Αναρχικό κάμπινγκ στη Μεσοχώρα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ¨ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ¨, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ, Ο ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
Οι τελευταίες εξελίξεις στο ζήτημα της πώλησης της ΔΕΗ σε ιδιώτες και το γενικότερο ζήτημα της ενέργειας όπως διαμορφώνεται σήμερα φανερώνει για μια ακόμα φορά τις προθέσεις του κράτους και των εταιριών για το μέλλον του ποταμού Αχελώου. Οι σαφείς διαβεβαιώσεις του Χρυσοχοϊδη στους θεσμικούς παράγοντες της Θεσσαλίας (Ιούνιος 2014) περί αποπεράτωσης των έργων εκτροπής ασχέτως των αντιστάσεων τοπικών κοινωνιών (κατοίκων της Μεσοχώρας και αλληλεγγυών) όσο και των αποφάσεων του ΣτΕ για το ζήτημα, δεν περιορίζονται απλά σε μικροπολιτικά παιχνίδια δημιουργίας εντυπώσεων αλλά δείχνει ξεκάθαρα ότι:
α) Κανένα πεδίο εκμετάλλευσης από το κράτος και το κεφάλαιο δεν εγκαταλείπεται μέχρι το τελικό ξεζούμισμα και την καταστροφή είτε αυτό αποτελεί φυσικό είτε ανθρώπινο πόρο οικονομικής κερδοσκοπίας και διαστροφής.
β) Ο ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται στην κοινωνία και τη φύση από την κυριαρχία των αφεντικών ειδικά σε συνθήκες κρίσης (μετασχηματισμού) του καπιταλιστικού συστήματος, ευνοεί το ξεπούλημα των πάντων με πρόσχημα την κατάσταση εθνικής ανάγκης.
γ) Η αγαστή συνεργασία πολιτικής (κράτος) και οικονομικής (κεφάλαιο) εξουσίας αλλά και η αλληλεξάρτησή τους δεν αφήνει καμία αμφιβολία και στον πιο αφελή για το ποιοι θα είναι αυτοί που τελικά θα ωφεληθούν από τους σχεδιασμούς που προσπαθούν να επιβάλουν πάνω στις κοινωνίες και το φυσικό περιβάλλον.
Ο παραλογισμός της εκτροπής του ποταμού Αχελώου με έργα (φράγματα, σήραγγες, εργοτάξια χωματουργικών εργασιών και αμμοληψιών) τερατώδους έκτασης και έντασης και ο βιασμός της φύσης με τα φράγματα της Μεσοχώρας και της Συκιάς, αλλάζει κυριολεκτικά το χάρτη στη Δυτική Ελλάδα. Η δημιουργία ταμιευτήρα νερού είτε για υδροηλεκτρική ενέργεια είτε σαν φράγμα εκτροπής του νερού προς τη Θεσσαλία καταστρέφει ότι έχει απομείνει από τον Αχελώο στη φυσική του μορφή (Άνω Ρους) και ότι αυτό περιλαμβάνει δηλαδή την πολύ πλούσια πανίδα και χλωρίδα της περιοχής αλλά και τις τοπικές κοινωνίες, εντείνοντας τον αποδεκατισμό τους αφού θα εκδιώξει ολόκληρους πληθυσμούς για σύνθετους λόγους (χωριά, οικισμοί, στάνες κοπάδια).
Η λίμνη δημιουργεί ένα δικό της μικροκλίμα, ξένο για την περιοχή, που είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει αρνητικά την όποια εναπομένουσα ζωή. Η αύξηση της θερμοκρασίας λόγω υγρασίας και η μείωση των χιονοπτώσεων είναι το πρώτο που παρατηρείται σε παρόμοια έργα με τις ανάλογες συνέπειες (βλ. Λίμνη Μόρνου). Το πρώτο που επηρεάζεται είναι το φυτικό κομμάτι (δέντρα, θάμνοι κ.α.) και οι καλλιέργειες μη μπορώντας να αντέξουν τη δραματική αύξηση της θερμοκρασίας και κατά συνέπεια όλα τα ζώα που υπάρχουν ακόμα σε άγρια μορφή στη νότια Πίνδο (Αρκούδες, Ζαρκάδια, Γεράκια, Αετοί κ.α.), όλο αυτό οδηγεί στην ερημοποίηση της περιοχής και στην οικολογική καταστροφή.
Μιας καταστροφής που συνεχίζεται όμως μέχρι τις εκβολές του Αχελώου στο Ιόνιο πέλαγος. Η μείωση στη ροη του ποταμού προς τη θάλασσα θα εξαφανίσει το βιότοπο των εκβολών που είναι ήδη επιβαρυμένος από τη βιομηχανική αγροτική ανάπτυξη. Παρόλη την καταστροφή που συμπληρώνεται και από τα φράγματα Καστρακίου και Κρεμαστών παραμένει πλούσιος σε βλάστηση και άγρια ζωή αλλά και ο σημαντικότερος παράγοντας της αγροτικής δραστηριότητας, πράγμα που τον καθιστά εξαιρετικής σημασίας υγροβιότοπο.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όπου άρχισε και η υλοποίηση του έργου της εκτροπής (φράγμα Μεσοχώρας) άρχισαν και οι πρώτες αντιστάσεις στα χωριά γύρω από το φράγμα με κέντρο το χωριό της Μεσοχώρας, Τρικάλων το οποίο και θα κατακλειστεί στο μεγαλύτερο μέρος του. Μέσα από συνελεύσεις αποφάσισαν να εμποδίσουν το έργο και την καταστροφή του τόπου που ζούσαν. Σε όλη αυτή τη διαδρομή βρήκαν αλληλέγγυους από όλη τη χώρα που αναγνωρίζοντας το δίκιο του αγώνα τους και την αξιοπρεπή στάση που κράτησαν απέναντι στις πιέσεις και την καταστολή που δέχτηκαν (ΜΑΤ, μηνύσεις, δωροδοκίες κ.α.), βρέθηκαν δίπλα στους κατοίκους ενισχύοντας και ενδυναμώνοντας τις αντιστάσεις. Κομμάτι αυτού του αγώνα είναι και η δική μας κίνηση εδώ και 8 συνεχόμενα χρόνια.
Αντιλαμβανόμενοι κάθε κομμάτι του ψηφιδωτού των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων απέναντι στην εξουσία ως ανάχωμα απέναντι στον πόλεμο που έχει κηρύξει στην κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον, στεκόμαστε αλληλέγγυοι ενεργά με τις επιμέρους αντιστάσεις με πρόθεση αυτή η αλληλεγγύη ως ειλικρινής και ισότιμη σχέση να δικτυώσει επιθετικά τις αγωνιστικές διαθέσεις των ανθρώπων ως τη γενικευμένη εξέγερσή τους για την επανοικειοποίηση των κοινωνικών αγαθών, του κλεμμένου κοινωνικού πλούτου, του κλεμμένου μας χρόνου και συνολικά της ζωής μας από την εξουσία.
Σκοπεύοντας στην καθολική ανατροπή της εξουσίας μέσα από την αντιεραρχική αυτοοργάνωση του αγώνα και των κοινωνικών αναγκών (ως φυσική συνθήκη συνεννόησης και συνεργασίας των ανθρώπων) στο εδώ και τώρα ανάλογα με τις δυνάμεις μας κυοφορούμε την ελπίδα κοινωνικής επανάστασης. Μιας επανάστασης που δεν είναι τίποτε άλλο από την εκδίωξη του εκμεταλλευτικού οικονομικό-πολιτικο-στρατιωτικού προσωπικού της εξουσίας καταργώντας στην πράξη τη φυσική, υλική, ηθική της υπόσταση (τοπικά – κεντρικά – διεθνώς -όπου και όπως αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί ως την τελική γενίκευσή του) και της ανάληψης της ζωής μας από εμάς τους ίδιους, με τους τρόπους και τα μέσα που μας διδάσκει ιστορικά το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα αλλά και τις προτάσεις που γεννά η ελεύθερη συμφωνία των ανθρώπων στις τάξεις του.
Η επανάσταση δηλαδή είναι η διαδικασία που θα καθαιρέσει το κέρδος από το βάθρο του κινητή της ιστορίας και θα θέσει στο επίκεντρο τον Άνθρωπο, τις ανάγκες του και την αρμονική συνύπαρξη με το φυσικό περιβάλλον. Για αυτόν ακριβώς το λόγο είναι η μόνη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης που δίνει ουσιαστικά λύση στα μικρά ή μεγάλα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.
Καλούμε κάθε σύντροφο και συντρόφισσα, κάθε συλλογικότητα, στην κεντρική εκδήλωση (πορεία) την Κυριακή 17 Αυγούστου στο φράγμα της Μεσοχώρας ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου. Οι φετινές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν 4ημερη κατασκήνωση στις όχθες του ποταμού (14-17 Αυγούστου 2014) όπου θα πραγματοποιηθούν πολιτικές συζητήσεις – συνελεύσεις που θα αφορούν το ζήτημα του Αχελώου και τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και γενικότερα ζητήματα πάλης ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.
Κατά τη διάρκεια του 4ημερου θα γίνει παρουσίαση προϊόντων από το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο ΒΙΟ.ΜΕ. για τη στήριξη και την αλληλεγγύη των εργαζομένων.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗ ΓΕΝΝΑ
