Κάλεσμα για 6η Δεκέμβρη από Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008 – ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Στις 6 Δεκέμβρη 2008 στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας δολοφονεί με μια σφαίρα στην καρδιά τον 15χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο. Η δολοφονία ενεργοποιεί μια αλυσιδωτή αντίδραση αντιεξουσιαστικών εξελίξεων σε όλη την Ελλάδα. Εξεγερμένοι μαθητές επιτίθενται σε Α.Τ. Γίνονται καταλήψεις σε δημόσια κτήρια, επιθέσεις σε τράπεζες και πολιτικά γραφεία από χιλιάδες κόσμου, αναρχικούς, εξεγερμένους ενάντια στην αδικία, άνεργους, μετανάστες, καταπιεσμένους από το κράτος και το κεφάλαιο.

Η δολοφονία αυτή δεν ήταν η πρώτη και σίγουρα όχι η τελευταία από την ελληνική αστυνομία. Η συνεπής στάση της, στο να δολοφονεί εν ψυχρώ όσους αμφισβητούν την παντοδυναμία της είναι χαρακτηριστική. Χωρίς να αναφέρουμε τους τραμπουκισμούς, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, βλαχομαγκιές στα κρατητήρια, στημένες κατηγορίες και δικαστήρια, απειλές και χουντικές πρακτικές.

Χουντικές πρακτικές, που στην αστυνομία παρέμειναν και παραμένουν μέχρι σήμερα μιας και μετά την πτώση της χούντας ελάχιστες ήταν οι περιπτώσεις που αστυνομικοί διώχθηκαν για τα εγκλήματα τους. Το μεταπολιτευτικό κράτος αγκάλιασε στοργικά τους δολοφόνους της αστυνομίας για να διατηρήσει την τάξη και την ασφάλεια καθώς και την ευημερία των αφεντικών. Και αυτό το απέδειξαν στις σκληρές απεργίες 74-81 οπού οι μπάτσοι έβγαλαν όλο το μένος τους απέναντι σε διαδηλωτές και απεργούς. Ακόμα και σήμερα άλλωστε μεγάλο μέρος της αστυνομίας αναπολεί τα χρόνια της παντοδυναμίας της χούντας και είναι ψηφοφόροι της Χ.Α.

Κουμής, Κανελοπούλου, Τσουτσουβής, Καλτεζάς, Μαρίνος, Πρέκας, Μπουλάτοβιτς, Τεμπερεκίδης, Μαραγκάκης, 43χρονη διαδηλώτρια στη Λευκίμμη Κέρκυρας, Γρηγορόπουλος, Φούντας, Κωστόπουλος είναι μόνο λίγοι από αυτούς που δολοφονήθηκαν από την αστυνομία της ελληνικής δημοκρατίας.

Δομικό στοιχείο του κράτους και του κεφαλαίου βρίσκεται πάντα απέναντι από τις κοινωνικές διεκδικήσεις, τους αγώνες και την αντίσταση του λαού απέναντι στα καθάρματα της εξουσίας.

Από το Κιλελέρ και την εξέγερση των αγροτών, τους αγώνες των καπνεργατών και καπνοπαραγωγών, τους αγώνες των εργαζομένων στα εργοτάξια και στις βιομηχανίες, στις διαδηλώσεις των μαθητών σπουδαστών. Σε αγαστή συνεργασία με φασίστες και παρακρατικά σκουλήκια, μέσα από τις ίδιες γραμμές επιτίθενται σε εξεγερτικές δομές και αγωνιστές. Τρανταχτό παράδειγμα, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα που αποδεικνύεται ότι έγινε με την κάλυψη της αστυνομίας, η οποία ήταν παρούσα σε όλη τη διάρκεια της συμπλοκής όπου οι φασίστες της Χ.Α. μαχαίρωσαν στην καρδιά τον αντιφασίστα μουσικό.

Στο Αγρίνιο είναι 100αδες τα περιστατικά που η αστυνομία προσπάθησε να καταστείλει το πνεύμα αμφισβήτησης της εξουσίας αλλά και κάθε αδιαμεσολάβητο αγώνα. Στημένες κατηγορίες και 10αδες δικαστήρια, τραμπουκισμοί, ξυλοδαρμοί, απειλές, συνεργασία με φασίστες.

Η θέληση του ανθρώπου για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη κάθε φορά που δέχεται την καταστολή γίνεται ακόμα πιο μεγάλη σε πείσμα όλων αυτών που επιδιώκουν τον ολοκληρωτισμό πάνω στην κοινωνία. Κάθε αγώνας, είναι μια παρακαταθήκη για τους επόμενους αγώνες μέχρι την τελική απελευθέρωση των ανθρώπων από τα δεσμά της κάθε εξουσίας.

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018 – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018 – ΠΛ. ΔΗΜΑΔΗ / 18:00

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

πηγή: Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *