Category: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Ανάρτηση πανό αλληλεγγύης στον Δ. Κουφοντίνα στην πλατεία Δημάδη (Αγρίνιο)

πηγή: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Παρέμβαση αλληλεγγύης στον Σπ. Χριστοδούλου από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Παρέμβαση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας (από 14-1) Σπύρο Χριστοδούλου έγινε την Τρίτη 26-2 το απόγευμα στην πλατεία συντριβανίου απέναντι από το δημαρχείο Αγρινίου. Στην παρέμβαση συμμετείχαν 15 περίπου σύντροφοι όπου μοίρασαν κείμενο τόσο σε περαστικούς όσο και στους φοιτητές της πανεπιστημιακής σχολής Αγρινίου που πραγματοποιούν κατάληψη στο δημαρχείο. Αναρτήθηκε πανό το οποίο και παρέμεινε στην πλατεία ενώ γράφτηκαν συνθήματα στους γύρω δρόμους.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

πηγή: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Ενημέρωση από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σπ. Χριστοδούλου από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Την παρασκευή 15-2-19 πραγματοποιήθηκε αναρχική συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία Αγρινίου για την ενημέρωση του κόσμου σχετικά με την απεργία πείνας του Σπ. Χριστοδούλου από 14-01-19 και τη μεταχείρισή του από το ελληνικό κράτος.

Στη συγκέντρωση που διήρκησε 2 περίπου ώρες υπήρχε μικροφωνική όπου διαβάζονταν κείμενο του Σπύρου Χριστοδούλου, το κείμενο του στεκιού, κείμενα αλληλέγγυων και της συνηγόρου υπεράσπισης. Υπήρχε πανό αλληλεγγύης το οποίο έμεινε στο χώρο και αφαιρέθηκε την επόμενη μέρα από υπαλλήλους του δήμου. 20 περίπου άτομα συγκεντρώθηκαν και μοιράστηκαν κείμενα σε περαστικούς.

Ο Σπύρος Χριστοδούλου ως δηλωμένος εχθρός του κράτους και ληστής τραπεζών αναγκάζει τους ψευτοδημοκράτες να χάνουν τα προσωπεία τους με την καταστρατήγηση των ίδιων των αστικών νόμων σε βάρος του και κάθε νόμιμου δικαιώματος που οι ίδιοι για λόγους αποπροσανατολισμού έχουν θεσπίσει. Για μια ακόμα φορά το τρομοκράτος απευθύνεται συνολικά στους αγωνιζόμενους και την κοινωνία με αίμα στα χέρια.

Κάθε μέρα που περνάει είναι και ένα χτύπημα στον κόσμο της ελευθερίας. Αλληλεγγύη σε όποιον αγωνίζεται ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.

Ακολουθεί το κείμενο της συγκέντρωσης:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΣΠΥΡΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Ο Σπύρος Χριστοδούλου στις 14/01/2019 ξεκινά απεργεία πείνας στις φυλακές Λάρισας όπου κρατείται, με αίτημα την συγχώνευση την ποινών του, που προβλέπεται από τα άρθρα του ποινικού κώδικα 107 και 101.

Ο Σπ. Χριστοδούλου βρίσκεται στις φυλακές Λάρισας από τον Μάιο του 2015, όταν συνελήφθη κατηγορούμενος μαζί με άλλους συντρόφους για την υπόθεση γνωστή ως ‘Ληστές του Διστόμου’ από τα Μ.Μ.Ε.

Η εκδικητικότητα κράτους και αφεντικών απέναντι σε αυτούς που αυτοί θεωρούν τρομοκράτες είναι ο κανόνας, μέσα κι έξω από τις φυλακές. Οι εκδικητικές μεταγωγές, οι απορρίψεις αδειών, η μη συγχώνευση ποινών, οι εφέσεις από την πλευρά της διωκτικής εξουσίας κατά αθωωτικών αποφάσεων, είναι λίγες από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να εξοντώσουν φυσικά και ηθικά τους αμετανόητους και αλύγιστους αγωνιστές.

Στην υπόθεση του Σπ. Χριστοδούλου οι καταδίκες αφορούν ληστείες τραπεζών, χωρίς να γνωρίζει ποιά είναι ακριβώς η ποινή που εκτίει. Ο αρμόδιος εισαγγελέας εφετών Περικλής Δράκος κατατάσσει τις ποινές του Σπ. Χριστοδούλου στο άρθρο 108 ως αμετάκλητες, καταχρηστικά και αυθαίρετα, στο οποίο δεν γίνεται συγχώνευση, αλλά εκτίει τις ποινές που του έχουν επιβληθεί αθροιστικά.

