσα στην κοινωνία του Αγρινίου. Συμπτώματα τοξικοεξάρτησης με τις καρέκλες της εξουσίας…

Η φυτοκομική και αρχιτεκτονική σύνθεση του συγκεκριμένου πάρκου, που ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο για τα περιβαλλοντικά, ιστορικά και καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά του, δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε το Παπαστράτειο Πάρκο να είναι ένας από τους σημαντικότερους ιστορικούς κήπους στη δυτική Ελλάδα και ως τέτοιος χρειάζεται να θεωρείται μνημείο. Οι πυκνές φυλλωσιές των φυτών και οι κορμοί των δένδρων λειτουργούν ως καταφύγια για μικρόσωμα ζώα και πουλιά. Ουσιαστικά είναι μία δομή πρασίνου με δενδροστοιχίες και όχι μόνον, καθώς αποτελεί δεξαμενή φυτογενετικού υλικού και δημόσια περιουσία με διαρκή βιώσιμη παραγωγή σε βάθος χρόνου. Είναι βασικό στοιχείο πολιτισμού, το οποίο με κατάλληλη διαχείριση μπορεί να προσφέρει δυνατότητες οικονομικής ανασυγκρότησης για το Αγρίνιο και την ευρύτερη περιοχή.

Αυτός ο χαρακτηρισμός του μνημείου δεν περιέχει μόνον νομική υπόσταση ∙ η ίδια η κοινωνία έχει κάθε δικαίωμα να ορίσει την ιστορικότητα του χώρου. Ουσιαστικά αναλύουμε την έννοια του ιστορικού πάρκου που περιέχει μνήμες κοινωνικών αγώνων και αρχαιολογικά ευρήματα και μπορεί να λειτουργεί ως χώρος περισυλλογής, ανάπαυσης, άθλησης, ψυχαγωγίας, περιβαλλοντολογικής παιδείας.

Όλες οι εγκληματικές παρεμβάσεις στο Πάρκο, που έχουν πραγματοποιηθεί από τον Αύγουστο 2013 με ευθύνη της προηγούμενης δημοτικής αρχής, έχουν διαταράξει τη φυσιολογική λειτουργία του ευαίσθητου οικοσυστήματος που περικλείει, έχουν αλλοιώσει τη βοτανολογική του σύνθεση, αλλά και την ιστορική του φυσιογνωμία (εκριζώσεις δένδρων και θάμνων, καταστροφή του χώρου του φυτωρίου, άφθονο μπετόν, αποξήλωση του μνημείου των καπνεργατών).

Με το στεγνό «οικονομοτεχνικό» τρόπο σκέψης τους ασέλγησαν επί της αξίας που έχει η σαφής ορθολογική διαχείριση αυτής της όασης για τη βιωσιμότητα μιας πόλης, όπου η έκταση των χώρων πρασίνου της υπολείπεται τραγικά των διεθνών προδιαγραφών για να θεωρείται βιώσιμη. Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες που αντιστοιχούν μόλις στο 7% του συνολικού προϋπολογισμού του έργου!

Αδιαμφισβήτητα, μετά τις προαναφερόμενες καταστροφές, την αντιεπιστημονική – εγωκεντρική στάση του προηγούμενου δημάρχου και των αυλικών του, φτάσαμε στο σήμερα ˙ στο χρονικό σημείο δηλαδή που είναι επείγουσα η ανάγκη για φυτοτεχνικά έργα συντήρησης και προστασίας της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του πάρκου και συγκεκριμένα έργα υποδομής, προκειμένου να διατεθεί και πάλι στην αστική καθημερινότητα, ως ανοιχτός ελεύθερα προσβάσιμος χώρος – ζωντανός πνεύμονας της πόλης.

