Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ηγουμενίτσας στις 02/11/18

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ

Ο σύντροφος Χρήστος εργαζόταν για χρόνια στην εταιρία ιχθυοκαλλιεργειών ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ και απολύθηκε όταν αρνήθηκε να συναινέσει, ως ιχθυολόγος, στο έγκλημα που αποτελεί τον κανόνα στη λειτουργία των ιχθυοκαλλιεργειών, δηλαδή τη χρήση καρκινογόνων αντιπαρασιτικών όπως η φορμόλη στα ψάρια και η απόρριψη χημικών χρωμάτων στη θάλασσα.

Μετά τις δημόσιες καταγγελίες του που αναδεικνύουν τόσο τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος όσο και τη δολοφονική φύση του συστήματος για τον άνθρωπο, η εταιρία επιχειρεί με ψευδομάρτυρες και αγωγές εκατομμυρίων να λυγίσει το σύντροφο και να συνεχίσει το εγκληματικό της έργο.

Ως αναρχικοί, αλληλέγγυοι στον αγώνα του Χρήστου, πέρα από το προφανές της υπεράσπισης του αγωνιστή, βλέπουμε και έναν δημόσιο-κοινωνικό διάλογο που υπάρχει γύρω από τα ζητήματα που αναδεικνύονται και μια ευκαιρία να παραχθούν συλλογικά κοινωνικοί αγώνες που θα ανατρέψουν την κατάσταση σε ευρύτερο επίπεδο.

Από τους μπράβους της ελ τοραντο γκολντ στη Χαλκιδική, τους τραμπούκους των πετρελαϊκών στη Ζίτσα έως τους ψευδομάρτυρες της ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ και τα εγκλήματα ενάντια στη φύση και την κοινωνία να αντισταθούμε με όλα τα μέσα ενάντια στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου για την κοινωνική απελευθέρωση και δικαιοσύνη.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΧΡΗΣΤΟ ΛΟΒΕΡΔΟ ΣΤΕΛΑΚΑΤΟ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΧΡΗΣΗ ΦΟΡΜΟΛΗΣ ΣΤΙΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΙΕΣ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Κείμενο από το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι με αφορμή την πορεία στις 18/09 για τον Παύλο Φύσσα.

Την τελευταία δεκαετία (2008 – 2018) η πολιτική όξυνση στην Ελλάδα με εγκληματική ευθύνη των κυρίαρχων, αναγνωρίζεται από όλους σαν μια από τις πιο έντονες και ταραχώδεις των τελευταίων ετών. Οι βομβαρδισμοί, οι γενοκτονίες και οι σφαγές αμαχών διεθνώς δεν είναι καθόλου μακριά από την ευρωπαϊκή Ελλάδα, είναι η παγκόσμια πραγματικότητα που επιβάλλουν τα αφεντικά. Σε κάθε μετασχηματισμό του καπιταλιστικού συστήματος το βάρος πέφτει πάντα από κάτω προς τα πάνω, ισοπεδώνοντας τους πιο αδύναμους σε μια κοινωνία, όπως μαρτυρούν οι χιλιάδες αυτοκτονίες πολιτών και η αναζήτηση τροφής στα σκουπίδια. Οι μεγάλες λαϊκές, εργατικές, αγροτικές μάζες είναι αυτές που θα πληρώσουν με το αίμα τους το μάρμαρο για τα νέα σχεδία του κεφαλαίου.

Τα νέα παγκόσμια δεδομένα απαιτούν σκληρά οικονομικά μέτρα για την επανασύσταση του τραπεζικού συστήματος, εξαθλιωμένους να ικετεύουν για 500 ευρώ, εργασιακές νομοθεσίες στα μέτρα των αφεντικών που θα τους προσφέρουν άπλετη υπερκερδοφορία ενώ παράλληλα θα είναι και η θηλιά στο λαιμό του κάθε εργαζομένου, που όσο αυτός θα αντιδρά τόσο η θηλιά θα σφίγγει.

