Category: Κείμενα

Από την Ελαία έως τη Λέλας Καραγιάννη και την Αγορά Κυψέλης: Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Στην περίοδο που διανύουμε, μέρα με την μέρα, η κρίση του κεφαλαίου δεν εξελίσσεται μόνο στην πόλωση μεταξύ των «πλούσιων» και «φτωχών», αλλά οξύνει και τις αντιθέσεις μέσα στο εσωτερικό της κοινωνίας, προωθώντας τον φόβο, την αποκτήνωση και την απομόνωση.
 
Οι ζωές μας υποτιμούνται, ο κοινωνικός εκφασισμός καλπάζει, ενώ τα όρια της κοινωνικής εξαθλίωσης καταδεικνύονται από τις διαδρομές των μεταναστών και των αστέγων.
 
Η ιστορία δείχνει ότι ο συνήθης δρόμος που οδηγεί προς στην έξοδο από την κρίση περνάει μέσα από την βία και την καταστολή.
 
Από αυτή την στρατηγική δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι επιθέσεις στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους. Οι χώροι συλλογικής και αυτοοργανωμένης δράσης, που διεκδικούν την θέση τους στα πεδία των καθημερινών μετώπων ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά, στοχοποιούνται και έρχονται αντιμέτωποι με κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις, που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, την συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους.
 
Η προσπάθεια καταστολής κάθε αυτοοργανωμένου συλλογικού  εγχειρήματος, είναι ένα ακόμα μέσο για να θέσουν την κοινωνική ζωή σε μια τροχιά καθολικής επιτήρησης, γύρω από το πεδίο ελέγχου των κυριάρχων.
 
Στο επίκεντρο της κρατικής επίθεσης, έχουν βρεθεί προσφάτως τρεις καταλήψεις.
 
Το Γενάρη του 2012, ύστερα από συζήτηση στη βουλή, μετά από μια ακόμη επερώτηση των φασιστών του ΛΑΟΣ για τις καταλήψεις, γίνεται γνωστό ότι έχει ασκηθεί αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη στην κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37. Η δίωξη αυτή αποτελεί συνέχεια του αποκλεισμού της από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και την απειλή για εισβολή τον Ιούλη του 2010, καθώς και την απόπειρα διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος στο κτίριο τον Ιούλη του 2011.
 
Η κατάληψη λαϊκής αγοράς Κυψέλης έχει βρεθεί στο στόχαστρο του Δήμου Αθηναίων, του δημάρχου Καμίνη και των φασιστών του ΛΑΟΣ. Ο χώρος της Δημοτικής Αγοράς παρέμενε κλειστός και εγκαταλελειμμένος για περισσότερα από 7 χρόνια, με την προοπτική της κατεδάφισης του για την δημιουργία parking. Ο χώρος καταλήφθηκε το 2006 από κατοίκους της Κυψέλης, για να δημιουργηθεί ένας ανοιχτός αυτοοργανωμένος χώρος. Το Νοέμβρη του 2011, κλιμάκιο του υπουργείου προστασίας του πολίτη, της ΓΑΔΑ και της δημοτικής αστυνομίας παρευρέθηκε στο 6ο διαμερισματικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων, στοχοποιώντας άμεσα την κατάληψη της Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη. Ο Δήμος και το Κοινοτικό Συμβούλιο επιχειρούν τον τελευταίο καιρό να χρησιμοποιήσουν την αγορά για την λειτουργία υπηρεσιών του δήμου.
 
Η κατάληψη Ελαία στην Κέρκυρα, τις τελευταίες μέρες δέχεται απειλές εκκένωσης από το Δήμο Κέρκυρας. Συγκεκριμένα, το συνεργείο του Δήμου εισέβαλε στην Κατάληψη με το πρόσχημα του «καθαρισμού και της αξιοποίησης» του θερμοκηπίου από τη Διεύθυνση Πρασίνου, ενώ ο αντιδήμαρχος Σπύρος Ρίγγας στη συνέχεια έδωσε διορία πέντε ημερών για να εκκενωθεί ο χώρος. Η κατάληψη Ελαία να προσθέσουμε είναι ένα παλιό εγκαταλειμμένο ελαιοτριβείο του Ινστιτούτο Ελαίας, το οποίο καταλήφθηκε το Νοέμβρη του 2009. Στη κατάληψη πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, μαθήματα και κύκλοι αυτομόρφωσης, λειτουργεί ομάδα αγροκολλεκτίβας, ενώ στο θερμοκήπιο, όπου αποφάσισε ο Δήμος να παρέμβει, λειτουργεί ήδη σπορείο-φυτώριο οπωροκηπευτικών, με σκοπό τη δωρεάν διανομή φυτών και σπόρων από ντόπιες ποικιλίες στους κατοίκους της Κέρκυρας.
 
Η υπεράσπιση όλων των καταλήψεων, δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι του αγώνα για ελευθερία. Αφορά όλους τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους, γιατί όταν απειλείται ένας, απειλούνται και όλοι οι υπόλοιποι. Αφορά κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι, που νοιώθει τα δεσμά του όλο και πολύ να το πνίγουν. Αφόρα κάθε ανυπότακτο άνθρωπο που δεν δέχεται τα δεσμά της καθημερινότητας, που αρνείται να φιμωθεί και προσπαθεί να σπάσει την παγερή σιωπή της απάθειας.

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις!
Κατάληψη Apertus
Αγρίνιο 8/03/2012

Ο Αστακός είναι το νέο αιματοβαμμένο πέρασμα στα σύνορα του ελληνικού κράτους

Το βράδυ στις 27 Ιανουαρίου στο δρόμο Αστακού – Μύτικα ανατράπηκε φορτηγό μεσαίου μεγέθους με στοιβαγμένους 50 μετανάστες Αφγανικής στην πλειονότητά τους καταγωγής. Από την ανατροπή 5 μετανάστες σκοτώθηκαν στο σημείο του ατυχήματος και ένας ακόμη κατέληξε στο νοσοκομείο της Πάτρας μια ημέρα αργότερα. Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία των κοντινών πόλεων ενώ οι υπόλοιποι 31 μετανάστες κρατήθηκαν για 3 ημέρες στην αστυνομική διεύθυνση Ακαρνανίας από όπου και ξεκίνησε η διαδικασία απέλασής τους.

Ο Αστακός και τα δυτικά παράλια της Αιτωλοακαρνανίας αποτελούν πλέον το νέο σημείο διαφυγής  μεταναστών προς τις χώρες της Ευρώπης. Η κατάσταση, που δημιουργείται σε αυτή τη γεωγραφική  περιοχή αρχίζει και θυμίζει αυτήν που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα. Δηλαδή συνεχιζόμενη κρατική καταστολή κατά των μεταναστών σε αυτές τις περιοχές, κάψιμο των καταυλισμών τους, διάχυτο ρατσισμό οργανωμένο και κατευθυνόμενο από τους τοπικούς πολιτικούς εκπροσώπους. Ο Αστακός και τα δυτικά παράλια της Αιτ/νίας αποτελούν το νέο αιματοβαμμένο σύνορο. Εξαθλιωμένοι πρόσφυγες και μετανάστες αναζητώντας μια πιο αξιοπρεπή ζωή, πληρώνουν υπέρογκα ποσά σε λαθρέμπορους  για να διασφαλίσουν τη μεταφορά τους στις χώρες της δύσης, με κόστος πολλές φορές την ίδια τους τη ζωή.(1500 ήταν οι θάνατοι μεταναστών στη μεσόγειο το 2011) Στην προσπάθεια τους να διασχίσουν τα σύνορα έρχονται αντιμέτωποι με συνοριοφύλακες, λιμενόμπατσους, αστυνομική βία και την πιθανότητα φυλάκισης και απέλασης.

Σε μια περίοδο έντονης κοινωνικής αναταραχής όπου πολιτική και οικονομική εξουσία εξαπολύουν μια δριμεία επίθεση επιδιώκοντας μια από τις πιο βίαιες  αναδιαρθρώσεις των κοινωνικών ισορροπιών στον ελλαδικό χώρο, οι μετανάστες βρίσκονται και αυτοί με τη σειρά τους στη δίνη μιας οργανωμένης επίθεσης τόσο από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους όσο και από οργανωμένους ή μη ακροδεξιούς. Το ελληνικό κράτος σκληραίνει τη στάση του απέναντι τους ψηφίζοντας αντιμεταναστευτικούς νόμους, ενισχύοντας τα σύνορα του με το στρατό της frontex, ορθώνοντας το φράχτη στον Έβρο. Αλλά και στο εσωτερικό της χώρας οι μετανάστες που προσπαθούν να επιβιώσουν δουλεύοντας ως μικροπωλητές έρχονται αντιμέτωποι με συνεχείς ελέγχους, εξευτελισμούς, κυνηγητό. Και φυσικά αποτελούν αυτό το κομμάτι που μπορεί να λειτουργήσει ως αποδιοπομπαίος τράγος από κράτος, μμε και ακροδεξιούς για τη κατάντια της χώρας.    

Το σημαντικότερο για εμάς σε μια περίοδο που ο καθένας νιώθει όλο και πιο έντονα την εξαθλίωση στο πετσί του είναι να ρίξουμε δίχτυα αλληλεγγύης σε κάθε καταπιεσμένο σπάζοντας τους πλαστούς διαχωρισμούς ντόπιων και ξένων.  Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η εξουσία θέλει τους από κάτω κατακερματισμένους δημιουργώντας όρους αλληλοεξόντωσης  και εγκαθιδρύοντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Το θέμα του αστακού δεν είναι ούτε απλό ούτε μας αφήνει αδιάφορους, αντιθέτως μας αφορά όλους.

AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Συσπείρωση για την Κοινωνική Απελευθέρωση (Αγρίνιο)

Εκδήλωση-ενημέρωση στο Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ – Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ
(Λόρδος Acton 1834-1902)

 Στις 28/11/2011  η 19χρονη φοιτήτρια Δ. Ρ.-Σ. με 2 φίλους της βρίσκονται στην κεντρική πλατεία του Μεσολογγίου, όπου γράφει σε τοίχο με μαρκαδόρο το σύνθημα: «Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ». Ένας περαστικός ειδοποιεί την αστυνομία και μετά από λίγο καταφτάνουν στο σημείο 3 αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ.

Οι μπάτσοι ζητάνε τα στοιχεία και να ψάξουν την τσάντα της κοπέλας, η οποία αρνείται. Όταν ρωτούν ποιος έγραψε το συγκεκριμένο σύνθημα η Δ. παραδέχεται ότι το έκανε αυτή. Τότε ένας από τους 3 μπάτσους λέει ότι βρήκαν ποιός γράφει τα συνθήματα (!). Η ίδια αρνείται ότι έχει σχέση και επιμένει ότι έγραψε μόνο το συγκεκριμένο σύνθημα. Μιλώντας στο τηλέφωνο με φίλη της, την ενημερώνει ότι εκείνη την ώρα της κάνουν έλεγχο ¨μπάτσοι¨. Τότε οι μπάτσοι, σαν να μη γνωρίζουν ότι όλη η κοινωνία τους αποκαλεί παράλληλα ¨γουρούνια¨ και ¨δολοφόνους¨, εκνευρίζονται με αυτή την αναφορά και αρχίζουν να φωνάζουν ¨μέσα¨ και την τραβούν βίαια στο περιπολικό ενώ από τα τραβήγματα και τα σπρωξίματα η Δ. χτυπά το κεφάλι της στο αυτοκίνητο.

Στο τμήμα έγινε έρευνα στην τσάντα της δήθεν για μολότοφ. Κατά την διαδικασία της κατάθεσης της όταν αναφέρεται στη βία που ασκήθηκε κατά την προσαγωγή της ο αξιωματικός υπηρεσίας αρνείται με διάφορες δικαιολογίες να το αναφέρει στην κατάθεση. Περνά από αυτόφωρο με την κατηγορία της ¨φθοράς δημόσιας περιουσίας¨ και εκεί μαθαίνει ότι το κτήριο στο οποίο έγραψε το σύνθημα ήταν το δημαρχείο της πόλης. Παίρνουν φωτογραφίες και αποτυπώματα και την οδηγούν στα κρατητήρια, χωρίς φαγητό και νερό ενώ της αφαιρούν το μπουφάν παρά το έντονο κρύο. Μετά από 17 ώρες την πηγαίνουν στον εισαγγελέα, δεμένη -με τα χέρια πίσω ενώ παράλληλα της κάνουν ψυχολογικό πόλεμο νεύρων με ύβρεις και απειλές.

Στον εισαγγελέα λέει ότι ήθελε να μεταδώσει ένα κοινωνικό μήνυμα και πως αξία έχουν οι άνθρωποι και όχι τα κτίρια και ότι δεν είχε σκοπό να καταστρέψει κανένα κτίριο. Η εισαγγελία την βρίσκει ασεβή και ορίζει δίκη την ίδια μέρα με ενδεχόμενη ποινή από 3 μήνες έως 5 χρόνια φυλάκιση. Όταν ζητά δικηγόρο και λέει ότι δεν έχει χρήματα της απαντούν ότι θα της βρουν, πράγμα που δεν έγινε ποτέ. Ζητά αναβολή για 1-12-11 όπου ξαναπαίρνει για 24-1-12 ώρα 9.00.

 Η Δ. Ρ.-Σ. διώκεται ουσιαστικά γιατί έγραψε το σύνθημα «Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ» και αυτό το υπέγραψε με Α σε κύκλο. Οι μηχανισμοί καταστολής κάτω από τις πολίτικες οδηγίες της χούντας (ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ) έχουν αποφασίσει να πατάξουν οποιαδήποτε μορφή αντίστασης τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο. Έτσι στοχοποιούν και την Δ. μια 19χρονη φοιτήτρια, με τη γελοία κατηγορία της φθοράς δημόσιας περιουσίας (σύνθημα στο δημαρχείο με μαρκαδόρο). Η εκδικητική και φρονηματικού τύπου δίωξή της λειτουργεί παραδειγματικά ως προς την κοινωνία αλλά επιχειρεί να τρομοκρατήσει και την ίδια διοχετεύοντας λάσπη μέσα από τα τοπικά και όχι μόνο ΜΜΕ.

Η χαφιεδοφυλλάδα ¨ΑΙΧΜΗ Αιτωλοακαρνανίας¨ δημοσιεύει πρωτοσέλιδα φωτογραφία της κατηγορούμενης κατά τη διάρκεια της μεταφοράς της στον εισαγγελέα ενώ δημοσιεύματα με φωτογραφίες της, ειρωνικά και συκοφαντικά σχόλια κυκλοφορούν στην εν λόγο εφημερίδα αλλά και σε άλλα δημοσιογραφικά sites. Την κατηγορούν για όλα τα συνθήματα που έχουν γραφτεί στο Μεσολόγγι τον τελευταίο χρόνο καθώς και για καταστροφές σε ΑΤΜ και αγάλματα.

Όλη αυτή η μεθόδευση φανερώνει το μένος της εξουσίας ενάντια συγκεκριμένα στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο αλλά και σε κάθε χώρο ή άτομο που μπορεί να προκαλέσει με την αυθεντικότητά του πραγματική απειλή στο καθεστώς τρόμου που θέλουν να επιβάλουν. Η φίμωση του λόγου και της έκφρασης είναι χαρακτηριστικό των φασιστικών, ολοκληρωτικών καθεστώτων ώστε να τσακίσουν και την στοιχειώδη αντίσταση που μπορεί να προβάλει κάθε άνθρωπος, στοχεύοντας στον κοινωνικό λήθαργο, τον εφησυχασμό και τον εκφοβισμό. Πώς αλλιώς εξηγείται όλη αυτή η πρεμούρα για ένα σύνθημα μισού μέτρου τη στιγμή που όλες οι πόλεις (και το Μεσολόγγι εννοείται) είναι μπλε – κόκκινες – κίτρινες – πράσινες από τα κομματικά και οπαδικά μαντριά.

Πρόσφατο παράδειγμα φρονηματικής δίωξης και φίμωσης του λόγου αγωνιζόμενων ανθρώπων αποτελεί η σύλληψη των καταληψιών του Ρ/Σ FLASH στην Αθήνα, με την κατηγορία της προτροπής σε βίαιες πράξεις. Μια δράση η οποία στόχευε να σπάσει το τείχος της σιωπής που έχουν επιβάλει τα καθεστωτικά ΜΜΕ (κρατικά, ιδιωτικά) αναφορικά με την υπόθεση του Ε.Α.

Είναι γνωστός ο ρόλος της ¨δικαιοσύνης¨ τους στους καιρούς της κοινωνικής ειρήνης και της επίπλαστης συναίνεσης, μιας συναίνεσης με το μαστίγιο και το καρότο. Όπως έλεγε ο Μπρεχτ η δικαιοσύνη τους είναι σαν τα φίδια γιατί τσιμπάει μόνο τους ξυπόλυτους. Έτσι λοιπόν ένα ολόκληρο κύκλωμα από κρατικούς υπαλλήλους και εθελοντές ρουφιάνους (δικαστές, μπάτσοι, δικηγόροι, δημοσιογράφοι) επικυρώνει με τη δράση του τον τρόμο των αδύναμων απέναντι στην εξουσία, και θησαυρίζει σέρνοντας χιλιάδες αποκλεισμένους -μικροπαραβάτες, τοξικοεξαρτημένους, μετανάστες κ.α. στις αίθουσες δικαστηρίων και στις φυλακές ενώ το εκδικητικό μένος τους δε σταματά ως την ολοκληρωτική εξόντωσή τους. Σε καιρούς όμως όξυνσης της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης από τη μια και της αντίστασης των ¨από κάτω¨ από την άλλη, οι μηχανισμοί καταστολής αποτελούν την εμπροσθοφυλακή κράτους και αφεντικών στοχεύοντας στο τσάκισμα του πολύμορφου αγώνα ενάντια στην εξουσιαστική τάξη και τις επιταγές της.

Μέσα λοιπόν στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο που έχει βρεθεί η εξουσία προσπαθεί να διασωθεί καταφεύγοντας στην πιο ακραία μορφή καταστολής και τρομοκρατίας, επικαλούνται κατάσταση εθνικής ανάγκης (βλ. χούντα ‘69) και αφήνουν λιτά τα σκυλιά της καταστολής να σακατεύουν κάθε ιδέα αντίστασης. Εξοπλίζουν νέα σώματα, δίνουν εν λευκό εντολές στους κατασταλτικούς μηχανισμούς (αστυνομία – δικαιοσύνη τους) να καταπνίγουν κάθε μορφή αντίστασης που δεν μπορούν να ελέγξουν και να κατευθύνουν.

Όσο και να προσπαθούν όμως, δεν μπορούν να κρύψουν το φόβο που νιώθουν οι ίδιοι, μπροστά σε μια ενδεχόμενη κοινωνική εξέγερση που θα τα σαρώσει όλα. Ο Δεκέμβρης του ‘08 έδειξε ότι όλα είναι δυνατά και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά.

Με όπλα μας τις συλλογικές αντιστάσεις, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, είμαστε διπλά σε όποιο κομμάτι της κοινωνίας εξεγείρεται. Ενάντια στη νέα χούντα των ντόπιων και ξένων αφεντικών, παλεύουμε για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αδερφοσύνης όλων των ανθρώπων.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ  –  Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 
Σάββατο 21 Γενάρη, ώρα 7:00μμ
στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο Αγρίνιο
Θ. Δασκαλοπούλου Ά πάροδος 3

ΔΙΚΗ 24 ΓΕΝΑΡΗ 2012 στα δικαστήρια Μεσολογγίου, ώρα 9:00πμ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ, ΑΓΡΙΝΙΟ



Ακολουθεί κείμενο της Δ. Ρ-Σ σχετικά με τη δίωξή της:

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ

Στην χρονική περίοδο 2010-2011 όπου ήταν το πρώτο έτος μου σπουδών στο Μεσολόγγι είχα παρατηρήσει πως δεν υπήρχαν ούτε συνθήματα ούτε τίποτα.. Τον επόμενο χρόνο όταν ξαναπήγα για να συνεχίσω τις σπουδές μου παρατήρησα με μεγάλη μου έκπληξη πως το Μεσολόγγι ήταν γεμάτο συνθήματα…

Στις 28/11/11 μαζί με 2 φίλους μου, πήγαμε και κάτσαμε στην κεντρική πλατεία όπου και έγραψα το σύνθημα, διάστασης 30×15 εκατοστά: "Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ" με μαρκαδόρο σε ένα τοίχο.. Μετά από λίγη ώρα ένας περαστικός βρίζοντάς με άσχημα, μου είπε "τώρα θα δεις τι έχεις να πάθεις". Δεν τον πήρα στα σοβαρά μέχρι που τρεις αστυνομικοί από την ομάδα Δίας ήρθαν προς το μέρος μας ζητώντας στοιχεία… Ζητάνε να ψάξουν την τσάντα μου και αρνιέμαι.. Ρωτάνε ποιος έγραψε το σύνθημα, παραδέχομαι την πράξη μου και το φωτογραφίζουν (πριν το φωτογραφίζουν φωνάζει ο αστυνομικός "βρήκαμε ποιος γράφει τα συνθήματα", και του λέω πως δεν έχω καμία σχέση με τα άλλα πράγμα που ισχύει!). Μετά από λίγα δευτερόλεπτα έλαβα τηλεφώνημα από μια φίλη μου όπου είχαμε κανονίσει να πάμε βόλτα, της λέω πως είμαστε κεντρική πλατεία και μας κάνουν έλεγχο κάτι μπάτσοι. Ο ένας αστυνομικός μου λέει: "τι είπες; τι είπες; μπρος μέσα!" και μου σφίγγει το μπράτσο για να με πάρει. Τραβάω το χέρι μου και του λέω: "μη με ακουμπάς", αμέσως με γραπώνει και αρχίζει να με τραβάει με δύναμη σε σημείο να με σέρνει (ένιωθα το χέρι μου να ξεριζώνεται), προσπαθώ να ελευθερωθώ, κρατιέμαι από κάτι κάγκελα αλλά μάταια, ο αστυνομικός με σέρνει άλλο λίγο και με πετάει μέσα στο περιπολικό με όση μανία είχε και χτυπάω το κεφάλι μου (έκανε την δουλειά του όμως, μου έσκισε το μπουφάν)..

Με πάνε στο αστυνομικό τμήμα όπου τελικά ψάχνουν την τσάντα μου με την πρόφαση ότι μπορεί να κρύβω μολότωφ, ανακρίβεια, ψέματα και δήθεν υποψία. Στην κατάθεσή μου, ενώ είπα για την βία που μου ασκήθηκε από το όργανο δεν μου είπαν να το γράψω και συγκεκριμένα μετά που το σκέφτηκα μου αρνήθηκαν με δικαιολογίες! Με περνάνε αυτόφωρο με την κατηγορία "φθορά δημόσιας περιουσίας", ο τοίχος ήταν το δημαρχείο, κάτι που έμαθα στο τμήμα. Μου άνοιξαν φάκελο κανονικά, αποτυπώματα, φωτογραφίες με ταμπέλα. Με έκλεισαν μέσα για 17 ώρες χωρίς φαί, χωρίς νερό, στο κρύο και είχαν το θράσος να απαιτήσουν να πάρουν το μπουφάν μου ενώ έτρεμα και έσφιγγα τα δόντια μου από το κρύο, περιττό να αναφέρω πως μετά είχα αρρωστήσει, φυσικά δεν τους άφησα. Τουαλέτα δεν τόλμησα να πάω γιατί ήταν κοινή για όλους (μόνο άντρες υπήρχαν γύρω γύρω) και βρώμικη. Αγωνία και φόβος για το εργαστήριο μου που αν δεν προλάβαινα να πάω θα κοβόμουν!

Όταν επιτέλους με πάνε στην εισαγγελέα μου φοράνε χειροπέδες από την πίσω πλευρά και κρατώντας με, με πάνε εκεί (Ω! ΜΑ ΤΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ). Πριν μπω μέσα να μιλήσω μαζί της μου κάνουν απίστευτο πόλεμο νεύρων οι αστυνομικοί. Η εισαγγελέας μου είπε πως τα κτήρια πρέπει να τα σεβόμαστε και πως είναι περηφάνια μας. Της λέω σεβαστή η γνώμη σας μα πρώτα είναι οι άνθρωποι και μετά τα κτήρια και όπως και να χει δεν είχα σκοπό να καταστρέψω το κτήριο αλλά ήθελα να μεταδώσω ένα κοινωνικό μήνυμα! Με βρήκε ασεβής και μου κανόνισε δίκη την ίδια μέρα! Η ποινή μου είπε, αφού την ρώτησα, μπορεί να είναι από 3 μήνες έως 5 χρόνια φυλάκιση. Αφού με πήγαν πάλι στο κελί μου, ζητάω από έναν αστυνομικό, έναν δικηγόρο και πως δεν έχω χρήματα να τον πληρώσω. Μου υπόσχονται ότι θα έχω. Στην δίκη όπου με τραβολογάγανε πάλι με χειροπέδες, αλλά αύτη τη φορά από μπροστά, δικηγόρο δεν είχα και ευτυχώς πήρα αναβολή για τις 1/12/11, όπου ξαναπήρα για τις 24/1/12 και ώρα 09.00.

Στο διάστημα αυτό γίνονται απίστευτα πράγματα! Μια τοπική εφημερίδα η Αιχμή δημοσιεύει στο site της φωτογραφία μου από την προσέλευση μου στη δίκη με τις χειροπέδες όπου φαίνονται τα ρούχα μου κανονικά και έχουν θολώσει στο απειροελάχιστο το πρόσωπο μου! Στο πικρόχολο, ανακριβές, συκοφαντικό και ψευδές άρθρο τους έχουν ως τίτλο: πιάστηκε η φοιτήτρια για τα συνθήματα στο Μεσολόγγι, με αποκαλούν ειρωνικά μπουμπούκι, μου χρεώνουν όλα τα συνθήματα, λέγοντας πως δεν κυκλοφορούσα πρωί γιατί η προκλητική μου εμφάνιση θα κινούσε υποψίες για τις δράσεις μου και πως δρούσα μαζί με άλλους 3! Όταν πήγα στα γραφεία τους να ζητήσω τον λόγο άκρη δεν έβγαλα αλλά ισχυριστήκαν πως πήραν τα στοιχεία από το δελτίο της αστυνομίας. Μέσα σε ένα μήνα έγινα πρωτοσέλιδο στο Μεσολόγγι, πολλά sites και blogs υποστηρίζουν το άρθρο της Αιχμής χωρίς καν να ξέρουν την αλήθεια.

Μετά από μια βδομάδα από το γεγονός (εκεί που πήγαινα να ηρεμήσω) προφανώς κάποια εξοργισμένα ριζοσπαστικά κομμάτια της πόλης με το περιστατικό, σπάνε αγάλματα, γεμίζουν το Μεσολόγγι με περισσότερα συνθήματα, καταστρέφουν ΑΤΜ και γράφουν έξω από τα γραφεία της Αιχμής: "το μπουμπούκι θα σας γα**σει" και "προκλητικός είναι ο κ*λος σας". Νέα sites, blogs και η τοπική κοινωνία με κατηγορούν για όλα αυτά! Εκτός των άλλων βγαίνουν διάφορα ξεπεσμένα site και blogs και γράφουν πως εγώ παραδέχτηκα ότι κατέστρεφα τα μνημεία (!) και ότι με συνέλαβαν στις 8/12!!!!!!!

Με όλον αυτόν τον διασυρμό και τη συκοφαντία έχω φτάσει σε σημείο να μην μπορώ να κυκλοφορήσω στο Μεσολόγγι! Στο Μεσολόγγι δεν πήγα για να κάνω κακό! Για να σπουδάσω πήγα! Μετά από το άρθρο της Αιχμής, φυλακίστηκα στο ίδιο μου το σπίτι για να αποφύγω την κατακραυγή, γιατί δεν ήθελα να έρθω αντιμέτωπη με κόσμο που είναι παραπληροφορημένος, ποιος με ξέρει; ποιος θα με υποστήριζε στην τελική; Κανείς!

Εγώ η 19χρονη στυγερή και φοβερή εγκληματίας πως κυκλοφορώ ελεύθερη με τέτοιο τρομερό έγκλημα που έχω κάνει; Απίστευτο! Πως τόλμησα να γράψω με μαρκαδόρο σε έναν τοίχο; Που είδα να το κάνουν; Σα δε ντρέπομαι! Πιάστε όσους βρωμίζουν τους τοίχους και αφήστε έξω βιαστές, δολοφόνους και εμπόρους ναρκωτικών! Δικάστε όσους είχαν την εντύπωση ότι μπορούν να λένε ελεύθερα την άποψή τους και την γνώμη τους! Δικάστε όσους υποστηρίζουν τα πιστεύω τους! Δικάστε όσους αντιδράνε! Δικάστε όσους αγανακτούν! Δικάστε τους όλους! Ταλαιπωρήστε τους όλους! Ασκήστε βία σε όλους! (όχι ότι δεν το κάνετε) Πως τολμάνε να έχουν το θράσος να είναι αυτοί που είναι; Δικάστε και αυτούς που έχουν διαφορετική εμφάνιση! ΝΑΙ! Γιατί να μην είναι σαν όλους τους άλλους; Γιατί να μην είναι όλοι ίδιοι; Γιατί να μην είναι όλοι τα τέλεια ρομπότ; Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ και φάνηκε ακριβώς πόσο διεφθαρμένοι είναι όσοι έχουν την εξουσία στα χέρια τους! Άνθρωποι το παίζουν θεοί και κρίνουν ποιον να αθωώσουν και ποιον να ενοχοποιήσουν! Όλοι είναι τέλειοι εκτός από εσένα! Ναι, εσένα γιατί είσαι υπό τους! Γιατί από αυτούς κρίνετε η ελευθερία σου, τα δικαιώματά σου, η ζωή σου! Και φταις εσύ γι΄αυτό, γιατί τους άφησες! Και όσο αφορά τις φυλλάδες, τα blogs και τα sites: Δεν είχανε θέμα άλλο και βρήκανε σε μένα το λαβράκι! Είπανε να βάλουνε και μία, δύο, πέντε, είκοσι τριακόσιες σάλτσες, έτσι μωρέ για να πουλήσουν! Και τι σημασία έχει που λένε ψέματα και προσάπτουν ψεύτικες κατηγορίες για πράγματα που δεν έχω κάνει και στιγματίζουν άδικα έναν νέο άνθρωπο; Σημασία έχει να πουλήσουν! Ήρωες! Διαλευκάνατε και βγάλατε στην επιφάνεια έναν φοβερό εγκληματία που πρέπει η κλειστή και μικρή κοινωνία του Μεσολογγίου να προσέχει!

Προσπαθούν να με φοβίσουν μα δε πιάνει! Δεν διέπραξα κανένα έγκλημα!

Είμαι εξοργισμένη, στεναχωρημένη και νιώθω αδικημένη!

Δ. Ρ-Σ

Για το κοινωνικό άσυλο και το ρόλο του πανεπιστημίου

 

Η ολομέτωπη επίθεση του κράτους και των αφεντικών, δεν χρειάζεται πλέον προσχήματα.

Διευρύνεται με κάθε τρόπο εντείνοντας ακόμη περισσότερο τον έλεγχο και την καταστολή. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει απ΄ έξω. Με τις νέες διατάξεις, ακόμα και οι πιο τυπικές δεσμεύσεις για «δημόσια και δωρεάν παιδεία», εξανεμίστηκαν.

 

Ο νέος νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση περιγράφει την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Η διοίκηση των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ θα γίνεται από μάνατζερ, η κατάργηση των δωρεάν συγκραμάτων θα επιφέρει και τα δίδακτρα σπουδών, ενώ η επιστημονική έρευνα θα γίνεται συμφώνα με τις ανάγκες του κέρδους και όχι σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες. Ο νέος νόμος καταργεί επίσης την νομική υπόσταση του πανεπιστημιακού ασύλου.

 

Δεν τρέφαμε ποτέ αυταπάτες για το πανεπιστήμιο και την επίδραση του στην κοινωνία ως ένας ακόμη θεσμός που φέρει την καταστολή στην σκέψη για την δημιουργία ενός ρομποτοποιημένου τύπου ανθρώπου-γρανάζι στην καπιταλιστική μηχανή. Το πανεπιστήμιο είναι που αναπαράγει και προωθεί τον διαχωρισμό και τον έλεγχο απέναντι στην κοινωνία της εξειδίκευσης, της συστηματοποίησης, του μερικού και της αλλοτρίωσης της αστικής ιδεολογίας. Το πανεπιστήμιο, που αποτελεί ένα ακόμη μοχλό για την κυριαρχία της εξουσίας, εναρμονισμένο πλήρως με την τωρινή και μέλλουσα πραγματικότητας του κράτους και του κεφαλαίου, παραμένει με έναν χαρακτήρα επιλεκτικό: κάποιους θα αφήσει έξω, κάποιους θα πάρει μαζί του.

 

Παράλληλα, από την μία οι γονείς από κεκτημένη ταχύτητα πειθαναγκάζουν τα παιδία τους να μπουν σε κάποια σχόλη «για να έχουν ένα χαρτί», και από την άλλη οι φοιτητές επιθυμούν την «ανεμελιά της φοιτητικής ζωής», παρατείνοντας την εφηβεία τους για 5-6 χρόνια ακόμη «για να περάσουν καλά», μέχρι να μπουν με βλέψεις στην παραγωγή. Κάτι που απορρέει από την συνολική απαξίωση της συμμετοχής στην λήψη αποφάσεων, καθώς και την προώθηση της ιδέας του ατομικισμού και του βολέματός.

 

Το πανεπιστημιακό παρόν, δεν αποτελεί «όαση» και έτσι δεν θα διεκδικήσουμε την «επιστροφή στα παλιά». Ωστόσο, οι αλλαγές στην τριτοβάθμια επιφέρουν αλλαγές στο συνολικότερο κοινωνικό πεδίο και δεν μπορούν να μην εγγραφούν ιστορικά σε αυτό.

 

Το πανεπιστημιακό άσυλο μπορεί να καταργήθηκε θεσμικά. Όμως, οι κοινωνική νομιμοποίηση του παραμένει. Το κοινωνικό άσυλο, το οποίο πλαισιώθηκε «από τα κάτω», δεν στηρίζεται σε νόμους, αλλά μόνο σε σχέσεις των υποκειμένων που δραστηριοποιούνται εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Εξέχουσα σημασία έχει, πως διάφοροι πανεπιστημιακοί χώροι αποτέλεσαν αιχμή αντιθεσμικών αγώνων και ξεπερνώντας τους πλαστούς διαχωρισμούς των ρόλων (όπως αυτούς του φοιτητή, καθηγητή, εργάτη, ανέργου κτλ), συνδέθηκαν με ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια.  Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί μια διαχρονική κοινωνική κατοχύρωση. Η προάσπισή του είναι υπόθεση κοινωνική, όχι συντεχνιακή και οπωσδήποτε όχι κρατική. Η μοναδική αποτελεσματική διασφάλιση είναι αυτή που προκύπτει από τους κοινωνικούς συσχετισμούς. ( Όπως πχ και ένας κατειλημμένος κοινωνικός χώρος δεν καλύπτεται από κανένα νομικά κατοχυρωμένο άσυλο, αλλά εξαρτάται μόνο από εξωνομικούς παράγοντες  όπως κοινωνική απεύθυνση, συμπαράσταση, μαζικότητα κτλ)

 

Η Ραδιουργία FM, ως κοινωνικό ραδιόφωνο, θεμελιώνει την λειτουργία του στην κοινωνική δράση και την αντιπληροφόρηση. Επιδιώκει την σύνδεση της με κοινωνικές ομάδες και άτομα, έξω από το κρατικό, κομματικό και επιχειρησιακό μονοπώλιο. Προωθεί την δημιουργία σχέσεων αλληλοσυμπλήρωσης, εμπλουτισμού και σύνθεσης ανάμεσα στα διαφορετικά υποκείμενα. Με αυτήν την προοπτική δεν μπορεί παρά να σταθεί αλληλέγγυα στους αγώνες των φοιτητών –που αποδεσμεύονται από ρόλους και ετεροκαθορισμούς-και να προσφέρει όσο ραδιοφωνικό χρόνο χρειαστεί για να αρθρώσουν το δικό τους αυτόνομο λόγο και να προτάξουν τις δικές τους αυτοκαθοριζόμενες ανάγκες στα ερτζιανά της πόλης.

 

Η Ραδιουργία FM, ως αυτοοργανομένο συλλογικό εγχείρημα, που λειτουργεί στο κοινωνικό πεδίο της πόλης του Αγρινίου (συμπεριλαμβανομένου και του Πανεπιστημίου), προασπίζεται το κοινωνικό άσυλο που στηρίζεται στην συντροφικότητα, την αλληλεγγύη καθώς και την οικειοποίηση του πανεπιστημιακού χώρου.

 

Δεν χαρίζουμε κανένα κοινωνικό κατεκτημένο σε κανέναν.

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ  – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 

Αυτοοργανωμένο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Αγρινίου

Ραδιουργία 88FM

  

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Προβολή Βίντεο

Συζήτηση: Οι νόμοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και η θεσμική κατάργηση του ασύλου

 

Παρασκευή 9/09, 8:30μμ

Στο χώρο της Πανεπιστημιακής Σχολής Αγρινίου

Σχετικά με την Ραδιουργία

Η αρχή της Ραδιουργίας

Στις 14/02 καλέστηκε με αφίσα ανοιχτή συζήτηση από Πρωτοβουλία για την δημιουργία αυτοοργανωμένου κοινωνικού ραδιοφώνου, στον χώρο της πανεπιστημιακής σχολής του Αγρινίου. Στην συνέχεια και κάθε εβδομάδα πραγματοποιούνταν ανοιχτή συνέλευση όπου συζητιόνταν η λειτουργία, η έκφραση, η στόχευση, οι εκδηλώσεις κ.α. του αυτοοργανωμένου κοινωνικού ραδιοφώνου Ραδιουργία 87,7. Μέσω ανοιχτών συλλογικών διαδικασιών, με συγκεκριμένες αρχές και θέσεις και με μια δαιμονισμένη επιθυμία για συμμετοχή, η Ραδιουργία 87,7 FM καταλάμβανε μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος της πόλης του Αγρινίου.
Μέσα σε μερικούς μήνες η Ραδιουργία συσπείρωσε κόσμο, όπου με διάρκεια συμμετείχε στις συνελεύσεις της αλλά και στο σταθμό ως παραγωγοί εκπομπών, έβγαλε χιλιάδες αφίσες οπού κολλιόνταν στη πόλη γνωστοποιώντας τη συχνότητα και το στίγμα της, ενώ πραγματοποίησε και ένα διήμερο οικονομικής ενίσχυσης με συνδιαμόρφωση από κόσμο της diy σκηνής. Οι διαφωνίες και αντιδιαμετρικές τοποθετήσεις, σαφώς υπήρχαν, αλλά το πρώτο καιρό υπήρξε ένα κλίμα καλής θέλησης και δεν έφτασαν ποτέ σε οριακό επίπεδο.

Κριτική στις διαφωνίες της συνέλευση της Ραδιουργίας

Για το diy

Οι διαφωνίες στη συνέλευση του σταθμού έφτασαν σε οριακό επίπεδο, όταν έγινε πρόταση από κομμάτι της συνέλευσης για την διοργάνωση δεύτερου διήμερου οικονομικής ενίσχυσης του σταθμού. Σε κάποιους δεν άρεσε η ιδέα να συμμετέχουν στην εκδήλωση μουσικά σχήματα που ενισχύουν αυτοοργανωμενα εγχειρήματα (diy συγκροτήματα) αλλά εξέφρασαν πως έπρεπε να απευθυνθούμε σε οποιοδήποτε σχήμα, άκριτα, ανεξαρτήτως την πορεία του και την στάση του. Το κύριο επιχείρημά τους ήταν πως υποστηρίζοντας την εν λόγω σκηνή δημιουργούμε αποκλεισμούς. Ένα επιχείρημα χωρίς αντίκρισμα, μιας και ο αποκλεισμός δημιουργείται πρώτα από τις ίδιες τις μπάντες που παίζουν σε μαγαζιά και που αποκλείουν με την στάση τους όσους δεν έχουν να πληρώσουν είσοδο. Εξάλλου μπάντες οι οποίες αναπαράγουν και προωθούν τις διαδικασίες της εμπορευματοποίησης της τέχνης και της έκφρασης είναι ξένες ως προς τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα. Ένα εγχείρημα που συνιστάται ως αυτοοργανωμένο, οφείλει να συνδιαμορφωθεί με άλλα εγχειρήματα με τις ίδιες αρχές και θέσεις για να καταστεί και εφικτή η διάδοση της ιδέα της αυτοοργάνωσης. Αν κάποιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτό, είτε λόγω εμμονής είτε λόγω ιδεολογικής σύγχυσης, τότε καλύτερα να ανατρέξουν στην καταγεγραμμένη ιστορία των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων (diy, αντιεμπορευματικό) όχι μόνο του Αγρινίου, αλλά και ολόκληρου του ελλαδικού χώρου. Γιατί το να θες να κάνεις αυτοογρανωμένη εκδήλωση με τον Αγγελάκα, καταδεικνύει περίτρανα την διανοητική ανεπάρκεια ανάγνωσης και ερμηνείας ιδεών και στάσεων αναφορικά με την απελευθέρωση από τα δεσμά της ελεύθερης αγοράς και τη διαμεσολάβηση του χρήματος, την αντιεμπορευματοποίηση και γενικά ότι περικλείει και υποδηλώνει το παλιό σύνθημα «Να πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας».

Για τα ΜΜΕ

Ένα άλλο σημείο έντονης διαφωνίας ήταν και η σχέση της Ραδιουργίας με τα καθεστωτικά ΜΜΕ (μικρά ή μεγάλα). Κάποιοι υποστήριζαν πως τα τελευταία 20 χρόνια τα ΜΜΕ έχουν γίνει πιο ελαστικά και μέσα από αυτά αφήνονται να ακουστούν και διάφορες φωνές μέσα από την κοινωνία. Δεν αντιλέγουμε σε αυτό. Αυτό σίγουρα συμβαίνει. Το θέμα είναι το πως γίνεται αλλά και το που αυτό αποσκοπεί. Αγνοούν, λοιπόν, πως αυτό αποτελεί και την νέα στάση των ΜΜΕ που επιδιώκει την αφομοίωση και την συμμόρφωση απελευθερωτικών εγχειρημάτων. Μία στάση που κάποιες φορές βρίσκει και «συνεργούς» μιας και κάποιοι «τσιμπάνε» για να αποκτήσουν το λεγόμενο «πεντάλεπτο της δημοσιότητας». Οι συλλογική μας κρίση όμως μας αναδεικνύει ότι τα ΜΜΕ, πέρα από φερέφωνα της εξουσίας και όργανα απόσπασης της κοινωνικής συναίνεσης, το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι το κέρδος και η προπαγάνδιση της αλφαβήτα της κυριαρχίας για τη σύνθεση της γλώσσας των κυρίαρχων ψεμάτων. (Γιατί άραγε πχ η Ελευθεροτυπία δεν έγραψε ούτε ένα μονόστηλο όταν τις 17 Γενάρη 2002 ο 25χρονος Γ. Τσικρικάς καταπλακώθηκε από τόνους χαρτιού –για να υποκύψει ένα μήνα αργότερα- όταν διόρθωνε βλάβη στα τυπογραφεία της Ελευθεροτυπίας;)

Για το «Κοινωνικό»

«Θέλουμε κοινωνικό ραδιόφωνο και όχι περιθωριακό» διατυμπάνιζαν σε κάθε συνέλευση κάποιοι. Στη συνέχεια σιγή. Κανένα επιχείρημα. Καμία τοποθέτηση. Καμιά ιδέα για το πώς θα προχωρήσει αυτό το πολυπόθητο για αυτούς κοινωνικό ραδιόφωνο. «Θέλουμε κοινωνικό!» ξαναλέγανε έτσι γενικά και αόριστα και γκρινιάζανε σα τα μικρά παιδιά. «Η κοινωνία ακόμα και το κράτος έχουν εκλεπτυστεί στις τακτικές τους, να έχουμε και εμείς ένα εκλεπτυσμένο λόγο προς τα έξω» λέγανε, δείχνοντας έτσι πως βρίσκονται εκτός κοινωνικής πραγματικότητας συγχέοντας το βίαιο κοινωνικό γίγνεσθαι με την ομαλότητα και τις συμβάσεις του μικροκοσμού τους. «Μπορούμε να φέρουμε ακόμα και το Παπανδρέου να μιλήσει ως άτομο στη Ραδιουργία» πρότειναν στην συνέχεια, δημιουργώντας ένα θέατρο όχι του παραλόγου αλλά της γελοιότητας.
Για κάποιους, και πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα τους στις συνελεύσεις, το «Κοινωνικό» έχει ταυτιστεί με μαγαζιά, κομματικούς αντιπροσώπους, ΜΜΕ, ΜΚΟ καταδεικνύοντας πάλι το πόσο οπισθοδρομικοί είναι.
Από την πλευρά μας θεωρούμε πως το «Κοινωνικό» κρίνεται από το είδος των παρεμβάσεων, την συνέπεια τους και τη διάρκεια τους. Και αν κάποιοι θεωρούν τον εαυτό τους αλάθητο, είναι επειδή πολύ απλά δεν έχουν καταθέσει ποτέ πολιτικό έργο (όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει).

Η στρατηγική της διάλυσης και οι φασιστικές συμπεριφορές

Την Τετάρτη 10/07 οι διαφωνίες έφτασαν σε οριακό επίπεδο και προς το τέλος της συνέλευσης έπεσε πρόταση από κάποιους για την δημιουργία 2 σταθμών, που ο ένας θα βοηθάει το άλλο. Δώσαμε ραντεβού την επόμενη Τετάρτη, μιας και αρκετός κόσμος είχε φύγει εκείνη τη στιγμή από τη συνέλευση λόγω περασμένης ώρας, για να συζητήσουμε πως μπορεί να γίνει αυτό και πως θα μοιραστούν τα μηχανήματα, τηρώντας πάντα τις συλλογικές διαδικασίες της συνέλευσης.

Την επόμενη μέρα, όμως, συνέβησαν τα εξής:
 -Κάποιοι (άτομα από την ΑΚ ), σαν τους κλέφτες, εισέβαλαν στο χώρο που στεγάζονταν η ραδιουργία και πήραν την κεραία (δίπολο) και άλλα εξαρτήματα ισχυριζόμενοι ιδιοκτησιακό καθεστώς, λες και οι κινηματικές υποδομές ανήκουν σε κάποιους. Ξήλωσαν, με λίγα λόγια, το σταθμό.
-Έσβησαν από το υπολογιστή πρόγραμμα απαραίτητο για την λειτουργία ενός σταθμού (κάτι που δείχνει το μένος και την εκδικητικότητά τους τη στιγμή μάλιστα που μιλούσαν για αλληλοβοήθεια)
-Αλλάζουν τους κωδικούς στο μειλ και το μπλόγκ, με συνέπεια να αποκλείεται η πρόσβαση στον οποιοδήποτε.
Και όλα αυτά με το «έτσι θέλω» κάτω από κλίμα τρομοκρατίας, χωρίς να ενημερώσουν απολύτως κανέναν (ακόμα και άτομα που υποτίθεται ότι βρίσκονται στην ίδια ομαδοποίηση αγνοούσαν το συμβάν).

Τελικά το Σάββατο 13/07 στη συχνότητα της Ραδιουργίας παίζει η Κοκκινοσκουφίτσα, χωρίς να έχει αποφασιστεί τίποτα στη συνέλευση. Γράφοντας, δηλαδή, μια χούφτα άτομα στα παλιά τους τα παπούτσια, μια συνέλευση 30-40 ατόμων.

Έτσι, με μια εντελώς φασιστική διαδικασία, στη θέση της Ραδιουργίας μπήκε η Κοκκινοσκουφίτσα καταλαμβάνοντας της κατελήμενη από τη Ραδιουργία συχνότητα! Φυσικά και αυτές οι διαδικασίες έχουν εξοργίσει κόσμο (και της συνέλευσης και εκτός) και από μόνες τους θα τους οδηγήσουν συλλήβδην στην παρακμή και την απομόνωση για πολλοστή φορά. Όπως και στο παρελθόν, όπου το σκηνικό της φθοράς έχει επαναληφθεί, οπού η Κοκκινοσκουφίτσα υπήρξε με βερμπαλισμούς μόνο στα «χαρτιά», μα ποτέ στα ερτζιανά. Γιατί τέτοιες αντικοινωνικές πράξεις τραμπουκισμού και παραγωντισμού, φοβίζουν, απωθούν και διώχνουν πάντα τον κόσμο.

Όσο για την συνέλευση της Ραδιουργίας θα συνεχίσει να υφίσταται μέσα σε μια ατμόσφαιρα αλληλεγγύης, τηρώντας πάντα τις συλλογικές διαδικασίες, τις αρχές της συνδιαμόρφωσης και της αυτοοργάνωσης, αντιεμπορευματικά και αδιαμεσολάβητα, μακριά από τα κόμματα και όλους τους εντολοδόχους της εξουσίας.

Η αλληλεγγύη, η αυτοοργάνωση και η συντροφικότητα είναι τα όπλα μας.

Καμιά συνδιαλλαγή με τους τραμπούκους.

Ανοιχτή Συνέλευση της Ραδιουργίας
Αγρίνιο Δευτέρα 15/06/09

ΥΓ: Η συνέλευση θα εξακολουθήσει να βρίσκεται κάθε Τετάρτη ώρα 20:00 στο χώρο της Πανεπιστημιακής σχολής Αγρινίου (1ος όροφος)