Η βελτίωση και ανάδειξη των υποδομών του πάρκου μπορεί να γίνει με πολύ ήπια έργα ακρίβειας χειρουργικών επεμβάσεων, μέσω της σύστασης ειδικής υπηρεσίας διαχείρισης, φροντίδας και προστασίας του πάρκου με καταρτισμένο επιστημονικό γεωτεχνικό προσωπικό, με κηποτέχνες και δασοφύλακες που να εργάζονται υπό συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εργασιών αναζωογόνησης του πάρκου, ώστε να είναι εφικτή η βιώσιμη παραγωγή έργου σε βάθος χρόνου (όπως για παράδειγμα ο πολλαπλασιασμός και η διάθεση δενδρυλλίων και οπωροκηπευτικών καρπών στους πολίτες του Αγρινίου, κ.α.). Συγκεκριμένα προτείνουμε:
1. Σύνταξη ατομικού μητρώου – χωρικής βάσης δεδομένων για κάθε δένδρο και θάμνο του πάρκου ώστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα να καταγράφονται όλες οι εργασίες που γίνονται σ’ αυτά (κλαδέματα, φυτοπροστατευτικές δράσεις, καλλιεργητικοί χειρισμοί κ.τ.λ.), αλλά και να ελέγχεται η φυτοϋγεία τους προκειμένου είναι εφικτός ο προγραμματισμός των εργασιών διαχείρισης της βλάστησης του πάρκου.
2. Συντήρηση και αναζωογόνηση της υπάρχουσας βλάστησης που για πολλά χρόνια έχει αφεθεί στη τύχη της, με φύτευση των περιοχών που σε παλαιότερη φάση είχαν αναπλαστεί ανεπιτυχώς, με ανασύσταση δενδρώνα κι αμπελώνα με ντόπιες, σπάνιες παραδοσιακές ποικιλίες, με εμπλουτισμό των φυτικών ειδών και μελετημένη αναλογία φυλλοβόλων, αειθαλών, αρωματικών και θάμνων.
3. Ενσωμάτωση στοιχείων που αφορούν στην τοπική ιστορία, όπως η ανάδειξη της βελανιδιάς που ενέπνεε τον ποιητή Χατζόπουλο, του μνημείου των πεσόντων καπνεργατών, κ.τ.λ..
4. Διατήρηση των χωμάτινων διαδρομών και οριοθέτηση τους με φύτευση καλλωπιστικών θάμνων και παράλληλη αποκατάσταση του επιφανειακού δικτύου άρδευσης του Πάρκου, ενώ παράλληλα είναι ανάγκη να υπάρχει πρόβλεψη για τη δυνατότητα προσβασιμότητας για ανθρώπους με αναπηρία.
5. Ανακατασκευή της παιδικής χαράς με χρήση υλικών φιλικών για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, με ασφαλή λειτουργία και οικολογικό προσανατολισμό. Αυτή η φιλοσοφία μπορεί να ακολουθηθεί και στις υπόλοιπες εγκαταστάσεις (κιόσκια, παγκάκια, κ.α.), με χώρους ξεκούρασης εναρμονισμένους στο φυσικό περιβάλλον κι όχι τσιμεντένιες κακόγουστες, άχαρες κατασκευές.
6. Συντήρηση της εξωτερικής λιθόκτιστης περίφραξης – μάντρας του Πάρκου, ως στοιχείου τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής αλλά και για προστασία του χώρου από βανδαλισμούς, ανεξέλεγκτη κυκλοφορία δικύκλων κ.λπ..
7. Αναδόμηση των πέτρινων τοιχίων – αναβαθμίδων στο εσωτερικό του πάρκου (με χρήση τεχνικής ξερολιθιάς).
8. Ανασύσταση του υπάρχοντος δικτύου ηλεκτροφωτισμού και χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Παράλληλα είναι αδήριτη η ανάγκη για πλήρη αποκατάσταση του πάρκου με διατήρηση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του και καλλιέργεια υπηρεσιών εξωστρεφούς προσανατολισμού, ώστε να αποτελέσει πολιτισμικό τοπίο έλξης – περιβαλλοντολογικού τουρισμού για παιδιά κι ενήλικες από ολόκληρη την ελληνική χερσόνησο – λειτουργώντας ουσιαστικά ως ανοιχτό, λειτουργικό πάρκο ευρωπαϊκών προδιαγραφών μεσογειακής βλάστησης. Με πληροφόρηση για τη χλωρίδα και την πανίδα που ενδημούν στο πάρκο, με εκπαιδευτικούς περιπάτους και παιχνίδι για παιδιά, με σεμινάρια κηποτεχνίας και βοτανικής, με ξύλινα κιόσκια αναψυχής, με εργαστήρια φυσικής δόμησης, κ.τ.λ.. Προκειμένου να καταστεί εφικτό μια μέρα το Παπαστράτειο Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου να διατεθεί, ως φυσικό στολίδι ξανά στην κοινωνία, σίγουρα χρειάζεται πολλά να γίνουν.

Ποιοί/-ές είναι αυτοί/-ές που δεν θέλουν ένα τέτοιο πάρκο αντάξιο της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής του αξίας; Ποιοί/-ές θέλουν να καταστρέψουν το πάρκο με παράλογες μελέτες; Την αποκλειστική ευθύνη μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, τη φέρει η προηγούμενη δημοτική αρχή.

Eμείς ως κάτοικοι Αγρινίου θέλουμε το Πάρκο όπως το ζούσαμε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, χωρίς τις καταστροφικές παρεμβάσεις όσων κόπτονται για την «ανάπλαση» του. Ένα πάρκο φωτισμένο, καθαρό, περιφραγμένο και γεμάτο με φροντισμένα δένδρα, με χωμάτινες ευκολοδιάβατες διαδρομές, με συντροφιά τη δροσιά και το κελάρυσμα του νερού στις αρδευτικές διαδρομές του.
Τέλος χρειάζεται να γίνει κατανοητό απ’ όλα τα ενεργά κύτταρα της κοινωνίας πως οι αγώνες των λαών για την προστασία της φύσης και του πολιτισμού – ενάντια στην αγοραία εμπορευματοποίηση της γης και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος – δεν αφορούν μόνο στην προστασία των φυτικών ή ζωικών ειδών, για τα οποία ανυπερθέτως πρέπει να μαχόμαστε. Οι αγώνες αυτοί αφορούν, επίσης, στο σταμάτημα της εξαθλίωσης της κοινωνίας και της εκποίησης του δημόσιου πλούτου, ώστε με αυτό-οργάνωση και συμμετοχή να υπερβούμε την κουλτούρα της ανάθεσης που έχει κλέψει τις ζωές μας. Φυσικά συμμετέχοντας καθεμιά και καθένας από εμάς σε μία ανοιχτή ενεργή διαδικασία όλη αυτή την κρίσιμη χρονική περίοδο, έχουμε αντιληφθεί πως, αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές, οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές.

Η ανοιχτή συνέλευση για την προστασία και αναζωογόνηση του πάρκου Αγρινίου, ανεξάρτητη από κάθε φορέα, αυτοδιαχειριζόμενη και αυτόνομη στις λειτουργικές της διαδικασίες, έσπειρε τα πρώτα σποράκια που έχουν ήδη φυτρώσει.

ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ – ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ!

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ
ΤΟΥ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΕΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Κάθε Κυριακή ώρα 20.00, συνέλευση στο χώρο του αναψυκτηρίου του Πάρκου

 

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα Σώστε το Πάρκο Αγρινίου

Νέα αποτροπή πλειστηριασμού είχαμε σήμερα το απόγευμα (24/10/14) στο Μεσολόγγι, όπου δεκάδες πολίτες κατάφεραν και απέτρεψαν την τράπεζα να κάνει κατάσχεση σπιτιού.

Ένας ίσον δεκάδες, ενάντια στις τράπεζες και στις ορέξεις τους, αυτό αποδείχθηκε και σήμερα στο Μεσολόγγι. Πάνω απο 150 άνθρωποι απο το Αγρίνιο, την Ναύπακτο, την Πάτρα και το Μεσολόγγι, αυτόνομα ή με τις συλλογικότητες που τους συνοδεύουν, σχημάτισαν μία κοινωνική ασπίδα προστασίας ενός συνανθρώπου, μπροστά στα δικαστήρια του Μεσολογγίου όπου υπάλληλοι της τράπεζας ήταν έτοιμοι να κατάσχουν το σπίτι του ανθρώπου, προς όφελός της τράπεζας..

Η συμβολαιογράφος δεν μπόρεσε να μπει στα δικαστήρια, οι πολίτες δεν έκαναν πίσω, ο πλειστηριασμός ακυρώθηκε… Ήταν ένα ακόμη σημείο νίκης στον αγώνα των απλών ανθρώπων ενάντια σε μηχανισμούς(τραπεζών, δικαιοσύνης κλπ) που απειλούν την κοινωνική ζωή, υποτιμούν τους ανθρώπους και δεν διστάζουν να τους εξοντώσουν οικονομικά και κοινωνικά.

