Αγρίνιο, Μάρτης 2012
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Η ολομέτωπη επίθεση ντόπιων και ξένων αφεντικών με πρόσχημα την οικονομική κρίση σπρώχνει χιλιάδες ανθρώπους -ντόπιους και μετανάστες- σε συνθήκες ολοκληρωτικής φτώχειας και εξαθλίωσης. Κράτος και κεφάλαιο «αδυνατούν» να εξασφαλίσουν στους υπηκόους ακόμα και τα στοιχειώδη.
Αφού διέπραξαν ένα τεράστιο πλιάτσικο στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας, διαλύοντας ασφαλιστικά ταμεία, παιδεία, υγεία, εργασιακές σχέσεις, πετσοκόβοντας μισθούς και συντάξεις, ζητούν τη συναίνεση και την υποταγή της κοινωνίας στο μακελειό που θα ακολουθήσει.
Παράλληλα με την επίθεση στη δημόσια περιουσία και τα εισοδήματα εκτυλίσσεται μια -χωρίς προηγούμενο- κατασταλτική εκστρατεία τρομοκράτησης και συκοφαντίας ενάντια στις κοινωνικές αντιστάσεις. Με αιχμή της κατασταλτικής στρατηγικής τις επιθέσεις σε αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους αντίστασης και σε καταλήψεις. Αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια είναι τα ΜΜΕ, η αστυνομία και η αστική δικαιοσύνη.
Στρατευμένοι στον πόλεμο ενάντια στην κοινωνία και την απελευθερωτική προοπτική της, ο συφερτός της αστικής διανόησης. Από κουφάρια της αριστεράς της εθνικής συμφιλίωσης ως τους σύγχρονους θεωρητικούς και οικονομολόγους της φιλελεύθερης οικονομίας -Θεοδοράκηδες και Καζάκηδες- η αντίσταση με όρους εθνικούς επιχειρεί να διασπείρει τη σύγχυση κοινωνικά και τον αποπροσανατολισμό.
Η στροφή των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους στον ολοκληρωτισμό τσακίζει τα όποια δημοκρατικά προσχήματα και μιλάει τη γλωσσά της καταστρατήγησης των ιδίων των αστικών νόμων, των φρονηματικών διώξεων, των προληπτικών προσαγωγών – πογκρόμ και της στρατό-αστυνομικής βίας. Ο εθνικός δια-ταξικός χαρακτήρας σαμποτάρει την σύγκρουση με όρους ταξικούς – κοινωνικούς και ανοίγει την πόρτα στους νεοφασίστες – μαχαιροβγάλτες.
Άξιο δεκανίκι του συστήματος, η θεσμική αριστερά. Στη λογική του εξωραϊσμού των ευθυνών και αιτιών της σημερινής κατάστασης και της διαχείρισης – μεταρρύθμισης του σάπιου συστήματος διαχέει κοινωνικά την εσωτερική της σύγχυση. Προωθεί λογικές ανάθεσης και διαμεσολάβησης του αγώνα από ειδικούς και επαγγελματίες και προκρίνει τις εκλογές ως σημείο αντίστασης και μόνη διέξοδο από την κρίση. Στην ουσία θέλει να εγκλωβίσει την κοινωνική οργή κεφαλαιοποιώντας την κομματικά. Για το μόνο που αγωνιά είναι η υπαρξιακή της υπόσταση.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Ο Δεκέμβρης ως ένας καταιγισμός αρνήσεων θρυμμάτισε την συνθήκη της συναίνεσης και της υποταγής στο κοινωνικό συμβόλαιο, δε ζήτησε τίποτα παρά εκδήλωσε μια κοινωνική δυναμική εν δυνάμει ανατρεπτική. Ανατρεπτική στο σημείο οπού τη σύγκρουση και την οργή (όπως εκφράστηκαν με την καταστροφή των σύμβολων της κυριαρχίας) διαδέχθηκε η αλληλεγγύη -το χτίσιμο δομών και διαδικασιών σε μια προοπτική αδιαμεσολάβητου, οργανωμένου από τα κάτω, συλλογικού αγώνα.
Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, ως απότοκο των διαδικασιών αυτοοργάνωσης και άμεσης δράσης -που τέθηκαν στο δημόσιο διάλογο με όρους ρηξιακούς και ανταγωνιστικούς ως προς την κυριαρχία- σε κάθε γωνιά της χώρας αναδύθηκε μια τέτοια δυναμική και στήθηκαν δεκάδες αυτοοργανωμένα κοινωνικά εγχειρήματα και καταλήψεις.
Έφερε στο προσκήνιο την από τα κάτω συλλογικοποίηση και οργάνωση του αγώνα. Με αφορμή την οικoνονομική εξαθλίωση μεγάλο μέρος της κοινωνίας αυτοοργανώθηκε επανοικειοποιώντας τον δημόσιο χώρο, κάνοντας τον πεδίο λόγου και δράσης. Αξιοποιώντας την ιστορική πείρα των προηγούμενω ετών, ξεπήδησαν δεκάδες νέες καταλήψεις, στέκια, κοινωνικοί χώροι, σωματεία βάσης, συνελεύσεις στις γειτονιές, και στήθηκαν εκατοντάδες ανοιχτές αδιαμεσολάβητες λαϊκές συνελεύσεις.
Σήμερα που έχουν εγκαταλειφθεί όλα τα δημοκρατικά προσχήματα ο κόσμος του αγώνα για ελευθερία – αλληλεγγύη – αξιοπρέπεια δεν μπορεί παρά να οργανώσει τις συλλογικές του αντιστάσεις ενάντια στους εχθρούς της ελευθερίας. Μέσα από ένα κίνημα ευρύ και επαναστατικό που θα προωθήσει μέσα από τη πολυμορφικότητα της δράσης του τους σκοπούς της κοινωνικής επανάστασης.
Μιας επανάστασης που θα ανατρέψει την εξουσιαστική τάξη πραγμάτων που θα φέρει μπροστά τις αρχές της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της αδελφοσύνης, της χειραφέτησης και της αξιοπρέπειας. Με την γενική παραδοχή ότι ένας τέτοιος κόσμος δεν χαρίζεται και δεν κερδίζετε παρά μόνο με την καθολική ανατροπή κράτους – κεφαλαίου.
Ως συσπείρωση συλλογικοτήτων και ατόμων για την κοινωνική απελευθέρωση στοχεύουμε στην οργάνωση και τη συλλογικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων προτάσσοντας την αλληλεγγύη, την αντιεραρχία, την αυτοοργάνωση, την άμεση δράση. Από τις πλατείες της Άμεσης Δημοκρατίας μέχρι την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής.
Για τη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού κινήματος που με όλα τα μέσα θα σταθεί σε όλα τα μέτωπα του κοινωνικού και ταξικού πολέμου.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Συσπείρωση για τη κοινωνική απελευθέρωση-Αγρίνιο