Κράτος και κεφάλαιο θέλοντας να τσακίσουν κάθε έναν που αμφισβητεί έμπρακτα την εξουσία και παντοδυναμία τους, προστατεύοντας έτσι μόνο τα συμφέροντα της τάξης τους, μιας παγκόσμιας οικονομικής ελίτ, τσαλαπατούν το ίδιο το νομικό τους σύστημα που έχουν επιβάλει, όταν αυτοί το κρίνουν.

Ο Μπρεχτ έγραψε’ Η ληστεία μιας τράπεζας δεν είναι τίποτα μπροστά στην ίδρυση μιας τράπεζας.’ Και αυτό φαίνεται σε καιρούς ανασχηματισμού του καπιταλισμού (κρίση). Ένας ολόκληρος λαός θυσιάζεται και εξαθλιώνεται, για να σωθούν τράπεζες και τραπεζίτες, ενώ αυτοί με τη σειρά τους συνεχίζουν πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.

Κάθε αγώνας μέσα και έξω από τις φυλακές ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, είναι αγώνας συνολικός για κοινωνική απελευθέρωση και δικαιοσύνη, και μόνο ως τέτοιο τον αντιλαμβανόμαστε. Η απεργία πείνας του Σπ. Χριστοδούλου είναι κομμάτι αυτού του αγώνα και η αλληλεγγύη προς αυτόν δεδομένη. Ο Σπ. Χριστοδούλου έχει χάσει 20 κιλά από τις 14/01/2019 που ξεκίνησε την απεργία πείνας, αντιμετωπίζοντας διάφορα προβλήματα υγείας. Η αξιοπρεπής και ανυποχώρητη στάση του δίνει δύναμη σ’ όλους για την νίκη σε αυτόν τον αγώνα.

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΣΠ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ

ΟΥΤΕ ΠΟΙΝΙΚΟΙ ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

πηγή: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Σ. Χριστοδούλου από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Πανό για Σπ. Χριστοδούλου από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Πανό για Σπ. Χριστοδούλου στην Δημοτική Βιβλιοθήκη. Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα της Α.Σ.Ε Γκιλοτίνα

Αντιμιλιταριστικό διήμερο εκδηλώσεων και κείμενο από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

¨Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ
Ξέρει να πετάει
Ξέρει να σκοτώνει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
-Ξέρει να σκέφτεται.¨
Μπέρτολντ Μπρεχτ – ¨Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου¨ 1939

Το φρικιαστικό πρόσωπο του πολέμου κάνει ξανά την παρουσία του στην περιοχή των Βαλκανίων, στην εγγύς και μέση ανατολή και τη μεσόγειο. Τα αφεντικά έβαλαν ξανά τους στρατηγούς να γυαλίσουν τα κανόνια τους, τους ιεροκήρυκες να βγάζουν πύρινους λόγους εκδίκησης και μίσους ενώ τα εθνικιστικά παραληρήματα φασιστοειδών και νεοναζί ολοκληρώνουν το πάζλ ενός νέου προαναγγελθέντος εγκλήματος στο όνομα σκοταδιστικών και ολοκληρωτικών εθνικιστικών προσταγμάτων και στόχο την υπερκερδοφορία, και τον έλεγχο των κοινωνιών από την παγκοσμιοποιημένη ελίτ των αφεντικών.

Οι νέες γεωπολιτικές ισορροπίες και το ξαναμοίρασμα της πίτας που θα ακολουθήσει, στήνονται μεθοδικά από τους ιμπεριαλιστές και στοχεύουν σε ανατροπές συνόρων που απαιτούν τόνους αίματος, για την αποδυνάμωση τοπικών καθεστώτων και τη μετατροπή τους σε ανδρείκελα στο φόντο των νέων ενεργειακών οδών που χαράσσονται. Το σκηνικό του πολέμου και πάλι ιστορικά προβάλει ως λύση για την προσωρινή αποτελμάτωση του καπιταλιστικού συστήματος, απέναντι στους καταπιεσμένους και ανάμεσα στους ενδοεξουσιαστικούς ανταγωνισμούς.

Η απειλή και μόνο ενός πολέμου διαμορφώνει ένα κλίμα τρόμου στους λαούς προβάλλοντας ορατούς και αόρατους εχθρούς που εποφθαλμιούν την κοινωνική τους υπόσταση, επιτρέποντας έτσι στα καθάρματα της κάθε εξουσίας να πραγματοποιούν ανεξέλεγκτοι τα εγκληματικά σχέδιά τους. Όταν ο φόβος επικρατεί πάνω στους ανθρώπους, στον αντίποδα της αλληλεγγύης, οι κοινωνικές αντιστάσεις υποχωρούν και αυτό που επικρατεί είναι η κοπαδοποίηση και το τυφλό μίσος του κοινωνικού αυτοματισμού, ο ολοκληρωτισμός και το σκοτάδι στην κοινωνία και τις ψυχές των ανθρώπων.

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι βουτηγμένη στο αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων, στρατιωτών και αμάχων. Ο πόλεμος δεν κάνει εξαιρέσεις σε καλούς ή κακούς, μικρούς ή μεγάλους. Η κόλαση ενός πολέμου μένει ζωγραφισμένη για πάντα σ΄ αυτούς που τη βίωσαν, είτε νικητές είτε ηττημένοι. Τα μεγαλεία, οι δάφνες και τα εμβατήρια είναι καλά για τα βιβλία και την ιστοριοκαπηλεία. Για τους μαλθακούς νεοφασίστες και νεοναζιστές γιάπηδες, που βάζουν τα κλάματα μπροστά στους μισθοσυντήρητους μικροαστούς των δικαστικών και εισαγγελικών εδρών ενώ διακηρύσσουν προς πάσα κατεύθυνση ότι είναι έτοιμοι να προτάξουν τα στήθη τους στις κάνες των όπλων των ¨εχθρών της πατρίδας¨. Οι κουτσαβακίστικοι λεονταρισμοί από τις θρασύδειλες κότες του παρακρατικού οχετού δεν έχουν καμία σχέση με την πείνα, την εξαθλίωση, την προσφυγιά και το θάνατο, δηλαδή την απτή πραγματικότητα του πολέμου.

Κανένας λαός δεν έγινε μεγάλος και δεν προόδευε με τη λογική των επεκτατικών πολέμων, το μίσος προς άλλους λαούς για θρησκείες και σύνορα. Το μόνο που κατάφεραν όλοι αυτοί οι πόλεμοι ήταν να φέρουν δυστυχία και οπισθοδρόμηση για τις ζωές των καθημερινών ανθρώπων της εργασίας και της δημιουργίας. Οι μόνοι που ωφελούνται τελικά είναι τα αφεντικά, οι εταιρίες όπλων και το παπαδαριό που αναλαμβάνουν το έργο της πνευματικής και υλικής ανοικοδόμησης συνεχίζοντας τον πόλεμο στις κοινωνίες με άλλα μέσα. Οι κοινωνίες βγήκαν κερδισμένες και επέβαλαν την πρόοδο της ιστορίας μόνο όταν πάλεψαν για τις πραγματικές ανάγκες τους. Για τη γη και την ελευθερία. Για αυτοδιάθεση, ισότητα, και κοινωνική δικαιοσύνη. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να ενώσει όλους τους ανθρώπους.

Ο αγώνας για την αποτίναξη του ζυγού κάθε εξουσίας που θησαυρίζει από το αίμα και τον ιδρώτα των καταπιεσμένων είναι ταυτισμένος με την ίδια την ιδέα της ελευθερίας, που πραγματώνεται μόνο όταν ο άνθρωπος σπάσει τις αλυσίδες που το σύστημα του φοράει από τη μέρα που γεννιέται.

Οι θεσμοί που δημιουργεί το κράτος και το κεφάλαιο εκτός από τη διευκόλυνση της ίδιας της λειτουργίας του συστήματος έχει και διαμορφωτικό ρόλο στην προσωπικότητα του ανθρώπου που σπάει μόνο μέσα από τις σχέσεις αλληλεγγύης και αγώνα στην κοινωνία. Ο στρατός έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που κάθε άνθρωπος σήμερα πρέπει να θεωρεί δεδομένα για την ομαλή λειτουργία του μέσα στην κοινωνία. Ιεραρχία, τυφλή υπακοή, πίστη στο αόρατο και σε σύμβολα, κατηγοριοποίηση των ανθρώπων, ομοιομορφία, φιλοτομαρισμός και ρουφιανιά. Ό,τι δηλαδή πρέπει να έχει, γι αυτούς, ένας καλός δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος ή οποιοσδήποτε εργαζόμενος. Να είναι, ένα άβουλο και φοβικό ον και κατά συνέπεια εύκολα χειραγωγήσιμο.

Ποιοι; αποτελούν το στρατό. Ο κάθε στρατός στελεχώνεται στη βάση του και στην πρώτη γραμμή, από απλούς στρατιώτες και υπαξιωματικούς, με υποχρεωτική ή μισθωτή θητεία, από τα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας και αντιφρονούντες σε τάγματα ανεπιθυμήτων. Αυτά θα είναι τα πρώτα θύματα ενός πολέμου αλλά και συνολικά το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών. Οι κατώτεροι αξιωματικοί συνήθως φτάνουν σε ένα μέσο βαθμό ιεραρχίας και αποστρατεύονται. Από κει και πάνω ξεκινούν τα μεγάλα τζάκια του στρατού. Οικογένειες ολόκληρες που έχουν παράδοση στο στρατό και τα σώματα ασφαλείας και από γενιά σε γενιά διατηρούν την παρουσία τους με ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς. Αυτοί είναι που βρίσκονται σε επιτελικά γραφεία και θέσεις και αποτελούν ηγετικά στελέχη στην ιεραρχία του στρατεύματος. Είναι αυτοί που θα αποφασίσουν ποιοι θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν. Και σίγουρα δεν θα θυσιάσουν τους εαυτούς τους και τους γόνους των επιφανών ομοτράπεζών τους στο ληστρικό φαγοπότι της ειρήνης, έτσι κι αλλιώς υπάρχει πλήθος αναλώσιμων στρατιωτών που θα τους υπακούσει τυφλά. Αυτοί σε ρόλο θεού θα δρέψουν τις δάφνες της νίκης ή την αποτυχία μιας ήττας. Η αποτυχία και η ήττα θα τους κάνει ακόμα πιο αδίστακτους και δεν θα υπολογίσουν οποιοδήποτε κόστος έτσι ώστε να διαφυλάξουν το κύρος τους.

Η ταξική φύση του στρατού δεν αντανακλάται μόνο σε όλα τα παραπάνω αλλά και σε αυτόν καθεαυτό το ρόλο της καταστολής αγωνιζόμενων και εξεγερμένων πάντα στο πλευρό ότι πιο αντιδραστικού καθεστώτος έχει αναδειχτεί ιστορικά. Ενώ η ανυποταξία, η αυτομόληση και το μίσος για τον πόλεμο που εκφράζεται μετά από βαρύς φόρους αίματος εφοδίαζε πάντα τις στρατιές των επαναστατών.

Με στόχο την όξυνση του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού προωθούμε την αλληλεγγύη ως όπλο των λαών και τον πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών ως μόνη ρεαλιστική λύση αποτελμάτωσης της ανθρωπότητας, για την πρόοδο και την ευημερία, για την ελευθερία και την ισότητα. Η ολική άρνηση στράτευσης και η ανυποταξία σήμερα αποτελεί σημαντικό ανάχωμα στα πολεμικά σχέδια των αφεντικών ενώ η διαίρεση του κοινωνικού ιστού κάτω από το δίπολο καταπιεστές και καταπιεζόμενοι που προκύπτει στην κοινωνία θα είναι τα υλικά του μόνου πολέμου που έχει συμφέρον η ανθρωπότητα να τελέσει. Ένα πόλεμο για την καθολική ανατροπή του υπάρχοντος. Για ένα κόσμο χωρίς σύνορα, κράτη, εξουσία, κεφάλαιο, πολέμους, θρησκείες, καταπίεση.

¨Τα τουφέκια μας τα θέλουμε για τα στήθια τα δικά σας,
οι λαοί αδελφωμένοι θα σας στήσουμε στον τοίχο.
Αυτοί που χωρίσανε το βιος τους σε πατρίδα,
Με σύνορα μας μάντρωσαν σαν ζώα σε κλουβιά,
Σε κάθε μας εξέγερση απάντησαν με βία…
Ρε, Κάτω το κεφάλαιο, Κάτω η δουλειά.
Η επανάστασή μας θα γίνει το μεγάλο άλμα για τη λευτεριά .¨
Νικόλας Άσιμος

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

πηγή: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Πανό από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι για τη δολοφονία του Αλβανού μετανάστη Petrit Zifle

πηγή: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Κάλεσμα για 6η Δεκέμβρη από Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008 – ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Στις 6 Δεκέμβρη 2008 στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας δολοφονεί με μια σφαίρα στην καρδιά τον 15χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο. Η δολοφονία ενεργοποιεί μια αλυσιδωτή αντίδραση αντιεξουσιαστικών εξελίξεων σε όλη την Ελλάδα. Εξεγερμένοι μαθητές επιτίθενται σε Α.Τ. Γίνονται καταλήψεις σε δημόσια κτήρια, επιθέσεις σε τράπεζες και πολιτικά γραφεία από χιλιάδες κόσμου, αναρχικούς, εξεγερμένους ενάντια στην αδικία, άνεργους, μετανάστες, καταπιεσμένους από το κράτος και το κεφάλαιο.

Η δολοφονία αυτή δεν ήταν η πρώτη και σίγουρα όχι η τελευταία από την ελληνική αστυνομία. Η συνεπής στάση της, στο να δολοφονεί εν ψυχρώ όσους αμφισβητούν την παντοδυναμία της είναι χαρακτηριστική. Χωρίς να αναφέρουμε τους τραμπουκισμούς, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, βλαχομαγκιές στα κρατητήρια, στημένες κατηγορίες και δικαστήρια, απειλές και χουντικές πρακτικές.

Χουντικές πρακτικές, που στην αστυνομία παρέμειναν και παραμένουν μέχρι σήμερα μιας και μετά την πτώση της χούντας ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις που αστυνομικοί διώχθηκαν για τα εγκλήματα τους. Το μεταπολιτευτικό κράτος αγκάλιασε στοργικά τους δολοφόνους της αστυνομίας για να διατηρήσει την τάξη και την ασφάλεια καθώς και την ευημερία των αφεντικών. Και αυτό το απέδειξαν στις σκληρές απεργίες 74-81 οπού οι μπάτσοι έβγαλαν όλο το μένος τους απέναντι σε διαδηλωτές και απεργούς. Ακόμα και σήμερα άλλωστε μεγάλο μέρος της αστυνομίας αναπολεί τα χρόνια της παντοδυναμίας της χούντας και είναι ψηφοφόροι της Χ.Α.

Κουμής, Κανελοπούλου, Τσουτσουβής, Καλτεζάς, Μαρίνος, Πρέκας, Μπουλάτοβιτς, Τεμπερεκίδης, Μαραγκάκης, 43χρονη διαδηλώτρια στη Λευκίμμη Κέρκυρας, Γρηγορόπουλος, Φούντας, Κωστόπουλος είναι μόνο λίγοι από αυτούς που δολοφονήθηκαν από την αστυνομία της ελληνικής δημοκρατίας.

Δομικό στοιχείο του κράτους και του κεφαλαίου βρίσκεται πάντα απέναντι από τις κοινωνικές διεκδικήσεις, τους αγώνες και την αντίσταση του λαού απέναντι στα καθάρματα της εξουσίας.

Από το Κιλελέρ και την εξέγερση των αγροτών, τους αγώνες των καπνεργατών και καπνοπαραγωγών, τους αγώνες των εργαζομένων στα εργοτάξια και στις βιομηχανίες, στις διαδηλώσεις των μαθητών σπουδαστών. Σε αγαστή συνεργασία με φασίστες και παρακρατικά σκουλήκια, μέσα από τις ίδιες γραμμές επιτίθενται σε εξεγερτικές δομές και αγωνιστές. Τρανταχτό παράδειγμα, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα που αποδεικνύεται ότι έγινε με την κάλυψη της αστυνομίας, η οποία ήταν παρούσα σε όλη τη διάρκεια της συμπλοκής όπου οι φασίστες της Χ.Α. μαχαίρωσαν στην καρδιά τον αντιφασίστα μουσικό.

Στο Αγρίνιο είναι 100αδες τα περιστατικά που η αστυνομία προσπάθησε να καταστείλει το πνεύμα αμφισβήτησης της εξουσίας αλλά και κάθε αδιαμεσολάβητο αγώνα. Στημένες κατηγορίες και 10αδες δικαστήρια, τραμπουκισμοί, ξυλοδαρμοί, απειλές, συνεργασία με φασίστες.

Η θέληση του ανθρώπου για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη κάθε φορά που δέχεται την καταστολή γίνεται ακόμα πιο μεγάλη σε πείσμα όλων αυτών που επιδιώκουν τον ολοκληρωτισμό πάνω στην κοινωνία. Κάθε αγώνας, είναι μια παρακαταθήκη για τους επόμενους αγώνες μέχρι την τελική απελευθέρωση των ανθρώπων από τα δεσμά της κάθε εξουσίας.

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018 – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018 – ΠΛ. ΔΗΜΑΔΗ / 18:00

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

πηγή: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Συναυλία οικονομικής ενίσχυσης στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

css.php