Month: December 2013

Τη Τετάρτη 18/12 στις 18.00 θα πραγματοποιηθεί από τη Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγρινίου συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σάββα Ξηρό εν όψει της νέας αίτησης αποφυλάκισής του, η οποία εκδικάζεται  στις 19/12 στο εφετείο Πειραιά.

Ακούστε το (τρέχον) δελτίο της Ζώνης Αντιπληροφόρησης καθημερινά στις 12.00 και στις 20.00 ή διαβάστε το σε μορφή pdf

Η αναρχική συλλογικότητα της εφημερίδας Γκιλοτίνα εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τη χαφιέδικη δραστηριότητα των εντεταλμένων δημοσιοκάφρων που συσπειρώνονται πίσω από την τοπική παρασιτική καθεστωτική συμμορία που καταστρέφει την κοινωνία και το πάρκο Αγρινίου.

Την Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013 η εφημερίδα “ΕΒΔΟΜΑΔΑ” του Δημήτρη Μπακή, δημοσιεύει στο πρωτοσέλιδο της φωτογραφία αγωνιζόμενων ενάντια στη καταστροφή του πάρκου του Αγρινίου από το Δήμο, τα τσιράκια του και τους εργολάβους, τη στιγμή που εμποδίζουν τις μπουλντόζες να ξεριζώσουν δέντρα και θάμνους του πάρκου. Ο συνήθης εκβιασμός των καθεστωτικών μπράβων περί έκθεσης και στιγματισμού αγωνιζόμενων ανθρώπων που σκοπό έχει να προκαλέσει το φόβο απέναντι στο τέρας της (παρα)κρατικής καταστολής βλέπουμε να τοποθετείται το ίδιο χυδαία από τους αχυράνθρωπους της τοπικής καθεστωτικής κλίκας -που λυμαίνεται συνολικά το δημόσιο πλούτο μέσα σε ένα καθεστώς περιφράξεων, αποκλεισμών και εκμετάλλευσης- με αφορμή την υπόθεση του πάρκου Αγρινίου. Ο διαχωρισμός που επιχειρεί στους αγωνιζόμενους προσδιορίζοντας πολιτικά δύο εκ των εικονιζόμενων ως αντιεξουσιαστές (οι ίδιοι δηλώνουν ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ) αλλά και οι χαρακτηρισμοί και οι ύβρεις εναντίων και των υπόλοιπων που δέχονται για μια ακόμη φορά από το συγκεκριμένο φερέφωνο του Δήμου ευθεία απειλή και στοχοποίηση μέσα από το απαξιωτικό και προβοκατόρικο άρθρο του, προετοιμάζει επικοινωνιακά το έδαφος για διώξεις απέναντι σε όσους αντιστέκονται στο διαστροφικό έργο του Δήμου που στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση ενός από τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους του Αγρινίου. Μπροστά στις οδηγίες της κεντρικής εξουσίας για απορρόφηση κονδυλίων μέσω ΕΣΠΑ, για τη δημιουργία πλαστών ισοζυγίων, καταστρέφεται ό,τι μπορεί να θεωρηθεί πεδίο εκμετάλλευσης από Κράτος και Κεφάλαιο, συκοφαντείται και διαβάλλεται κάθε άτομο ή συλλογικότητα που αντιστέκεται, ως το ολοκληρωτικό τσάκισμά τους. Η ανάπλαση του κεφαλαίου θα προχωρήσει ισοπεδώνοντας ό,τι βρεθεί στο δρόμο της. 

