ΡΑΔΙΟΥΡΓΙΑ 87,7FM

Κάθε Δευτέρα στις 6 το απόγευμα

Η πρώτη ραδιοφωνική απόπειρα της εκπομπής θα ασχοληθεί με

τη κοινωνική έκρηξη του καλοκαιριου του 2011 στην Αγγλία

 Μάρτης 2012, Αγρίνιο

Μετά τις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις και τις επιθέσεις που δέχτηκαν κρατικά – καπιταλιστικά σύμβολα (τράπεζες, κομματικά γραφεία, ενεχυροδανειστήριο) και τις συγκρούσεις με την αστυνομία στο Αγρίνιο, την εμφάνιση της έκανε για αρκετές μέρες στο κέντρο της πόλης τα απογεύματα μία διμοιρία ΜΑΤ, συνήθως έξω από τράπεζες ή πολιτικά γραφεία κομμάτων και βουλευτών.

Η παρουσία των δυνάμεων καταστολής με ασφαλίτες, ΟΠΚΕ και ΔΙΑΣ ήταν έντονη όλο το προηγούμενο διάστημα. Από τη στιγμή που άρχισαν να ψηφίζονται και να επιβάλονται μνημόνια, κουρέματα, μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικοί νομοι κάτω από τις εντολές του ΔΝΤ αλλά και των εδώ συνεργατών τους. Οδήγησαν στην εξαθλίωση μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού και δημιούργησαν τις νέες έφορες συνθήκες για λεηλασία του κοινωνικού πλούτου από τον καπιταλισμό. Πετσόκομμα σε μισθούς, συντάξεις αλλά και σε παιδεία, υγεία, ασφαλιστικά ταμεία, εργασιακά κεκτημένα, δικαιώματα και κατάργηση του αναιμικού τομέα της πρόνοιας, στρατιές ανέργων, απολυμένων και επιβολή νέων φόρων (χαράτσια) μέσα από τα υπερτιμημένα τιμολόγια των ΔΕΚΟ (Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας). Οδήγησαν σε αυτοκτονίες δεκάδες μικροέμπορους που μην αντέχοντας το οικονομικό αδιέξοδο, έκλεισαν κατά εκατοντάδες τα μαγαζία τους για να αποφήγουν τα υπέρογκα χρέη που τους πίεζαν καθημερινά. Προωθώντας το φόβο περι πτώχευσης προσπαθούν να εφαρμόσουν την πιο άγρια μορφή του καπιταλιστικού οικονομικού μοντέλου. Εφαρμόζουν την φασιστικής εμπνεύσεως λογική της συλογικής ευθύνης πάνω στην κοινωνία με το επιχείρημα της κατάστασης εθνικής ανάγκης. Ολοι αυτοί που δεκαετίες κυβέρνησαν και είναι οι μόνοι υπεύθηνοι για τη δημιουργία αυτής της εκρηκτικής κατάστασης, προσπαθούν τώρα με αστυνομικά μέσα να προστατέψουν αύτο το τέρας που εξέθρεψαν αλλά και τους εαυτούς τους, μιας και κανείς τους δεν μπορεί να ξεφύγει από την οργή του κόσμου όπου και αν εμφανίζονται. Επανέφεραν ακόμα και τον παρασημοφορεμένο από τους Αμερικάνους αρχιβασανιστή Χρυσοχοϊδη με υφυπουργό τον αρχιμπάτσο τσιράκι του – Οικονόμου, θέλοντας να δείξουν ετσι την πυγμή και την αποφασιστικότητα του κράτους όσον αφορά τη διατήρηση της τάξης. Στρατός, μπάτσοι, παρακρατικοί, φασίστες, μυστικές υπηρεσίες και ρουφιάνοι ήταν ιστορικά πάντα απέναντι από τις όποιες διεκδίκησεις της κοινωνίας όταν αύτη αμφισβητούσε στα ίσια την κάθε εξουσία και κατέβαινε σε άγριες διαδηλώσεις και σκληρές οδομαχίες.

Η διαστρέβλωση που επιχειρείται από την αριστερά αλλά και από ¨δημοκράτες¨ δημοσιογράφους πέφτει στο κενό μιας και έχουν ξαπεραστεί από τα ίδια τα γεγονότα. Οι προβοκάτορες που αναζητούν είναι όλος ο κόσμος που του έχει γυαλίσει το μάτι από την ανέχεια και την κοροϊδία. Οι ντομάτες και τα γιαούρτια αντικαθιστούνται από πέτρες και μαύρες σημαίες αλλά και σφαλιάρες και κλωτσιές σε όλους αυτούς που τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Τότε λοιπόν θυμούνται τις δημοκρατικές αξίες μα είναι πλέον αργά. Φοβούνται περισσότερο την (αντι)βία της κοινωνίας, περισσότερο ακόμα και από τις εξεγερσιακές και συγκρουσιακές πρακτικές των πιο ριζοσπαστικών κομματιών που τη χρησιμοποιούν από πολιτική επιλογή. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση είναι ο βούρδουλας των σκυλίων της εξουσίας.

Η παρουσία των μπάτσων στους δρόμους θα είναι μια ζοφερή εικόνα οσο το κράτος και το κεφάλαιο επιτίθενται στην κοινωνία. Τόσο όμως θα εντείνονται και οι αντιστάσεις απέναντι σε όλους αυτούς, μέχρι την ανατροπή και την κοινωνική απελευθέρωση.

ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Συσπείρωση για την Κοινωνική Απελευθέρωση

Πολιτικό καφενείο ενάντια στις παρελάσεις στη κατάληψη Apertus

Αγρίνιο, Μάρτης 2012
                                                Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Η ολομέτωπη επίθεση ντόπιων και ξένων αφεντικών με πρόσχημα την οικονομική κρίση σπρώχνει χιλιάδες ανθρώπους -ντόπιους και μετανάστες- σε συνθήκες ολοκληρωτικής φτώχειας και εξαθλίωσης. Κράτος και κεφάλαιο «αδυνατούν» να εξασφαλίσουν στους υπηκόους ακόμα και τα στοιχειώδη.

Αφού διέπραξαν ένα τεράστιο πλιάτσικο στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, διαλύοντας ασφαλιστικά ταμεία, παιδεία, υγεία, εργασιακές σχέσεις, πετσοκόβοντας μισθούς και συντάξεις, ζητούν  τη συναίνεση και την υποταγή της κοινωνίας στο μακελειό που θα ακολουθήσει.

Παράλληλα με την επίθεση στη δημόσια περιουσία και τα εισοδήματα εκτυλίσσεται μια -χωρίς προηγούμενο- κατασταλτική εκστρατεία τρομοκράτησης και συκοφαντίας ενάντια στις κοινωνικές αντιστάσεις. Με αιχμή της κατασταλτικής στρατηγικής τις επιθέσεις σε αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους αντίστασης και σε καταλήψεις. Αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια είναι τα ΜΜΕ, η αστυνομία και η αστική δικαιοσύνη.

Στρατευμένοι στον πόλεμο ενάντια στην κοινωνία και την απελευθερωτική προοπτική της, ο συφερτός της αστικής διανόησης. Από κουφάρια της αριστεράς της εθνικής συμφιλίωσης ως τους σύγχρονους θεωρητικούς και οικονομολόγους της φιλελεύθερης οικονομίας -Θεοδοράκηδες και Καζάκηδες- η αντίσταση με όρους εθνικούς επιχειρεί να διασπείρει τη σύγχυση κοινωνικά και τον αποπροσανατολισμό.

Η στροφή των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους στον ολοκληρωτισμό τσακίζει τα όποια δημοκρατικά προσχήματα και μιλάει τη γλωσσά της καταστρατήγησης των ιδίων των αστικών νόμων, των φρονηματικών διώξεων, των προληπτικών προσαγωγών – πογκρόμ και της στρατό-αστυνομικής βίας.  Ο εθνικός δια-ταξικός χαρακτήρας σαμποτάρει την σύγκρουση με όρους ταξικούς – κοινωνικούς και ανοίγει την πόρτα στους νεοφασίστες – μαχαιροβγάλτες.

Άξιο δεκανίκι του συστήματος, η θεσμική αριστερά. Στη λογική του εξωραϊσμού των ευθυνών και αιτιών της σημερινής κατάστασης και της διαχείρισης – μεταρρύθμισης του σάπιου συστήματος διαχέει κοινωνικά την εσωτερική της σύγχυση. Προωθεί λογικές ανάθεσης και διαμεσολάβησης του αγώνα από ειδικούς και επαγγελματίες και προκρίνει τις εκλογές ως σημείο αντίστασης και μόνη διέξοδο από την κρίση. Στην ουσία θέλει να εγκλωβίσει την κοινωνική οργή κεφαλαιοποιώντας την κομματικά. Για το μόνο που αγωνιά είναι η υπαρξιακή της υπόσταση.

                                                                 Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Ο Δεκέμβρης ως ένας καταιγισμός αρνήσεων θρυμμάτισε την συνθήκη της συναίνεσης και της υποταγής στο κοινωνικό συμβόλαιο, δε ζήτησε τίποτα παρά εκδήλωσε μια κοινωνική δυναμική εν δυνάμει ανατρεπτική. Ανατρεπτική στο σημείο οπού τη σύγκρουση και την οργή (όπως εκφράστηκαν με την καταστροφή των σύμβολων της κυριαρχίας) διαδέχθηκε η αλληλεγγύη -το χτίσιμο δομών και διαδικασιών σε μια προοπτική αδιαμεσολάβητου, οργανωμένου από τα κάτω, συλλογικού αγώνα.

Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, ως απότοκο των διαδικασιών αυτοοργάνωσης και άμεσης δράσης -που τέθηκαν στο δημόσιο διάλογο με όρους ρηξιακούς και ανταγωνιστικούς ως προς την κυριαρχία- σε κάθε γωνιά της χώρας αναδύθηκε μια τέτοια δυναμική και στήθηκαν δεκάδες αυτοοργανωμένα  κοινωνικά εγχειρήματα και καταλήψεις.

Έφερε στο προσκήνιο την από τα κάτω συλλογικοποίηση και οργάνωση του αγώνα. Με αφορμή την οικoνονομική εξαθλίωση μεγάλο μέρος της κοινωνίας αυτοοργανώθηκε επανοικειοποιώντας τον δημόσιο χώρο, κάνοντας τον πεδίο λόγου και δράσης. Αξιοποιώντας την ιστορική πείρα των προηγούμενω ετών, ξεπήδησαν δεκάδες νέες καταλήψεις, στέκια, κοινωνικοί χώροι, σωματεία βάσης, συνελεύσεις στις γειτονιές, και στήθηκαν εκατοντάδες ανοιχτές αδιαμεσολάβητες λαϊκές συνελεύσεις.

 Σήμερα που έχουν εγκαταλειφθεί όλα τα δημοκρατικά προσχήματα ο κόσμος του αγώνα για ελευθερία – αλληλεγγύη – αξιοπρέπεια δεν μπορεί παρά να οργανώσει τις συλλογικές του αντιστάσεις ενάντια στους εχθρούς της ελευθερίας. Μέσα από ένα κίνημα ευρύ και επαναστατικό που θα προωθήσει μέσα από τη πολυμορφικότητα της δράσης του τους σκοπούς της κοινωνικής επανάστασης.
 
 Μιας επανάστασης που θα ανατρέψει την εξουσιαστική τάξη πραγμάτων που θα φέρει μπροστά τις αρχές της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της αδελφοσύνης, της χειραφέτησης και της αξιοπρέπειας. Με την γενική παραδοχή ότι ένας τέτοιος κόσμος δεν χαρίζεται και δεν κερδίζετε παρά μόνο με την καθολική ανατροπή κράτους – κεφαλαίου.
 
 Ως συσπείρωση συλλογικοτήτων και ατόμων για την κοινωνική απελευθέρωση στοχεύουμε στην οργάνωση και τη συλλογικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων προτάσσοντας την αλληλεγγύη, την αντιεραρχία, την αυτοοργάνωση, την άμεση δράση. Από τις πλατείες της Άμεσης Δημοκρατίας μέχρι την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής.

 Για τη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού κινήματος που με όλα τα μέσα θα σταθεί σε όλα τα μέτωπα του κοινωνικού και ταξικού πολέμου.
 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

                Συσπείρωση για τη κοινωνική απελευθέρωση-Αγρίνιο

 

Η Κερκίδα Συνειδήσεων θα αποπειραθεί μια σύντομη παρουσίαση του ρόλου των

Αιγύπτιων οπαδών στην Αιγυπτιακή εξέγερση.Τη Τετάρτη στις 14 Μαρτίου.

Τη Τρίτη 13 Μαρτίου στις 8 το βράδυ θα αναμεταδοθεί παλιότερη εκπομπή του 1431AM με κεντρικό θέμα την απεργία των εργατών της Σερίφου το 1916

Στην περίοδο που διανύουμε, μέρα με την μέρα, η κρίση του κεφαλαίου δεν εξελίσσεται μόνο στην πόλωση μεταξύ των «πλούσιων» και «φτωχών», αλλά οξύνει και τις αντιθέσεις μέσα στο εσωτερικό της κοινωνίας, προωθώντας τον φόβο, την αποκτήνωση και την απομόνωση.
 
Οι ζωές μας υποτιμούνται, ο κοινωνικός εκφασισμός καλπάζει, ενώ τα όρια της κοινωνικής εξαθλίωσης καταδεικνύονται από τις διαδρομές των μεταναστών και των αστέγων.
 
Η ιστορία δείχνει ότι ο συνήθης δρόμος που οδηγεί προς στην έξοδο από την κρίση περνάει μέσα από την βία και την καταστολή.
 
Από αυτή την στρατηγική δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι επιθέσεις στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους. Οι χώροι συλλογικής και αυτοοργανωμένης δράσης, που διεκδικούν την θέση τους στα πεδία των καθημερινών μετώπων ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά, στοχοποιούνται και έρχονται αντιμέτωποι με κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις, που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, την συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους.
 
Η προσπάθεια καταστολής κάθε αυτοοργανωμένου συλλογικού  εγχειρήματος, είναι ένα ακόμα μέσο για να θέσουν την κοινωνική ζωή σε μια τροχιά καθολικής επιτήρησης, γύρω από το πεδίο ελέγχου των κυριάρχων.
 
Στο επίκεντρο της κρατικής επίθεσης, έχουν βρεθεί προσφάτως τρεις καταλήψεις.
 
Το Γενάρη του 2012, ύστερα από συζήτηση στη βουλή, μετά από μια ακόμη επερώτηση των φασιστών του ΛΑΟΣ για τις καταλήψεις, γίνεται γνωστό ότι έχει ασκηθεί αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη στην κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37. Η δίωξη αυτή αποτελεί συνέχεια του αποκλεισμού της από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και την απειλή για εισβολή τον Ιούλη του 2010, καθώς και την απόπειρα διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος στο κτίριο τον Ιούλη του 2011.
 
Η κατάληψη λαϊκής αγοράς Κυψέλης έχει βρεθεί στο στόχαστρο του Δήμου Αθηναίων, του δημάρχου Καμίνη και των φασιστών του ΛΑΟΣ. Ο χώρος της Δημοτικής Αγοράς παρέμενε κλειστός και εγκαταλελειμμένος για περισσότερα από 7 χρόνια, με την προοπτική της κατεδάφισης του για την δημιουργία parking. Ο χώρος καταλήφθηκε το 2006 από κατοίκους της Κυψέλης, για να δημιουργηθεί ένας ανοιχτός αυτοοργανωμένος χώρος. Το Νοέμβρη του 2011, κλιμάκιο του υπουργείου προστασίας του πολίτη, της ΓΑΔΑ και της δημοτικής αστυνομίας παρευρέθηκε στο 6ο διαμερισματικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων, στοχοποιώντας άμεσα την κατάληψη της Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη. Ο Δήμος και το Κοινοτικό Συμβούλιο επιχειρούν τον τελευταίο καιρό να χρησιμοποιήσουν την αγορά για την λειτουργία υπηρεσιών του δήμου.
 
Η κατάληψη Ελαία στην Κέρκυρα, τις τελευταίες μέρες δέχεται απειλές εκκένωσης από το Δήμο Κέρκυρας. Συγκεκριμένα, το συνεργείο του Δήμου εισέβαλε στην Κατάληψη με το πρόσχημα του «καθαρισμού και της αξιοποίησης» του θερμοκηπίου από τη Διεύθυνση Πρασίνου, ενώ ο αντιδήμαρχος Σπύρος Ρίγγας στη συνέχεια έδωσε διορία πέντε ημερών για να εκκενωθεί ο χώρος. Η κατάληψη Ελαία να προσθέσουμε είναι ένα παλιό εγκαταλειμμένο ελαιοτριβείο του Ινστιτούτο Ελαίας, το οποίο καταλήφθηκε το Νοέμβρη του 2009. Στη κατάληψη πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, μαθήματα και κύκλοι αυτομόρφωσης, λειτουργεί ομάδα αγροκολλεκτίβας, ενώ στο θερμοκήπιο, όπου αποφάσισε ο Δήμος να παρέμβει, λειτουργεί ήδη σπορείο-φυτώριο οπωροκηπευτικών, με σκοπό τη δωρεάν διανομή φυτών και σπόρων από ντόπιες ποικιλίες στους κατοίκους της Κέρκυρας.
 
Η υπεράσπιση όλων των καταλήψεων, δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι του αγώνα για ελευθερία. Αφορά όλους τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους, γιατί όταν απειλείται ένας, απειλούνται και όλοι οι υπόλοιποι. Αφορά κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι, που νοιώθει τα δεσμά του όλο και πολύ να το πνίγουν. Αφόρα κάθε ανυπότακτο άνθρωπο που δεν δέχεται τα δεσμά της καθημερινότητας, που αρνείται να φιμωθεί και προσπαθεί να σπάσει την παγερή σιωπή της απάθειας.

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις!
Κατάληψη Apertus
Αγρίνιο 8/03/2012

Το βράδυ στις 27 Ιανουαρίου στο δρόμο Αστακού – Μύτικα ανατράπηκε φορτηγό μεσαίου μεγέθους με στοιβαγμένους 50 μετανάστες Αφγανικής στην πλειονότητά τους καταγωγής. Από την ανατροπή 5 μετανάστες σκοτώθηκαν στο σημείο του ατυχήματος και ένας ακόμη κατέληξε στο νοσοκομείο της Πάτρας μια ημέρα αργότερα. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία των κοντινών πόλεων ενώ οι υπόλοιποι 31 μετανάστες κρατήθηκαν για 3 ημέρες στην αστυνομική διεύθυνση Ακαρνανίας από όπου και ξεκίνησε η διαδικασία απέλασής τους.

Ο Αστακός και τα δυτικά παράλια της Αιτωλοακαρνανίας αποτελούν πλέον το νέο σημείο διαφυγής  μεταναστών προς τις χώρες της Ευρώπης. Η κατάσταση, που δημιουργείται σε αυτή τη γεωγραφική  περιοχή αρχίζει και θυμίζει αυτήν που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα. Δηλαδή συνεχιζόμενη κρατική καταστολή κατά των μεταναστών σε αυτές τις περιοχές, κάψιμο των καταυλισμών τους, διάχυτο ρατσισμό οργανωμένο και κατευθυνόμενο από τους τοπικούς πολιτικούς εκπροσώπους. Ο Αστακός και τα δυτικά παράλια της Αιτ/νίας αποτελούν το νέο αιματοβαμμένο σύνορο. Εξαθλιωμένοι πρόσφυγες και μετανάστες αναζητώντας μια πιο αξιοπρεπή ζωή, πληρώνουν υπέρογκα ποσά σε λαθρέμπορους  για να διασφαλίσουν τη μεταφορά τους στις χώρες της δύσης, με κόστος πολλές φορές την ίδια τους τη ζωή.(1500 ήταν οι θάνατοι μεταναστών στη μεσόγειο το 2011) Στην προσπάθεια τους να διασχίσουν τα σύνορα έρχονται αντιμέτωποι με συνοριοφύλακες, λιμενόμπατσους, αστυνομική βία και την πιθανότητα φυλάκισης και απέλασης.

Σε μια περίοδο έντονης κοινωνικής αναταραχής όπου πολιτική και οικονομική εξουσία εξαπολύουν μια δριμεία επίθεση επιδιώκοντας μια από τις πιο βίαιες  αναδιαρθρώσεις των κοινωνικών ισορροπιών στον ελλαδικό χώρο, οι μετανάστες βρίσκονται και αυτοί με τη σειρά τους στη δίνη μιας οργανωμένης επίθεσης τόσο από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους όσο και από οργανωμένους ή μη ακροδεξιούς. Το ελληνικό κράτος σκληραίνει τη στάση του απέναντι τους ψηφίζοντας αντιμεταναστευτικούς νόμους, ενισχύοντας τα σύνορα του με το στρατό της frontex, ορθώνοντας το φράχτη στον Έβρο. Αλλά και στο εσωτερικό της χώρας οι μετανάστες που προσπαθούν να επιβιώσουν δουλεύοντας ως μικροπωλητές έρχονται αντιμέτωποι με συνεχείς ελέγχους, εξευτελισμούς, κυνηγητό. Και φυσικά αποτελούν αυτό το κομμάτι που μπορεί να λειτουργήσει ως αποδιοπομπαίος τράγος από κράτος, μμε και ακροδεξιούς για τη κατάντια της χώρας.    

Το σημαντικότερο για εμάς σε μια περίοδο που ο καθένας νιώθει όλο και πιο έντονα την εξαθλίωση στο πετσί του είναι να ρίξουμε δίχτυα αλληλεγγύης σε κάθε καταπιεσμένο σπάζοντας τους πλαστούς διαχωρισμούς ντόπιων και ξένων.  Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η εξουσία θέλει τους από κάτω κατακερματισμένους δημιουργώντας όρους αλληλοεξόντωσης  και εγκαθιδρύοντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Το θέμα του αστακού δεν είναι ούτε απλό ούτε μας αφήνει αδιάφορους, αντιθέτως μας αφορά όλους.

AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Συσπείρωση για την Κοινωνική Απελευθέρωση (Αγρίνιο)