Η εναλλαγή των πολιτικών εξουσιών δίνει την ψευδαίσθηση της επιλογής (πράγμα που δεν περνάει απαρατήρητο από τους απολογητές του καθεστώτος και συμπυκνώνεται στη φράση ¨εμείς τους ψηφίζουμε¨) και εν τέλει μιας λύσης που ίσως επαναφέρει την κατάσταση στην ψεύτικη ομαλότητα του παρελθόντος. Τότε δηλαδή που κάποιοι έτρωγαν με χρυσά κουτάλια εκμεταλλευόμενοι τον κοινωνικό πλούτο ενώ άλλοι σκότωναν σε εργατικές δολοφονίες σε βιομηχανίες, εργοτάξια, ναυπηγεία, φουνταρισμένα φέρετρα (πλοία) εφοπλιστών αλλά και σε φάρμες τύπου Μανωλάδας.

Κράτος και κεφάλαιο θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να υποτάξουν την κοινωνική οργή που γεννά αυτή η κατάσταση. Η συντηρικοποίηση που έντεχνα δηλητηριάζει κομμάτια των μαζών που πλήττονται, δημιουργεί αγελαίες συμπεριφορές, κανιβαλισμό και εν τέλει στη στροφή προς τον εκφασισμό της κοινωνίας (χαρακτηριστική εδώ η περίπτωση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου από νομιμόφρονες πολίτες και μπάτσους). Στρέφοντας το βλέμμα στον συνάνθρωπο ως υπαίτιο για όλα τα δεινά τους επειδή μπορεί αυτός να έχει μια δουλειά ξυπνούν τα πιο ταπεινά από τα ανθρώπινα ένστικτα, βάζουν το μαχαίρι στο χέρι σε δολοφόνους τύπου Ρουπακιά, μέλος της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α. και χωρίς ενδοιασμούς σκοτώνουν τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα, πρόσφυγες και μετανάστες, αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, κομμουνιστές. Δημιουργώντας, μέσα στη θολούρα που έχουν επιφέρει, έναν ορατό εχθρό, εύκολα προσβάσιμο και αντιληπτό, αφήνουν στο απυρόβλητο τις τράπεζες, τους χρηματιστές, τους εφοπλιστές, μεγαλογιατρούς και κλινικάρχες φαρμακέμπορους, τους μεγαλοεργολάβους, μικρά και μεγάλα λαμόγια, το παπαδαριό και γενικά τα οικονομικά και πολιτικά καθάρματα που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την όλη κατάσταση. Ο Μπ. Μπρεχτ έγραψε ότι εύκολα θα πιάσεις από το λαιμό αυτόν που σου έκλεψε ένα ψωμί ποτέ όμως αυτόν που σε κλέβει κάθε μέρα στο ζύγι.

Οργανικό κομμάτι για τη διατήρηση του κράτους και των αφεντικών η καταστολή με τη μορφή των σωμάτων ασφαλείας θα παίξει πρωταρχικό ρόλο στη συμμόρφωση των εξεγερμένων. Χέρι-χέρι με τους φασίστες και τους αγανακτισμένους πολίτες η αστυνομία είναι πάντα απέναντι στις όποιες κοινωνικές – ταξικές διεκδικήσεις. Είτε με ωμη βία κατά των αγωνιζόμενων είτε με ύπουλους εκβιασμούς, λασπολογία και κατασκευασμένες κατηγορίες στα αρχηγεία τους προσπαθούν να πλήξουν τη μαχητικότητα των πιο προωθημένων κοινωνικά – κινηματικά κομματιών. Σε αγαστή συνεργασία και τα Μ.Μ.Ε. (εφημερίδες, ραδιόφωνα, TV, ιντερνέτ) θα προετοιμάζουν το έδαφος δημιουργώντας κλίμα φόβου και τρόμου, θα αναπαράγουν πιστά τις ανεπίσημες αλλά ¨έγκυρες¨ πληροφορίες της αστυνομίας διανθίζοντας τες με αρκετό πάθος και δίψα για ανεξάρτητη και αδέσμευτη δημοσιογραφία. Φωτογραφίζοντας και εν τέλει παραδίδοντας αφού πρώτα έχουν προετοιμάσει καλά το κλίμα στο φιλοθεάμον κοινό τα κεφάλια αυτών που η αστυνομία τους έχει υποδείξει.

Στο Αγρίνιο της 18 – 9 – 2018 καλείται συγκέντρωση και πορεία με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα το 2013 από τη ναζιστική οργάνωση Χ.Α. Στην πορεία καλούν αναρχικές – αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες, αριστερές οργανώσεις και το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου. Η συγκέντρωση ξεκινά περίπου στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Μαρίας Δημάδη και αριθμεί περίπου 150 άτομα. Υπάρχουν αντιφασιστικά πανό διαβάζονται και μοιράζονται κείμενα. Στις 8:15 ξεκινά πορεία στο κέντρο της πόλης με αντιφασιστικά, αντικρατικά και αντιμπατσικά συνθήματα. Η πορεία έχει πολύ δυνατό παλμό, πράγμα που θορυβεί τους μπάτσους που κινούνται στους γύρω δρόμους. Στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό όπου εκεί κοντά είναι και τα γραφεία του φασίστα – λαμογιού Σώρρα οι μπάτσοι δημιουργούν φραγμό στην πορεία. Η πορεία συγκρούεται με τους μπάτσους. Γίνεται πετροπόλεμος ενώ οι μπάτσοι ρίχνουν δακρυγόνα ευθείας βολής, χειροβομβίδες κρότου λάμψης άλλα και πέτρες που οι διαδηλωτές τις επιστρέφουν. Η πορεία αρχίζει να υποχωρεί προς το κέντρο της πόλης.

Κατά τη διάρκεια της υποχώρησης οι μπάτσοι εξαπολύουν ένα νέο κυνηγητό προς τους διαδηλωτές συνεχίζοντας να ρίχνουν δακρυγόνα και κρότου λάμψης. Η πορεία φτάνει στην κεντρική πλατεία (πλ. Δημοκρατίας) όπου ο κόσμος ανασυντάσσεται και φωνάζει αντιμπατσικά συνθήματα. Οι μπάτσοι που έρχονται από το νοτιοδυτικό μέρος της πλατείας εξαπολύουν νέα επίθεση χωρίς να δεχτούν πρόκληση και ο κόσμος αρχίζει να υποχωρεί βόρεια προς την πλατεία Δημάδη. Στη νέα αυτή επίθεση οι μπάτσοι χρησιμοποιούν ξανά δακρυγόνα χημικά και κρότου λάμψης. Τη στιγμή εκείνη τραυματίζεται στο πρόσωπο μια κοπέλα 19 χρονών που κάθεται σε παγκάκι στην ανατολική πλευρά της πλατείας. Το κυνηγητό συνεχίζεται και ο κόσμος αρχίζει να διαλύεται προς διάφορες κατευθύνσεις.

Γίνονται λεκτικοί και σωματικοί τραμπουκισμοί σε ανήλικα κορίτσια της πορείας ενώ πραγματοποιούνται περίπου 30 προσαγωγές από τις οποίες οι 6 μετατρέπονται σε συλλήψεις ( οι 2 ανήλικοι) με κατηγορίες κακουργηματικού τύπου. Κατοχή και χρήση εκρηκτικών απρόκλητες σωματικές βλάβες. Τις επόμενες 2 μέρες γίνονται άλλες 2 συλλήψεις με τις ίδιες κατηγορίες. Όλοι οι κατηγορούμενοι αφήνονται ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, παρόν 2 και 3 φορές το μήνα στους μπάτσους και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Το σαθρό κατασκευασμένο κατηγορητήριο των μπάτσων δεν μπόρεσε να σταθεί ικανό για τις προφυλακίσεις που ζητούσαν οι αγανακτισμένοι δημοσιοκάφροι. Το κλίμα φόβου έσπασαν με τη δυναμική παρουσία τους έξω από τα δικαστήρια δεκάδες αλληλέγγυοι που παρέμειναν μέχρι την απελευθέρωση και του τελευταίου από τους συλληφθέντες.