Αξίζει να δούμε πως αυτή η τοπική καθεστωτική συμμορία η οποία όλα τα προηγούμενα αρκετά χρόνια έχει μετατρέψει την πόλη σε μια άσχημη τσιμεντούπολη, αφιλόξενη και πολεοδομικά επιτηρούμενη καθώς και τα φαγοπότια με το δημόσιο χρήμα (τα επικαλούνται και οι ίδιοι στις μεταξύ τους κόντρες πχ. προμήθειες για το πετρέλαιο κλπ), ο σταδιακός (μέσα στα χρόνια) σχηματισμός μιας λυκοσυμμαχίας αλληλένδετων και αλληλοσυμπληρούμενων συμφερόντων και παρασιτικών εξουσιαστικών αποβρασμάτων (μπάτσοι, δικαστές, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, δημοσιογράφοι, εκκλησία κ.α) είναι το κύριο κίνητρο της επίθεσης και του μένους τους απέναντι στους αντιστεκόμενους. Καθώς δεν υπερασπίζονται απλά την προώθηση των έργων ανάπλασης αλλά το ίδιο τους το σπίτι, δηλαδή την παρασιτική κλίκα που είναι ο κυρίαρχος της πολίτικης, οικονομικής, εμπορικής (νόμιμης και παράνομης), κοινωνικής ζωής. Έτσι και για την κοινωνία το ζήτημα της ανάπλασης του πάρκου Αγρινίου ανάγεται σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα και δεν περιορίζεται απλά στην υπεράσπιση κάποιων δέντρων. Έχει γίνει σαφές (και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο) ότι ο πόλεμος με το φασισμό είναι πόλεμος με όσους σκάβουν το λάκκο της κοινωνίας και με τα τσιράκια τους. Ένας φασισμός που δεν είναι άλλος από τον (νεοφιλελεύθερο) κεφαλαιοκρατικό.

Το τρίπτυχο Εξουσία (κεντρική- τοπική- δικαστική) – Εργολάβοι – Δημοσιογράφοι αποτελεί κανόνα σε κάθε έργο προκειμένου να καταπολεμηθούν οι όποιες κοινωνικές αντιστάσεις και να υλοποιηθεί ευκολότερα. Η διαπλοκή και η αυθαιρεσία σε όλο τους το μεγαλείο. Το κέρδος οικοδομεί τις σχέσεις  μεταξύ αυτών των πλευρών σε ένα πολυεπίπεδο συσχετισμό που θα επιχειρήσει να ισοπεδώσει με οποιοδήποτε τρόπο, οτιδήποτε και οποιονδήποτε βρεθεί εμπόδιο στους σχεδιασμούς του.

Τη δημοσιογραφία τους, τους την επιστρέφουμε. Στην επίθεση που ξεκίνησε τόσο μέσω της εφημερίδας του, όσο και άμεσα (τραμπουκισμοί σε 70χρονη αγωνιζόμενη και απειλές τύπου παρακράτους σε αναρχικούς αγωνιστές, πάντα μέσα από τις γραμμές των μπάτσων), απαντάμε: Κύριε Μπακή μπες στην ουρά πίσω από ΚΡΑΤΟΣ – ΜΠΑΤΣΟΥΣ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ – ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΕΣ – ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΥΣ ΔΕΞΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ – ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ, (αν και το έχεις ήδη κάνει). Η διαδρομή μας μέσα στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες είναι η αντίστασή μας απέναντι στην καταστολή απ’ όπου κι αν προέρχεται. 

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

Αναρχική Συλλογικότητα της Εφημερίδας “ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ”

Ανοιχτή Συνέλευση για τη Προστασία & Αναζωογόνηση του Παπαστράτειου Δημοτικού Πάρκου

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι

Κατοχή Αιτ/νίας: Η κρυμμένη εκμετάλλευση

& κάποιοι που ξαναπέφτουν από τα σύννεφα

«Τα τελευταία τρία χρόνια μετανάστες και μετανάστριες από την Βουλγαρία καταφθάνουν στον εύφορο κάμπο των εκβολών του Αχελώου προκειμένου με την εργασία τους (συλλογή της παραγωγής πορτοκαλιών της περιοχής) να καταφέρουν να επιβιώσουν στο τραχύ έδαφος των εκεί αγροτικών περιοχών. Πιο συγκεκριμένα διαμένουν σε έναν οικισμό που βρίσκεται στην περιοχή του δήμου Οινιάδων και ειδικότερα μερικές εκατοντάδες μέτρα από την Κατοχή.

Στους οικισμούς που διαμένουν φυσικά δεν υπάρχει ίχνος υποδομής (συνθήκες υγιεινής, νερό, ηλεκτρικό…). Ζουν σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, σε αντίσκηνα, ενώ αρκετοί μένουν σε έναν πρόχειρο καταυλισμό που έχουν δημιουργήσει σε ερειπωμένο παλιό εργοτάξιο. Συχνά παρουσιάζονται προβλήματα υγείας (που τα αντιμετωπίζουν κυρίως τα παιδιά που υποσιτίζονται) κατά βάση λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος λόγω της αυξημένης υγρασίας, αλλά κυρίως λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης. Αυτοί οι μετανάστες αποτελούν το φτηνό εργατικό δυναμικό της περιοχής, που πραγματικά δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί.(…)»

Το απόσπασμα προέρχεται από κείμενο «Προς Θεού, δεν είμαστε και ρατσισταί!» που κυκλοφόρησε μαζί με φωτογραφικό υλικό το Γενάρη του 2010 από τον «Ιό Αταξίας» στο Αγρίνιο. Παράλληλα σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Παναιτωλική» (Γενάρης 2010) οι κατοχιανοί καταγγέλλουν σε άρθρο της εφημερίδας: «Δυστυχώς μια έκταση περίπου δέκα στρεμμάτων έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης, όπου δεν νοείται να ζουν άνθρωποι. Λίγα μέτρα από το σημείο, βρίσκεται και το κεντρικό υδραγωγείο της Κατοχής και ο γύρω χώρος έχει γίνει υπαίθριο αποχωρητήριο.»

Μετά από τρία περίπου χρόνια κάποιοι πέφτουν ακόμα από τα σύννεφα και παθαίνουν «ΣΟΚ» από τις εικόνες εξαθλίωσης και τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών από Ρουμανία και Βουλγαρία στην περιοχή της Κατοχής  Αιτωλοκαρνανίας.

Η εκμετάλλευση της εργασίας των μεταναστών είναι ο μεγάλος άγνωστος Χ των καπιταλιστικών κοινωνιών, η περιοχή της εργασίας που παραμένει πεισματικά σε όρους σκλαβιάς, συστηματικά απούσα από τις εθνικές στατιστικές. Ο καπιταλιστικός «κάτω κόσμος» συνεχίζει να συσσωρεύει την καταναγκαστική εργασία της «μετά τη σκλαβιά» εποχής. Και σε αυτόν τον «κάτω κόσμο» θα βρούμε την καταναγκαστική πορνεία, το δουλεμπόριο, την παιδική εργασία, τις διάφορες μορφές δουλείας ορισμένου χρόνου, την εργασία που διεξάγεται στο εσωτερικό των φυλακών, τις διάφορες μορφές στρατιωτικής εργασίας…

Αυτή η εργασία βρίσκεται μέσα στα όρια της σκλαβιάς, περιέχοντας όλα τα χαρακτηριστικά της: αφαιρεί την ανθρώπινη υπόσταση του ατόμου και το υποβιβάζει σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία και χρήση μέσα σε ένα καθεστώς εκβιασμού, ανασφάλειας, καθολικής ανελευθερίας, ακραίων συνθηκών, απάνθρωπης ρουτίνας και σκληρότητας. Συνθήκες που παραμένουν ποιοτικά οι ίδιες σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη: από τους κάμπους της  παραχελωίτηδας, τα φραουλοχώραφα στη Μανωλάδας, τα κωλόμπαρα και τα μπουρδέλα της ελληνική επικρατείας, μέχρι τα χιλιάδες φασονάδικα στη Β. Αμερική και την Ασία.  

Αυτή η εργασία, που παράγει τεράστιες ποσότητες υπεράξιας που καταλήγουν στις τσέπες των αφεντικών, είναι που παραμένει αναγκαία για την αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Γιατί ο καπιταλισμός δεν μπορεί να σταθεί χωρίς περιοχές σκλαβιάς, άμισθης εργασίας και πρωταρχικής εκμετάλλευσης.  

Και κάποιοι θα ξαναπέσουν από τα σύννεφα… Και θα ξαναπούν: «Προς Θεού, τι είναι αυτά που συμβαίνουν!»… Λες και δεν θυμούνται τι γινόταν στα καπνοχώραφα του Αγρινίου επί 15 χρόνια από τις αρχές του ΄90 μέχρι τα μέσα του 2000 με τους αλβανούς μετανάστες να βρίσκονται στο κέντρο της εκμετάλλευσης, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.  

Και αν κάποιοι πρωτοκοσμικοί κάτοικοι της Ν. Ευρώπης νομίζουμε πως αυτά είναι μακριά από το μονοπάτι της δικιάς μας ζωής και τα πράγματα θα φτιάξουν, τότε καλύτερα ας ξυπνήσουμε πριν ο βούρκος φτάσει πάνω από τα κεφάλια μας. Ας ρίξουμε μια ματιά στα κτήρια με τα εγκατεστημένα αντι-αυτοκτονικά δίκτυα των κάτεργων της FoxConn (της εταιρίας που παράγει τα iPad, τα iPhones και τα iPods) ή στις αποθήκες της Amazon.  

Αλλά αν κουραζόμαστε να πάμε τόσο μακριά και θέλουμε, να πάρουμε μια ιδέα για το τι μπορεί συμβεί σε μας τους ίδιους τα επόμενα χρόνια, μπορούμε να ρωτήσουμε τους μετανάστες τι έζησαν οι ίδιοι πριν έρθουν εδώ και τι είναι αυτό που ζουν τώρα…]

Έντυπο δρόμου «Παροξυσμός»

Δεκέμβριος 2013, Αγρίνιο

Σαν σήμερα, στις 5 Δεκεμβρίου του 2003, ειδικοί φρουροί πυροβολούν και σκοτώνουν εν ψυχρώ με μια σφαίρα στον αυχένα τον 22χρονο νεολαίο (και οπαδό του Ο.Φ.Η) Ηρακλή Μαραγκάκη επειδή αυτός και ο φίλος του δεν σταμάτησαν σε μπλόκο των μπάτσων. Ο δολοφόνος μπάτσος πρωτόδικα καταδικάζεται σε ισόβια και σε δεύτερο βαθμό η ποινή του μειώνεται στα 5.5 χρόνια. Η δικαιολογία του μπάτσου- ειδικού φρουρού πως βρέθηκε ένας μπάφος στο σημείο του μπλόκου το οποίο πέταξε ο συνοδηγός του Μαραγκάκη “”πείθει”” την …”δικαιοσύνη”. Την επόμενη της δολοφονίας μέρα δημιουργούνται συμπλοκές κατά τη διάρκεια των οποίων φίλοι, συγγενείς, οπαδοί του Ο.Φ.Η και άτομα του α/α χώρου πολιορκούν την Ασφάλεια του Ηρακλείου και συγκρούονται με τους μπάτσους. Στα επεισόδια συνελήφθησαν έξι άτομα. Μετά τη δολοφονία του νεαρού δεν πυροδοτήθηκε καμιά κοινωνική έκρηξη και με τα χρόνια η υπόθεση ξεχάστηκε. Όπως βέβαια έχουν ξεχαστεί και πολλά άλλα ονόματα από τη τεράστια λίστα των θυμάτων του κράτους & της αστυνομίας.

Ισιδωρόπουλος (30/04/76, 16 ετών), Τσιβίκα (25/05/76, 67 ετών), Τσιρώνης (01/07/78, καταγωγή από Αγρίνιο), Μαγλαρίδης (28/10/1980, 76 ετών), Κανελλοπούλου (16/11/80, 21 ετών), Κουμής (ίδια μέρα με τη Κανελλοπούλου, 26 ετών), Κάθριν Τζον Μπουλ (αμερικανίδα, 05/08/85,  22 ετών), Καλτεζάς (17/11/85, 15 ετών), Κανδονολέων (9/2/86, 17 ετών), Μαυροειδής (3/9/86, 60 ετών), Γράψας (04/01/87, 19 ετών), Σουλεϊμάν Ακιάρ (21/01/91, τούρκος πρόσφυγας, 25 ετών), Γιάκας (10/01/94, 28 ετών), Φαντίλ Ναμπούζι (14/06/96, 20 ετών), Μουράτης (22/11/96, τσιγγάνος, 45 ετών), Εριόν (08/02/97, αλβανός, 19 ετών), Μέξης (03/08/97, 26 ετών), Τζελάλ (02/04/98, τσιγγάνος, 29 ετών), Μπουλάτοβιτς (23/10/98, καταγωγή από σερβία, 17 ετών), Λεωνίδης (25/03/00, πρόσφυγας από τη Γεωργία, επίσης 17 ετών), Χριστόπουλος (24/10/01, τσιγγάνος, 21 ετών), Μοχάμετ Χαμούτ (13/01/04, σύριος πρόσφυγας, 42 ετών), Τόνυ Ονούοχα.( 18/08/07, νιγηριανός μετανάστης, 25 ετών),  Μαζίρ (23/03/09, είχε βρεθεί την ίδια μέρα που δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος σε κωματώδη κατάσταση 600 μέτρα από τη διεύθυνση αλλοδαπών στη Π. Ράλλη, 24 ετών), (Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ (09/10/09, πακιστανός μετανάστης, 25 ετών, νεκρός ύστερα από βάρβαρα βασανιστήρια που υπέστη στο γνωστό για τους ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, τους διοικητές-σερίφηδες & τις σχέσεις με τη χ.α, Α.Τ Νίκαιας), Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ (27/07/09, κούρδος μετανάστης,) είναι μόνο μερικά από τα ονόματα που συμπεριλαμβάνει η τεράστια λίστα των κρατικών δολοφονιών. Και φυσικά υπάρχουν & οι εξίσου πολλές ιστορίες με τα άγνωστα ονόματα που ποτέ δεν μαθεύτηκαν (πρόσφατο παράδειγμα ο θάνατος του 46χρονου αφγανού μετανάστη στις 18/11/13 στο Α.Τ Αγίου Παντελεήμονα στην Αθήνα). Δεν είναι λοιπόν μόνο ο Αλέξης Γρηγορόπουλος (που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από το μπάτσο- κτήνος κορκονέα στις 06/12/08) αλλά & ένα σωρό άλλοι άνθρωποι οι οποίοι δολοφονήθηκαν από την αστυνομία στα πλαίσια των προσταγών του κράτους & της άρχουσας τάξης.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε λοιπόν κανένα θύμα τους κράτους & της αστυνομίας. Η αντιμπατσική νοοτροπία & η A.C.A.B. αντίληψη δεν υφίσταται μόνο στα πλαίσια μιας επετείου ή μιας ημέρας του χρόνου αλλά θα πρέπει να έχει διάρκεια & να ναι μακροπρόθεσμη. Πρέπει να υφίσταται στη καθημερινότητα, στους δρόμους, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας, στα πανεπιστήμια, στα γήπεδα, στα σχολεία, στις διαδηλώσεις, στις πορείες,  οπουδήποτε υπάρχουν καταπιεσμένοι & καταπιεστές. Και φυσικά η αντιμπατσική νοοτροπία ξεκινά από τους ίδιους μας τους εαυτούς, όπως άλλωστε αναφέρει & το γνωστό σύνθημα, «AC.A.B, δεν σημαίνει μόνο να μη γουστάρεις τους μπάτσους αλλά & να μη συμπεριφέρεσαι σαν αυτούς»… 

Δεν ξεχνάμε κανένα θύμα της κρατικής καταστολής.
Μπάτσοι Γουρούνια Δολοφόνοι
A.C.A.B.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

 05/12/13 Προβολή ντοκιμαντέρ: Η δυνατότητα για την έφοδο στον ουρανό (Πρωτοβουλία Αναρχικών,ώρα 18.00 στο Αυτοδιαχ/μενο Στέκι)

06/12/13 Μαθητική πορεία (ώρα 10.00,Πλατεία Δημάδη)

06/12/13 Συγκέντρωση (Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγρινίου,ώρα 18.00,Πλατεία Δημάδη)

Διαβάστε το κείμενο του καλέσματος εδώ

Κι άλλα αυτόφωρα εγκλήματα λάβαν μέρος χτες, Σάββατο 30/11, στο Πάρκο! Οι φωτογραφίες είναι αποκαλυπτικές για την καταστροφή που συντελείται, παρόλη τη δικαστική απαγόρευση ΟΛΩΝ των εργασιών στο χώρο πρασίνου. Διαβάστε & δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα Σώστε το Πάρκο Αγρινίου.