Οι δράσεις θα συνεχισθούν παντού, έχοντας την αλληλεγγύη όλο και μεγαλύτερων κοινωνικών μερών, έως ότου αφοπλισθεί πλήρως η κοινωνική σφαγή που τροφαοδτείται από τις πολιτικές αποφάσεις ενός πολύ συγκεκριμένου ολοκληρωτικού καθεστώτος και των υποτελών που αποτελούν και το πολιτικό του προσωπικό.

 

Από την ιστοσελίδα του Σωματείου Βάσης ανέργων & επισφαλώς εργαζομένων Άρτας

A.C.A.B. : Davide Bifolco (29/09/97-05/09/14)

 Ο 17χρονος Ιταλός, κάτοικος Νάπολι, Davide Bifolco στις 05/09/14 βγήκε για μια βόλτα με δυο φιλαράκια του, μια βόλτα που έμελε να ναι η τελευταία του μιας και έπεσε θύμα της αστυνομικής βαρβαρότητας, όπως άλλωστε έγινε πρόσφατα και με τους επίσης νεαρούς Αλέξη Γρηγορόπουλο στην Ελλάδα και Berkin Elvan στη Τουρκία. Ο 17χρονος επέβαινε σε ένα σκούτερ μαζί με δύο φίλους του και δεν σταμάτησαν σε μπλόκο των καραμπινιέρων για έλεγχο (κάτω από παρόμοιες συνθήκες έπεσε νεκρός και ο Ηρακλειώτης νεαρός Ηρακλής Μαραγκάκης). Το δίκυκλο ανετράπη λίγο πιο κάτω και οι νεαροί άρχισαν να τρέχουν. Οι καραμπινιέροι συνέλαβαν τους δύο, αλλά ένας από τους μπάτσους άνοιξε πυρ κατά του 17χρονου Davide και τον τραυμάτισε σοβαρά. Ο νεαρός, ο οποίος θα έκλεινε τα 17 του χρόνια στις 29 Σεπτεμβρίου, υπέκυψε στα τραύματά του, στο νοσοκομείο όπου και διεκομίσθη. Συντετριμμένος και οργισμένος ο αδελφός του Davide δήλωσε τα εξής: «Ντρέπομαι που είμαι Ιταλός. Τώρα πώς θα απολογηθεί το κράτος σε εμάς για αυτό που έγινε;». Η δολοφονία του 17χρονου προκάλεσε οργή, αγανάκτηση και διαμαρτυρίες από εκατοντάδες ανθρώπους (κυρίως νεαρούς) που βγήκαν στους δρόμους εκδηλώνοντας την οργή τους, ενώ ενώ επιτέθηκαν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής Τραϊάνο κοντά στο οποίο συνέβη το περιστατικό. Δυο περιπολικά της αστυνομίας καταστράφηκαν ολοσχερώς και πολλά περισσότερα υπέστησαν ζημιές. Διαδηλώτρια δήλωσε σε ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ότι «Είναι ντροπή. Η αστυνομία πρέπει να μας υπερασπίζεται και αντ’ αυτού σκότωσε ένα αθώο παιδί. Εδώ στη γειτονιά Τραϊάνο δεν θέλουμε πια την αστυνομία».

Δεν ξεχνάμε κανένα θύμα της κρατικής καταστολής-Δεν συγχωρούμε

Από την ιστοσελίδα της Αυτόνομης Ζώνης

Σε δηλώσεις του ο ακροδεξιός τραμπούκος περιφερειάρχης Ηπείρου, Καχριμάνης , που πρόσφατα κλώτσαγε καθαρίστριες που έκαναν το έγκλημα να διεκδικούν τη δουλειά τους, , προκαλεί για το ζήτημα του Αχελώου. Θεωρεί εθνικό έγκλημα τη μη ολοκλήρωση της καταστροφής των φαραωνικών εγκληματικών επεμβάσεων που έχουν συμβεί παρανόμως όλα αυτά τα χρόνια στον Αχελώο και συνολικά στο φυσικό τοπίο που δημιούργησε το ποτάμι. Όσοι έχουν επισκεφθεί τα έργα διαπιστώνουν στην καλύτερη των περιπτώσεων ένα απόκοσμο ακρωτηριασμό του φυσικού τοπίου σε πολύ μεγάλη κλίμακα.

“Τραμπουκίζει” ακόμη και τις συμβατικές υποχρεώσεις που έχει ο θεσμικός του ρόλος απέναντι σε αποφάσεις επίσης θεσμικών οργάνων όπως το ΣτΕ που έχουν καταδικάσει τόσο το έργο όσο και τη συνέχιση των έργων, και ξεσπά ως τραμπούκος ορίζοντας τη συνέχεια της καταστροφής ως ζήτημα εθνικής οικονομίας από τη λειτουργία της εκτροπής για τη Θεσσαλία αλλά και της δική του περιοχής. Καλεί μάλιστα το ΣτΕ μπροστά και στη νέα απόφαση που θα κληθεί να πάρει σε λίγες ημέρες , να επισκεφθεί την περιοχή και μετά να συμφωνήσει μαζί του στη συνέχιση των καταστροφικών και παράνομων έργων , προφανώς γιατί το ΣτΕ θα μαγευτεί όπως και ο ίδιος από το αποτύπωμα που έχουν αφήσει τα φαραωνικά έργα εκτροπής του Αχελώου, άλλωστε ποιος μπορεί να αμφιβάλει για τν αισθητική των ακροδεξιών τραμπούκων τύπων σαν τον Καχριμάνη.

Από την πλευρά μας να τονίσουμε ότι τα έργα αποτελούν ένα από τα πιο κραυγαλέα εγκλήματα που έχουν γίνει στην Ελλάδα, απο το Κράτος και τους μηχανισμούς του Κεφαλαίου, κατά της φύσης, κατά των τοπικών κοινωνιών, κατά των τεράστιων χρηματικών ποσών που λεηλατήθηκαν απο μεγαλοεργολάβους και πολιτικούς, με αποτέλεσμα μία τεράστια καταστροφή , ένας πραγματικός ακρωτηριασμός του φυσικού μας πλούτου, που πρέπει να είσαι πολύ τραμπούκος για να θεωρείς υποχρέωση σου τη συνέχιση αυτής της τεράστιας καταστροφής .

Η δήλωση του ακροδεξιού τραμπούκου περιφερειάρχη Ηπείρου έχει ως εξής:

«Θεωρώ ότι είναι εθνικό έγκλημα που δεν τελειώνει το έργο. Είναι ένα έργο έτοιμο, το οποίο θα δώσει μεγάλη ανάσα στην εθνική οικονομία και θα αλλάξει την τύχη της Θεσσαλίας και της δικής μας περιοχής. Το έργο είναι τελειωμένο, και αποτελεί υποχρέωση της ηγεσίας του Συμβουλίου της Επικρατείας να πάει να το δει και μετά να βγάλει αποφάσεις».

Από την ιστοσελίδα της αναρχικής συλλογικότητας της εφημερίδας Γκιλοτίνα

A.C.A.B. : Tony Onuoha (18/08/2007) – Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε..

Στις 13/08/13 στο κέντρο του Περιστερίου δολοφονείται ο 19χρονος Θανάσης Καναούτης μετά από διαπληκτισμό με ελεγκτή-κεφαλοκυνηγό κατά τη διάρκεια ελέγχου εισιτηρίων σε τρόλεϊ. Ο ελεγκτής τραμπούκος, σύμφωνα με μαρτυρίες, έσπρωξε τον νεαρό έξω από το τρόλει, αφού προηγουμένως του είχε σκίσει την μπλούζα. Συνεργοί στη δολοφονία προφανώς είναι και όσοι εμπλέκονται στο κουκούλωμα της υπόθεσης και την αθώωση των δολοφόνων. Το αρχικό πόρισμα μιλούσε σχεδόν για αυτοκτονία του Θανάση, ο οποίος υποτίθεται ότι πήδηξε μόνος του έξω από το λεωφορείο! Την ίδια στιγμή ο τότε υφυπουργός Μεταφορών Μιχάλης Παπαδόπουλος δήλωνε ότι «οδηγός και ελεγκτής έκαναν καλά την δουλειά τους» ! Τα παπαγαλάκια του κράτους μιλούσαν για ατύχημα και τζαμπατζήδες! Ένα χρόνο μετά οι δολοφόνοι (φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί) συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Τη Τετάρτη 13/08/14 πραγματοποιήθηκε στο Περιστέρι συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαν γύρω στα 200 άτομα ενώ υπάρχει περίπτωση να ξαναδιοργανωθεί συγκέντρωση-διαδήλωση κατά τη διάρκεια του Σεπτέμβρη

Το 1926 η κατακόρυφη άνοδος του συναλλάγματος, είχε άμεσες ευεργετικές επιπτώσεις στο καπνεμπόριο. Έτσι οι καπνεργάτες κινητοποιούνται και απαιτούν ανάλογη αύξηση στα πενιχρά τους μεροκάματα. Οι καπνέμποροι αρνούνται κατηγορηματικά και έτσι οι καπνεργάτες κήρυξαν απεργία το Σάββατο 31 Ιουλίου 1926.

Οι μέρες περνούσαν, οι δύο πλευρές έμεναν αμετακίνητες στις αρχικές θέσεις τους. Το Σωματείο, μετά από 8 ημέρες απεργίας χωρίς καμία πρόοδο στις διαπραγματεύσεις, βρέθηκε μπροστά σε δίλημμα: Αν συνέχιζε την απεργία, θα άρχιζε η διαρροή, αφού οι ανάγκες εκατοντάδων οικογενειών ήταν πιεστικές. Αν αποφάσιζε την μαχητική παρουσία με δυναμικές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, η σύγκρουση με την Χωροφυλακή θα ήταν αναπόφευκτη.

Αποφασίζουν το δεύτερο και ζητούν άδεια για να συγκεντρωθούν οι απεργοί την Δευτέρα, 9 Αυγούστου, στην πλατεία της Αγοράς, (Πλατεία Στράτου, σημερινή Πλατεία Ειρήνης) εκεί όπου γίνονταν όλες οι πολιτικές εκδηλώσεις. Οι αρχές αρνούνται και τους χορηγούν άδεια για την συγκέντρωσή τους στο χώρο της Αγίας Σωτήρας (το σημερινό Πάρκο), που τότε θεωρούνταν εκτός της πόλης. Πράγματι από το πρωί της Κυριακής 8 Αυγούστου, οι απεργοί άρχισαν να συγκεντρώνονται στον χώρο της Αγίας Σωτήρας, με μαύρες σημαίες πάνω στις οποίες έγραφαν: «Δικαία απαίτησις, ή 100 δράμια ψωμί ή ένα χρόνο απεργία»

Γύρω στις 8 το πρωί είχαν συγκεντρωθεί γύρω στους 8000 απεργούς. Οι αρχές είχαν τοποθετήσει ισχυρή δύναμη Χωροφυλακής στην «καμπή» της οδού Αγρινίου-Αμφιλοχίας, καθώς και μία δύναμη Ευζώνων, που είχε έρθει από το Μεσολόγγι. Μετά από τους λόγους που εκφωνήθηκαν, η συγκέντρωση διαλύθηκε και οι απεργοί σκορπίστηκαν άλλοι προς τον προσφυγικό συνοικισμό Αγ. Κωνσταντίνου και άλλοι προς την πόλη. Η ομάδα που κατευθύνθηκε προς την πόλη, ήρθε αντιμέτωπη με τις δυνάμεις της Χωροφυλακής. Ο ταγματάρχης Ζαμπετάκης που ήταν επικεφαλής, τους προέτρεψε να κατέβουν προς την πόλη ανά δύο άτομα. Οι απεργοί διαβεβαίωσαν τον Ζαμπετάκη ότι η συγκέντρωσή τους είχε διαλυθεί, αλλά αρνήθηκαν να χωριστούν σε ομάδες των δύο.

 Ακολουθεί συμπλοκή και η διαταγή του ταγματάρχη να πυροβολήσουν στον αέρα ήταν η αφορμή να επιτεθούν με πέτρες μερικές εργάτριες στην δύναμη της χωροφυλακής. Οι σφαίρες που μέχρι τότε έπεφταν στον αέρα, γύρισαν προς τους απεργούς. Μία σφαίρα βρίσκει στο κεφάλι τον νεαρό, σχεδόν παιδί, Θεμιστοκλή Καρανικόλα, που, σύμφωνα με μαρτυρίες, βρέθηκε τυχαία στο χώρο του επεισοδίου. Μία άλλη σφαίρα τραυματίζει θανάσιμα την έγκυο καπνεργάτρια Βασιλική Γεωργαντζέλη, που ξεψύχησε λίγο αργότερα. Ήταν 29 ετών και είχε ήδη δύο παιδιά, τον Γεράσιμο 9 ετών και την Παρασκευή 5 ετών. Ο εργάτης Δ. Τσαμπάς τραυματίζεται σοβαρά στο μπράτσο, που ακρωτηριάστηκε. Το νέο διαδίδεται στο Αγρίνιο γρήγορα και η κηδεία της Βασιλικής Γεωργαντζέλη και του Θεμιστοκλή Καρανικόλα, γίνεται στον Άγιο Δημήτριο παίρνοντας μορφή διαδήλωσης.

Σημείωση 1:

Η απεργία συνεχίστηκε για σαράντα μέρες ακόμη. Το Μάιο του ΄29 ξαναγίνονται μεγάλες κινητοποιήσεις καπνεργατών με αιτήματα σχετικά με το ταμείο ασφάλισης. Το Σεπτέμβριο του ΄29 ξεκινά απεργία, ενώ τον Οκτώβριο γίνονται αιματηρά επεισόδια. Η χωροφυλακή μπαίνει στην αυλή του κτιρίου όπου βρίσκονταν η εργατική λέσχη (πλ. Σουλίου) για να απαγορεύσει τη συνεδρίαση της διοίκησης του Σωματείου καπνεργατών. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν τραυματίζονται σοβαρά 2 χωροφύλακες από πυροβολισμούς (ο επικεφαλής χωροφυλακής Δημητρόπουλος) και τρεις καπνεργάτες ελαφρά. Ακολούθησαν συλλήψεις. Το σωματείο των καπνεργατών διασπάστηκε το 1930 με σχεδόν καθολική συμμετοχή.

Σημείωση 2:

Σύμφωνα με το βιβλίο του Γιάννη Καρύτσα «Ο σφαγιασμός των αρχειομαρξιστών της περιοχής Αγρινίου από τον ελληνικό σταλινισμό» (εκδόσεις Άρδην) στην κινητοποίηση του ’26 οι αρχειομαρξιστές βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή μαζί με άλλους εργάτες και εργάτριες. Μετά τον Αιματηρό Αύγουστο πολλοί αρχειομαρξιστές κυνηγήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής με συνέπεια να αναγκαστούν να καταφύγουν στην Αθήνα.

Από την ιστοσελίδα του Παροξυσμού

“I COME AND STAND AT EVERY DOOR”

Έρχομαι και στέκομαι έξω από κάθε πόρτα,
Αλλά κανείς δεν ακούει τα αθόρυβα βήματά μου,

Κτυπώ αλλά εξακολουθώ να είμαι αθώρητη,
Επειδή είμαι πεθαμένη, επειδή είμαι πεθαμένη.

Είμαι μόλις επτά χρονώ μολονότι έχω πεθάνει,

Στη Χιροσίμα εδώ και πολύ καιρό,

Είμαι και τώρα επτά χρονώ όπως και τότε,
επειδή τα παιδιά που πεθαίνουν, δεν μεγαλώνουν.

Τα μαλλιά μου καήκαν από ανεμοστρόβιλο φωτιάς,

Τα μάτια μου θαμπώσανε κι έχασα το φως,

Ο θάνατος ήρθε και μετάτρεψε τα κόκκαλα μου σε στάχτη,

Που σκορπίστηκε από τον αέρα.

Δεν χρειάζομαι φρούτα, δεν θέλω ρύζι,
Δεν έχω ανάγκη από γλυκά, ούτε κι από ψωμί,

Δεν ζητώ τίποτα για μένα,

Επειδή είμαι νεκρή, επειδή είμαι νεκρή.

Αυτό που ζητώ είναι για την ειρήνη,

Να πολεμήσετε σήμερα, να πολεμήσετε σήμερα,
Έτσι που τα παιδιά αυτού του κόσμου,

Να μπορούν να ζουν, να μεγαλώνουν, να γελούν και να παίζουν

Από την ιστοσελίδα του Παροξυσμού