Τις επόμενες μέρες τοπικά και πανελλαδικά Μ.Μ.Ε. κάνουν λόγο για τραυματισμό της κοπέλας από ναυτική φωτοβολίδα ευθείας βολής. Μιλάνε δηλαδή για την ίδιου τύπου φωτοβολίδα με αυτήν που έπληξε στο πόδι μια δημοσιογράφο στην Αθήνα πριν από λίγο καιρό. Το βίντεο του τότε τραυματισμού της δημοσιογράφου δείχνει τη δύναμη αυτού του τύπου της φωτοβολίδας που σφηνώθηκε φλεγόμενη στο πόδι της χωρίς να μπορούν να τη βγάλουν οι μπάτσοι που βρίσκονταν δίπλα της. Προκληθήκαν σοβαρότατα εγκαύματα σε όλο το πόδι της και κινδύνεψε και με ακρωτηριασμό. Το ίδιο χτύπημα είδαμε και στο Αγρίνιο πριν κάποια χρόνια (18-11-12) στα εγκαίνια των γραφείων της Χ.Α. όταν οι μπάτσοι σημαδεύοντας διαδηλωτή με δακρυγόνο ευθείας βολής, θρυμμάτισαν το κόκκαλο κάτω από το γόνατο και προκάλεσαν εκτεταμένα εγκαύματα σε όλη εκείνη την περιοχή του ποδιού που βλήθηκε, κάτι που στη συνέχεια χρειάστηκε 3 χειρουργεία και πλαστικές για να αποκατασταθεί μέρος του.

Στον τραυματισμό της κοπέλας στο Αγρίνιο αν και όλοι στα ΜΜΕ μιλούν για τραυματισμό από ναυτική φωτοβολίδα (ενώ οι μπάτσοι σκόπιμα δεν προβαίνουν σε ανακοίνωση που θα το διέψευδε μέχρι και σήμερα), δεν υπάρχει κανένα έγκαυμα και αυτό το βεβαιώνουν γιατροί του νοσοκομείου Αγρινίου αλλά και των Ιωαννίνων όπου η κοπέλα νοσηλεύτηκε τις επόμενες μέρες. Αν υπήρχε έγκαυμα στο πρόσωπο άλλωστε η νοσηλεία θα συνεχίζονταν για πολλές μέρες ακόμα. Πως λοιπόν όλοι είναι σίγουροι για τη φωτοβολίδα; ακόμα και η ίδια η κοπέλα δε θυμάται πως ακριβώς ή τι τη χτύπησε. Ακόμα και η καύτρα ενός σπίρτου ή του τσιγάρου όταν έρθει σε επαφή με το δέρμα αφήνει φουσκάλα λόγω της θερμοκρασίας. Ενώ ολόκληρη φωτοβολίδα στο κεφάλι δεν δημιουργεί κανένα έγκαυμα παρά τους 1000αδες βαθμούς κελσίου που παράγει κατά την καύση της; Επίσης η δύναμη βολής είναι τέτοια που όπως είδαμε και στην περίπτωση της Αθήνας αλλά και του Αγρινίου παλιότερα προκαλεί συντριπτικές βλάβες που θέλουν μήνες νοσηλείας.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που η αστυνομία χαλκεύει στοιχεία για τη δημιουργία ενόχων προς τέρψιν της κοινής γνώμης. Τα κροκοδείλια δάκρυα μπάτσων, δημοσιογράφων και αγανακτισμένων δεν ακουμπάν κανέναν. Δε σεβάστηκαν ούτε τον ίδιο τον τραυματισμό της κοπέλας μετατρέποντας σε σόου για τα δελτία ειδήσεων που θα αυξήσουν την ακροαματικότητα και τα κλικ στους υπολογιστές, με τηλεδικεία που δίκαζαν και ξαναδίκαζαν τον κόσμο και τον αγώνα. Ο Ευαγγελάτος στα καλύτερα του. Δεν έδειξαν βέβαια τον ίδιο ζήλο πριν λίγες μέρες όταν συμμορία μπάτσων που έκλεβε πρόσφυγες μικροπωλητές έφαγε ¨πακέτο¨ από τα θύματα της και στη συνέχεια συνελήφθησαν από συναδέλφους τους. Και σίγουρα ένιωσαν μεγάλη ανακούφιση όταν αξιωματικός της Α.Δ. Αγρινίου μεγαλέμπορος ναρκωτικών με τεράστιες ποσότητες πρέζας, κοκαΐνης και χασίς στην κατοχή του αθωώθηκε και αποκαταστάθηκε το όνομα και ο βαθμός του.

Κράτος και κεφάλαιο διεκδικούν το μονοπώλιο της βίας πράγμα που δεν έγινε ποτέ ιστορικά. Σε καιρούς ολοκληρωτισμού η βία του κράτους θα έχει ως απάντηση την αντιβία του λαού. Οι θιασώτες της βίας, οι στρατόκαυλοι πολεμοχαρείς επιλέγουν τα σώματα ασφάλειας, το στρατό, τις εταιρίες security ως φυσικό τους χώρο. Κανένας κοινωνικός αγωνιστής δεν χαίρεται με τη βία ακόμα και όταν αυτή θα φέρει το θάνατο του πολιτικού εχθρού του. Αυτοί που χαίρονται με το θάνατο, το θάνατο θα βρουν απέναντι τους. Ο αγώνας για ζωή και ελευθερία είναι μονόδρομος για κάθε άνθρωπο που θέλει να διατηρεί την αξιοπρέπεια του.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ – ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Ανακοίνωση της κατάληψης Apertus για τα γεγονότα στις 18/09 στο Αγρίνιο

Την Τρίτη 18/09 καλέστηκε στην πόλη –όπως και κάθε χρόνο- συγκέντρωση και πορεία για τα πέντε χρόνια από την δολοφονία του Π. Φύσσα από τα Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Δημάδη, όπου είχε στηθεί μικροφωνική εγκατάσταση κατά την οποία διαβάστηκαν κείμενα τα οποία μοιράζονταν και στους διερχόμενους. Μετά τις 20:30 ξεκίνησε η πορεία με συμμετοχή 200 περίπου ατόμων σε κεντρικά σημεία της πόλης όπου φωνάχτηκαν συνθήματα αντιφασιστικά, αντικρατικά, αλληλεγγύης σε μετανάστες, πολιτικούς κρατούμενους κ.α., ενώ παράλληλα γινόταν παρέμβαση με φέιγ-βολάν και μοίρασμα κείμενων.

Στην περιοχή των τρένων πραγματοποιήθηκε σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής. Οι μπάτσοι απάντησαν με δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Η πορεία διαλύθηκε και ο κόσμος κατευθύνθηκε προς την Πλατεία Παναγοπούλου (Σιντριβάνι). Από εκείνη την στιγμή η πορεία προσπαθούσε να ανασυγκροτηθεί, αλλά η λυσσαλέα και επικίνδυνη επίθεση της αστυνομίας δεν το επέτρεπε. Τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες κρότου-λάμψης από την πλευρά της αστυνομίας συνέχιζαν να εκτοξεύονται ασταμάτητα ακόμα και μέσα στην Πλατεία Δημοκρατίας που εκείνη την στιγμή ήταν κατάμεστη από ανθρώπους όλων των ηλικιών.

Η εκδίωξη του κόσμου της πορείας συνεχίστηκε μέχρι την Πλατεία Δημάδη. Η πρωτοφανής αγριότητα και καταστολή της αστυνομίας, με λεκτικές επιθέσεις, απειλές, τραμπουκισμούς και αναβαθμισμένη βίαιη επίθεση, είχε διπλό στόχο: Εκδικητικότητα για τον κόσμο που επέλεξε να κατέβει στο δρόμο και εκφοβισμός για την υπόλοιπη τοπική κοινωνία. Αποτέλεσμα ήταν περίπου τριάντα προσαγωγές και οκτώ συλλήψεις (έξι μετά την πορεία και δυο που ακολούθησαν τις επόμενες μέρες). Το κατηγορητήριο των συλληφθέντων είναι από την πρώτη μέχρι τη τελευταία του λέξη στημένο από τους μπάτσους. Τις επόμενες μέρες πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στα Δικαστήρια, μέχρι και ο τελευταίος σύντροφος να αφεθεί ελεύθερος με αυστηρούς όμως περιοριστικούς όρους.

Αυτό όμως που σημάδεψε τη βραδιά ήταν ο σοβαρός τραυματισμός της 19χρονης κοπέλας στην Πλατεία Δημοκρατίας. Παρόλο που η κοινωνία γνωρίζει το διαχρονικό ρόλο της αστυνομίας, το ιστορικό τραυματισμών και δολοφονιών -ακόμη και στον καιρό της «δημοκρατίας»-, επιχειρήθηκε μονομερής σύνδεση αυτού του γεγονότος με τα αντιστεκόμενα κομμάτια της πόλης. Μια σύνδεση που δεν συνάδει με τον λόγο, τα περιεχόμενα και την δράση που προάγουν τα κομμάτια αυτά. Εναντία στο κρατικό μονοπώλιο της βίας και την υπεροπλία της αστυνομίας, η αντι-βία ως επιλογή του κόσμου του αγώνα, πολλές φορές είναι μονόδρομος, αν και ο χώρος, τα μέσα της άμυνας και ο τρόπος χρήσης τους οφείλουν να διασφαλίζουν, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να μην πλήττονται συμμετέχοντες, αλληλέγγυοι ή διερχόμενοι. Ευχόμαστε στην 19χρονη κοπέλα καλή ανάρρωση και δύναμη σε αυτόν τον δύσκολο προσωπικό της αγώνα.

Από τη στιγμή του τραυματισμού γίνεται μια προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και συκοφάντησης του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού και αντιφασιστικού χώρου, αλλά και εν δυνάμει οποιουδήποτε επιλέγει να κατέβει στο δρόμο. Οι επίδοξοι μελλοντικοί δήμαρχοι-περσόνες που χρησιμοποιούν το γεγονός για μικροπολιτικούς λογούς, η άφαντη από τους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς αγώνες τοπική ΕΛΜΕ, ο κάθε δημοσιογράφος (ανώνυμος, επώνυμος ή με αρχικά) που συστηματικά χειραγωγεί και συσκοτίζει τις συνειδήσεις για μερικά «κλικ», ο κάθε μπάτσος που ανεβοκατεβάζει το γκλομπ του στα κεφάλια των διαδηλωτών και εκτοξεύει δακρυγόνα μες το κόσμο, ούτε μας πείθουν με τον επιλεκτικό ανθρωπισμό τους, αλλά ούτε θα καταφέρουν να διαγράψουν με μια μονοκοντυλιά μια παρουσία αγώνα με βαθιά κοινωνικά ριζώματα, με πολυπληθείς ιστορικές αναφορές και κοινωνικές αφετηρίες. Κάτι που επιχειρείται να γίνει και στον νέο κόσμο που εμπλούτισε δυναμικά τους κοινωνικούς αγώνες μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, αλλά και στον κόσμο του αντιφασισμού και της αντιεξουσίας που αναδύθηκε στη συνέχεια.

Παρόλα τα κροκοδείλια δάκρυα όλων όσων σχεδιάζουν την κοινωνική λεηλασία από την καπιταλιστική μηχανή και την κοινωνική πειθάρχηση από το κράτος, παρόλη την λασπολογία που χρησιμοποιείται για να νομιμοποιηθεί η επιθετικότητα των κατασταλτικών μηχανισμών και με δεδομένο το πείσμα και την αποφασιστικότητα των αντιστεκόμενων κομματιών της κοινωνίας, ο αγώνας ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα συνεχίζεται. Με αυτή τη λογική κατεβαίνουμε στο δρόμο όλα αυτά τα χρόνια και έτσι θα συνεχίσουμε. Ενισχύοντας τις πολιτικές διαδικασίες, οικοδομώντας σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης, αλληλοσεβασμού και συντροφικότητας. Συλλογικά και μαχητικά, αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και ισότιμα. Ραντεβού στο δρόμο, στους χώρους αγώνα, στις κοινότητες αντίστασης και αλληλεγγύης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚOΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Κατάληψη Apertus
Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο
Καλυβίων 70

Από την ιστοσελίδα της κατάληψης Apertus

Καλέσματα στην πόλη μας για αντιφασιστική συγκέντρωση-πορεία μνήμης για τον Παύλο Φύσσα (update)

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τα καλέσματα
στις ιστοσελίδες της κατάληψης Apertus
και του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Επίσης το πρωί της Τρίτης 18/09 υπάρχει
κάλεσμα για μαθητική αντιφασιστική πορεία

Εκδηλώσεις στην Μεσοχώρα Τρικάλων

Διαβάστε περισσότερα στην ιστοσελίδα
του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Αφίσα-κείμενο για απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Αλληλεγγύη στον κοινωνικό αγωνιστή Αντρέα Καραγιάννη (Δίκη: Παρασκευή 01/06)

Την Παρασκευή 01/06 δικάζεται στα δικαστήρια Αγρινίου ο συμπολίτης μας Ανδρέας Καραγιάννης με τις κατηγορίες «πρόκληση σε κακουργηματικές πράξεις με σκοπό την κατάλυση της Δημοκρατίας» λόγω κάποιων αναρτήσεων που έκανε σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης το καλοκαίρι του 2013. Η κατάληψη Apertus και το Σωματείο “Δικαίωμα στην Ζωή” εξέδωσαν καλέσματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης και σχετικά κείμενα.

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα της κατάληψης Apertus
και στην ιστοσελίδα του Σωματείου “Δικαίωμα στην Ζωή”

Συγκέντρωση-πορεία 01/06/18 στην περιφέρεια Ιωαννίνων (κάλεσμα-κείμενο από Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι)

Το μνημόνιο τώρα εφαρμόζεται…

Μετά από μιά δεκαετία περίπου, όπου η ελλαδική κοινωνία λεηλατείται από μια οικονομική κρίση που λειτούργησε ως δούρειος ίππος για την άλωση κοινωνικών και ταξικών κατακτήσεων, οι χλιαρές αντιστάσεις και η αδυναμία συγκρότησης κινήματος αντίστασης και ανατροπής από την πλευρά της κοινωνίας, άνοιξε την όρεξη στα κοράκια των πολυεθνικών καπιταλιστικών κολοσσών να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα εξαθλίωσης και εξαχρείωσης της κοινωνίας. Την υφαρπαγή κάθε δημόσιου κοινωνικού αγαθού με αισχρές συμβάσεις ξεπουλήματος-παραχώρησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Μέσα από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης που έχει υποθηκεύσει το μέλλον των επόμενων γενιών για δεκαετίες στο άρμα του σύγχρονου φασισμού, η γη και η θάλασσα χωρίζονται σε οικόπεδα προς ξεπούλημα και διαχείριση στα πλαίσια της διεθνούς νεοφιλελεύθερης επίθεσης που προκαλεί κοινωνική ισοπέδωση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

Το ξεπέρασμα της κρίσης για τα αφεντικά ισοδυναμεί με τη συνέχιση του πολέμου που έχουν κηρύξει στις κοινωνίες για τον έλεγχο των φυσικών πόρων που τους αφαιρούν τα διάφορα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, παράλληλα με την προώθηση πολιτικών συνθηκών κοινωνικής περιστολής των δικαιωμάτων, των διεκδικήσεων και αντιστάσεων, τουλάχιστον τόσο όσο και το πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατίας. Η επίθεση του κεφαλαίου στις κοινωνίες σήμερα, έχει ως αιχμή τον έλεγχο της ενέργειας και των νέων τεχνολογιών, την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αγαθών όπως το νερό και η τροφή με τάση τη μονοπωλιακή ολοκλήρωσή τους. Τα νέου τύπου τραστ μονοπωλιακής διαχείρισης των αναγκαίων κοινωνικών αγαθών που ενδυναμώνονται διεθνώς το μόνο που μπορεί να υποσχεθούν για το μέλλον είναι περισσότεροι πόλεμοι, φτώχεια και εξαθλίωση για τις κοινωνίες, αρπαγή και καταστροφή των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος.

Στην Ελλάδα ειδικότερα, ο οικονομικός στραγγαλισμός που επέβαλλαν στην κοινωνία με τη λεηλασία των δημοσίων ταμείων, των μισθών και των συντάξεων και συνολικά των εργασιακών συνθηκών, η απαξίωση του ίδιου του συντάγματος και της (έτσι κι αλλιώς) εκμεταλλευτικής θεσμικής σύμβασης της αστικής δημοκρατίας, η χρόνια παρασιτική λειτουργία των θεσμών (κόμματα, δικαιοσύνη, συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σώματα ασφαλείας) που αναδείχτηκε περίτρανα στα χρόνια των μνημονίων, ήταν η αρχή. Το αναγκαίο κτύπημα για να γονατίσει ο ήδη πληγωμένος λαός στις σειρήνες της ¨μεταμνημονιακής¨ ¨ανάπτυξης¨ που έρχεται για να λεηλατήσει την κοινωνία και τη φύση. Η συνέχεια έρχεται καταιγιστική για να αλλάξει αποφασιστικά τον κοινωνικό ταξικό χάρτη με τελική υπόσχεση το σκοταδισμό.

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, από το 1950 μέχρι σήμερα, όντας δουλικά προσκείμενες σε κάποιο ισχυρότερο νταβατζή της διεθνούς σκακιέρας, διδάσκονται και διδάσκουν το λαό στη μιζέρια και την υποτέλεια, στο γλείψιμο, τη ρουφιανιά, το φόβο και την ταπείνωση, τη ματαιοδοξία και την αγανάκτηση. Τα τέρατα του παρόντος μας μοιάζουν τόσο όσο έχουμε προχωρήσει στην αλλοτρίωση και το συμβιβασμό με το κράτος. Το ψεύτικο παιχνίδι της πολιτικής που γίνεται για να συγκαλύψει τα εγκλήματα των αφεντικών και να αθωώσει το σύστημα, έχει γεμίσει με ελπίδες ταξικής ανέλιξης πολλούς γραφειοκρατικούς κώλους, εχθρός τους, η Ενότητα στην προοπτική δημιουργίας κοινωνικού επαναστατικού κινήματος. Οι κομπογιαννίτες του σύριζα που τους έλαχε θέση Τσολάκογλου στην ιστορία δεν είναι τίποτα διαφορετικό από τα 100 μικρά ΚΚΕ που παρασιτούν και δυσφημίζουν οποιαδήποτε προοπτική κοινωνικής απελευθέρωσης.

Οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι οφείλουν να αξιοποιήσουν τη συσσωρευμένη αγωνιστική πείρα των τελευταίων ετών ενάντια στο καθεστώς των μνημονίων, για να εκτιμήσουν τα όρια της κοινωνικής αντίστασης στο επίπεδο των θεσμών και της αστικής δικαιοσύνης. Στα χρόνια όπου τα συντάγματα παραβιάζονται αβίαστα, η δικαιοσύνη και όλοι οι δημοκρατικοί θεσμοί, είναι ολοφάνερα βιτρίνα που κρύβει τον σάπιο ως το κόκκαλο εξουσιαστικό κόσμο, τα σώματα ασφαλείας αποτελούν λαομίσητο στρατό κατοχής, η Αντίσταση στο καθεστώς τίθεται πλέον επιτακτικά στον καθένα ξεχωριστά.

Το διακύβευμα είναι πάντα το ίδιο, να ξεφύγουμε από τη βαρβαρότητα, να μην ζήσουμε σαν δούλοι.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Από την ιστοσελίδα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού

Αφίσα-κείμενο για Παλαιστίνη (από Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι)

Διαβάστε περισσότερα στην ιστοσελίδα
του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού