Skip to content
Γυμνασιάρχης της σχολής Μωραΐτη απολύεται γιατί στήριξε τον Νίκο Ρωμανό. Ο γυμνασιάρχης εκδιώκεται όχι μόνο για την υπεράσπιση του Νίκου Ρωμανού στις επιθέσεις που δεχόταν κατά την απεργία πείνας από συγκεκριμένα πρόσωπα και χώρους, αλλά και για την υποστήριξη που έδειξε προς συναδέλφους του για μισθολογικά και εργασιακά ζητήματα. Δεν φτάνουν όμως μόνο αυτά, καθώς όπως ο ίδιος δηλώνει, η οδηγία της διεύθυνσης προς τους διευθυντές και τους καθηγητές ήταν να μην λένε τίποτα για τον Γρηγορόπουλο γιατί αυτά δεν αρέσουν στους γονείς!
Απλήρωτοι από το 2009, δικαιωμένοι και από την αστική δικαιοσύνη, και ακόμα περιμένουν τα δεδουλευμένα τους. Αυτά καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι της Εταιρείας Τροχαίου Υλικού, θυγατρικής εταιρείας των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Οι εργαζόμενοι έχουν στραφεί δικαστικά κατά των διοικήσεων των Ναυπηγείων, καθώς παρέμεναν και παραμένουν απλήρωτοι από το 2009, ενώ το 2010 η εταιρεία κήρυξε πτώχευση. Η αστική δικαιοσύνη τους δικαίωσε τον Μάρτιο 2014 αναγνωρίζοντας τα Ναυπηγεία ως πραγματικούς εργοδότες. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι δέκα μήνες μετά, περιμένουν να καθαρογράφει η απόφαση, γεγονός που παρατείνει την αγωνία τους και τον αγώνα τους για επιβίωση. Ωστόσο, έχει και σημαντική επίδραση στον αγώνα τους στο σύνολό του, καθώς το Μάρτιο εκδικάζεται στον Άρειο Πάγο η υπόθεση των ναυπηγείων, και οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν να μην έχουν ένα σημαντικό χαρτί εναντίον της εργοδοσίας.
Τακτοποιούν τα «δικά» τους παιδιά στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις. Σύμφωνα με καταγγελία της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας, μετά την ανακοίνωση των εκλογών, απερχόμενοι γενικοί γραμματείς αποκεντρωμένων διοικήσεων, προχώρησαν σε μία σειρά αυθαίρετες και παράνομες διοικητικές πράξεις προσλήψεων «ημετέρων».
Υποχώρηση της εργοδοσίας, μετά από τις συνεχόμενες 24ωρες απεργίες Τετάρτη 21 και Πέμπτη 22 Γενάρη, από τους εργαζόμενους στις Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν τον εμπαιγμό της εργοδοσίας αναφορικά με τους μισθούς που τους οφείλει, αλλά και τις εκδικητικές απολύσεις στις οποίες κατέφυγε η εργοδοσία εναντίων συνδικαλιστών – εργατών, προφανώς για να τρομοκρατήσει τον αγώνα των εργαζομένων. Η κλιμάκωση του αγώνα οδήγησε στην υποχώρηση της εργοδοσίας που ικανοποίησε μέρος των απαιτήσεων των εργαζομένων, που όμως παραμένουν σε ετοιμότητα για την υλοποίηση των δεσμεύσεων.
Χρωστάει 7 μήνες μισθούς και εκβιάζει τους εργαζόμενους να δεχτούν δύο! Στη θέση του εκβιαστή ο Μπακατσέλος του «Αγγελιοφόρου» που έχει αναστείλει τη λειτουργία του από τα τέλη του 2014. Με πρόσχημα το σχέδιο εξυγίανσης της εταιρείας μέσω του πτωχευτικού δικαίου, ο εργοδότης ζητά από τους 110 εργαζόμενους που παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 7 μήνες, να δεχτούν τα ψίχουλα που τους πετάει, προκειμένου να γλυτώσει η εταιρεία από την κακοδιαχείριση της εργοδοσίας και να «ανασυνταχθεί» μέσω του άρθρου 99.
Με παράσταση διαμαρτυρίας στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση απάντησε την Πέμπτη 22 Γενάρη στις 10 το πρωί, το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Αχαΐας, σε ένδειξη συμπαράστασης στους 16 απλήρωτους εργαζόμενους στον κοινωνικό τομέα. Θυμίζουμε ότι, προκλητική απόφαση του Ελεγκτικού Συμβουλίου χαρακτηρίζει «περιττούς» τους 16 εργαζόμενους, που εργάζονται με διάφορες συμβάσεις τα τελευταία χρόνια, και παραμένουν απλήρωτοι τρείς και παραπάνω μήνες.
Στα δικαστήρια σέρνει η εργοδοσία των Πράκτικερ συνδικαλιστές για τον αγώνα τους ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στη Λάρισα. Στις 4 Φλεβάρη, θα δικαστούν 4 συνδικαλιστές του Σωματείου Εργαζομένων στα «Πράκτικερ» και άλλοι, γιατί συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση έξω από το πολυκατάστημα του Πράκτικερ, στις 3 Νοέμβρη 2013, στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας των εμποροϋπαλλήλων, ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Ο αγώνας, όμως, ενάντια στην ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων και στην κατάργηση των εργατικών κεκτημένων συνεχίζεται. Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, καλεί σε συνέλευση την Τρίτη 27/1 στις 7μμ στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, Εξάρχεια).
Συγκέντρωση- διαμαρτυρία την Παρασκευή 23/1 στις 13.00 ενάντια στις νέες απολύσεις από την εταιρεία «CHIPITA», στη Φθιώτιδα. Σε ακόμα 7 νέες απολύσεις προχώρησε το Γενάρη η εργοδοσία, που αποτελούν συνέχεια των δεκάδων άλλων στις οποίες έχει προχωρήσει το περασμένο διάστημα. Σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών Φθιώτιδας, καταγγέλλει ότι: «Η αντεργατική επίθεση που χρόνια τώρα εξαπολύουν οι καπιταλιστές και οι εταιρείες κολοσσοί του κλάδου των τροφίμων όπως η CHIPITA συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Αυτές οι απολύσεις έρχονται να προστεθούν στις δεκάδες που έκανε η ίδια εταιρεία και στις χιλιάδες που έχουν γίνει στον κλάδο τα τελευταία πέντε χρόνια.».
Ακόμα ένας νεκρός εργάτης στα κάτεργα της ΔΕΗ. Την ζωή του έχασε ένας 57χρονος, εργαζόμενος σε συνεργείο εργολάβου, αργά το απόγευμα της Τετάρτης 21 Γενάρη λόγω πτώσης του από σκαλωσιά, στο ενεργειακό κέντρο της ΔΕΗ Μεγαλόπολης. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας και οι εργολαβοποιήσεις όπου στο κυνήγι του ανταγωνισμού και του κέρδους μειώνει το «κόστος εργασίας» αποτελούν βασικές αιτίες για τα εργατικά ατυχήματα στην ΔΕΗ.
Φτάνει πια ! φώναξαν στη συγκέντρωσή τους στις 19/1 στο Υπουργείο Υγείας, οι πρακτικάριοι των υγειονομικών. Η Επιτροπή Αγώνα Ανέργων – Πρακτικάριων Υγειονομικών καταγγέλλουν τα ιταμά προγράμματα απασχόλησης τύπου Voucher και απαιτούν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους οι εργαζόμενοι στο 1o Voucher Υγείας, να έχουν σταθερή μισθοδοσία κάθε μήνα και φυσικά πλήρη ασφάλιση, και να προσμετράτε ως προϋπηρεσία η συμμετοχή στα προγράμματα κατάρτισης.
Καθολική ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων στην η24ωρη απεργιακή κινητοποίηση Τετάρτη 21 Γενάρη στον όμιλο Σκουλούδη(Ευβοϊκή ΑΕ, ΙΝΟ ΑΕ), που διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους. Η εργοδοσία μπροστά στη μαζική και συλλογική κινητοποίηση, προσπάθησε να διασπάσει τουςεργαζό΄μενους καταβάλλοντας μέρος των χρημάτων σε ορισμένους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι όμως παραμένουν ενωμένοι και συνεχίζουν τον αγώνα τους με νέες κινητοποιήσεις με νέες 24ωρες απεργίες μέχρι τις 26/1.
Παρέμβαση στο Panda Pizza στα Γιάννενα, πραγματοποίησε η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων. Η διαμαρτυρία αφορά στις εκδικητικές απολύσεις που προχώρησε η εργοδοσία. Στις 31/12/14, παραμονή πρωτοχρονιάς, δυο διανομείς στην πιτσαρία “Panda Pizza”, έμαθαν μέσω sms ότι απολύονται. Ο λόγος ήταν ότι δεν δέχτηκαν να υπογράψουν εικονικά, πως εισέπραξαν το δώρο Χριστουγέννων και το επίδομα αδείας, καθώς και το ότι ζήτησαν να ασφαλίζονται για τις πραγματικές ώρες που εργάζονταν. Περιττό να αναφερθούμε στις συνθήκες εργασίας που επικρατούν στον κλάδο του επισιτισμού. Να σημειώσουμε ότι, οι δύο εργαζόμενοι δεν έσκυψαν το κεφάλι και κατήγγειλαν την απόλυση ως παράνομη και καταχρηστική. Στην τριμερή συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας, η αδιάλλακτη εργοδοσία δεν δέχτηκε την επαναπρόσληψη και υποστήριξε ότι οι διανομείς δούλευαν 4ωρο και ότι έχουν εξοφληθεί όλα τα χρωστούμενα. Όμως ο αγώνας συνεχίζεται.
Στις 19/1 πραγματοποιήθηκε τρίωρη στάση εργασίας στην ΕΛΣΤΑΤ (11.00-13.00) και συγκέντρωση στο κτίριο. Η κινητοποίηση καλέστηκε σε αντίδραση στο πιο πρόσφατο αυταρχικό ολίσθημα του Γεωργίου, που στρέφεται ενάντια στον πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων τον οποίο καλεί σε απολογία για «αναξιοπρεπή, ανάρμοστη και ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός υπηρεσίας», επιβάλλοντας ταυτόχρονα ποινή (περικοπή μισθού κατά 3/4). Ο Γεωργίου προσπάθησε να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους για να απέχουν από τις κινητοποιήσεις με εξώδικο.
Ανθεί η «μαύρη εργασία» στην Ελλάδα. Ο 1 στους 10 εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος στην Ελλάδα σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις του υπουργείου Εργασίας, με το ανεπίσημο ποσοστό να είναι ακόμα μεγαλύτερο. Στο 9,32% κυμαίνεται το ποσοστό των αδήλωτων εργαζομένων στις επιχειρήσεις που ελέγχθηκαν το μήνα Νοέμβριο στο πλαίσιο του επιχειρησιακού «Άρτεμις», του υπουργείου Εργασίας.
Ανηλεής όμως είναι και επίθεση στους απόμαχους της εργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «ΗΛΙΟΣ» του Υπουργείου Εργασίας για τον Ιανουάριο του 2015, καταγράφεται η συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη συνταξιοδοτική φτώχια, με συντάξεις πείνας και πετσοκομμένες επικουρικές συντάξεις.
– 200 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα της αγωγής που έχει καταθέσει η συνάδελφος Μ. σε βάρος του εργοδότη της (απολυμένη από το Μουσικό Καφενείο, Νέα Σμύρνη).
– 200 ευρώ στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής για τα δικαστικά έξοδα των συλληφθέντων έξω από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ και έξω από το Α.Τ. Ακροπόλεως, την ημέρα της απεργίας στον κλάδο του βιβλίου (Κυριακή 28/12/2014).
Tο εργασιακό δελτίο της ιστοσελίδας Omnia Sunt Communia ηχογραφείται και μεταδίδεται από τα Ραδιοφράγματα.
Η Ραδιουργία αναμεταδίδει το δελτίο καθημερινά στις 11.00 το πρωί.
Αθώοι οι τρεις σύντροφοι που δικάζονταν για αντίσταση, εξύβριση κατά συρροή, απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας, απρόκλητες σωματικές βλάβες και διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης μετά το όργιο καταστολής σε μαθητική συγκέντρωση έξω από το δημαρχείο Αγρινίου στις 6-12-2014.
Κατέρρευσε ηχηρά μια ακόμη αστυνομική σκευωρία σε βάρος αγωνιζόμενων ανθρώπων που επιλέγουν να διαταράσσουν τον κοινωνικό λήθαργο διεκδικώντας ουσιαστική κοινωνική επικοινωνία μέσα από έναν ανοιχτό δημόσιο διάλογο όπου κατατίθενται και ζυμώνονται ανοιχτά, δράσεις, προτάσεις, αναλύσεις, κριτική, (αντί)στάσεις, για τα κοινά (αναγκαία) ζητήματα. Άνθρωποι που διεκδικούν έτσι το δημόσιο βήμα τους στα κοινά αφού τα θεσμικά μικρόφωνα – κανάλια επικοινωνίας είναι πάντα κλειστά στον ανεξέλεγκτο λόγο – αυτόν που δεν αναγνωρίζει κανενός είδους προσχήματα. Κι όταν ακόμα η σιωπή και ο φόβος απλώνονται τόσο στην κοινωνία όπου αποκλείονται διαρκώς από το δημόσιο λόγο, διαστρεβλώνεται η απεύθυνσή τους, συκοφαντούνται και απομονώνονται εξαιτίας όλο και περισσότερων εκβιασμών που τίθενται στην κοινωνία, επιλέγουν να διαταράσσουν και πάλι αυτό το καθεστώς, είτε με συνθήματα, είτε με καταλήψεις – διαδηλωσεις, είτε με τη φασαρία μιας βιτρίνας που πέφτει, είτε με φωτιά απέναντι στο σκοτάδι του φασισμού (που σε εκείνη τη συγκυρία ήθελε τη ζωή του αναρχικού απεργού πείνας Ν. Ρωμανού). Αποτελώντας αναπόσπαστο κοινωνικό κομμάτι οι αναρχικοί αγωνιστές κουβαλώντας όλη τη μπόχα της σύγχρονης εξουσιαστικής κοινωνίας δεν διεκδικούμε την καθαρότητα αλλά την ίδια την απελευθερωμένη από την εξουσία ευρεία κοινωνική επικοινωνία συνεργασία δημιουργία …. προς κάτι το ανθρωπινότερο για εμάς αλλά και για τους επόμενους, μην αψηφώντας ότι όλα τα διλλήματα κρίνονται σε χρόνο ενεστώτα.
Η αίθουσα (από τη μεριά που κάθονταν οι μπάτσοι), πάγωσε όταν μπάτσος κατηγορίας ανέφερε ότι η αστυνομία λειτουργεί με τη λογική της συλλογικής ευθύνης και με φρονηματικού τύπου κριτήρια, σε βάρος αυτών των κοινωνικών ομάδων ή ατόμων που εμπλέκονται σε διαδικασίες αγώνα. Ο ίδιος μπάτσος δεν κατάλαβε ότι έτσι παραδέχτηκε πως αυτή του η θέση όντας εναρμονισμένη με τις εντολές τις κεντρικής διοίκησης καταδεικνύει τις διαθέσεις της εξουσίας απέναντι σε όποια μορφή ανοιχτού-ελεύθερου ή έστω δημοκρατικού διαλόγου αλλά και το διαχρονικό ρόλο της αστυνομίας στον κοινωνικό ανταγωνισμό. Ο ίδιος, ίσως πάλι άθελά του, συμπαρατάχτηκε έτσι με τη θέση των κατηγορούμενων ότι η δίωξη τους είναι πολιτική.
Το δικαστήριο φυσικά κατάλαβε ότι επρόκειτο για μια γελοία σύλληψη, για μια γελοία δικογραφία και μια ακόμη πιο γελοία υποκριτική, και είτε ήθελε είτε όχι, σαμποτάρισε τις αστυνομικές μακρο-κατασταλτικές επιδιώξεις, μην μπορώντας να ταυτιστεί στο παραμικρό (ούτε στο επίπεδο της κατηγορίας της αντίστασης) με αυτήν.. που θέλει να κρυφτεί αλλά ο χρυσαυγιτισμός δεν την αφήνει. Αλλά και την αστική δημοκρατία την πιάνει ένα άγχος να αναγνωριστεί ως καθεστώς, έτσι και οι δικαστές ξεχνώντας το πακέτο των 3 αντι-τρομοκρατικών νόμων ανέφεραν ότι στην Ελλάδα δεν δικάζεται το φρόνημα. Ή ακόμα, όταν, εστιάζοντας στο κατηγορητήριο αποφεύγουν να κριθεί το ουσιαστικό υποκείμενο των κατηγοριών –σε ποιά συνολικότερη κατάσταση έλαβαν χώρα τα συγκεκριμένα ¨αδικήματα¨ που στοιχειοθετούν τις κατηγορίες; ποιοι οι λόγοι που τα προκάλεσαν; πια τα κίνητρα και που απευθύνεται-ποιους ωφελεί η αξία τους; Θεωρείται αδίκημα μια πράξη αντίστασης αυτού που βάλλεται; Πως η ¨δικαιοσύνη¨ εστιάζει στη βιτρίνα και όχι στη ζωή; Η απάντηση είναι ότι η αστική δικαιοσύνη απαντά στις ανάγκες του κράτους και όχι της κοινωνίας .
Ένα ενδιαφέρον ερώτημα προς την (δημοκρατική) έδρα θα ήταν κατά πόσο θεωρούν ότι τα δεκάδες χρόνια που μοιράζουν κάθε μέρα αλλά και συνολικότερα οι αποφάσεις τους απέναντι σε μικροπαραβάτες, φτωχοδιάβολους, μετανάστες, ρομά, μικροκλεφτρόνια, χρήστες ουσιών, που συνήθως ανήκουν στις χαμηλότερες ταξικά κοινωνικές ομάδες και αποτελούν κομμάτι της κοινωνίας που δεν ποδηγετείται εντός του δημοκρατικοφανούς πλαισίου ασφυκτικού κοινωνικού ελέγχου που επιβάλλεται στρατιωτικά και πολιτικά σε βάρος όλων, εξυπηρετεί την κρατική αναγκαιότητα της δημιουργικής καταστροφής απαξιωμένου ανθρώπινου δυναμικού ή την κοινωνική ειρήνη η οποία θα υπάρξει πραγματικά μόνο σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Η αστική δικαιοσύνη φέρει ευθύνη απέναντι σε μια νεολαία αποκλεισμένη από βασικά κοινωνικά αγαθά αλλά και για το καθεστώς καταπίεσης ανισότητας και εκμετάλλευσης που υποθάλπτουν και εξωραΐζουν. Το επίδικο δεν είναι ποτέ στο κατηγορητήριο.
Μπάτσοι και δικαστές καλούνται αμφότεροι να αναγνωρίσουν τον αντικοινωνικό ρόλο των θεσμών και του κράτους και να διαχωρίζουν τη θέση τους σύμφωνα με τη συνείδηση τους από το εντεταλμένο καθήκον -προϊόν της σύμβασης κοινωνικής υποτέλειας που ονομάζουμε Σύνταγμα. Να χρησιμοποιήσουν τα συλλογικά συνδικαλιστικά τους όργανα όπως για το ύψος των μισθών τους έτσι και ενάντια στην κρατική γραμμή σήμερα για την οριστική κατάργηση του θεσμού της αστικής δικαιοσύνης, της αστυνομίας και συνολικά του κράτους αύριο. Καθώς, και για την αντικατάσταση του συγκεντρωτικού – ιεραρχικού μορφώματος από τις αυτοδιευθυνόμενες, οριζόντια οργανωμένες, αλληλεγγύες κοινότητες. Αντιστεκόμενοι και οι ίδιοι στον ολοκληρωτισμό που επιβάλλεται στην κοινωνία, προκειμένου να μην αποτελούν κοινωνική ομάδα απέναντι στα ζωτικά συμφέροντα όλης της κοινωνίας και έτσι να μην αποτελούν στόχο της κοινωνικής αντίστασης αλλά μέρος της.
Απέναντι στον ποινικό κώδικα εμπιστευόμαστε το κοινωνικό – ταξικό κίνημα που διεκδικεί τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα, το οποίο συνθέτει και ανταποκρίνεται στον ορθό λόγο, τον κάνει κτήμα όλης της κοινωνίας, κόντρα στις σειρήνες της αστικής ενημέρωσης και πολλάκις έχει καταδικάσει τους θεσμούς του κράτους και τους εντεταλμένους δημίους του για εγκλήματα συνείδησης. Εκεί και θα κριθούμε όλοι.. στο δίπολο κανίβαλος ή άνθρωπος –στο αν τελικά αποτελούμε κοινωνικά κομμάτια που επιδιώκουν την ελευθερία, την ευημερία και την πρόοδο για όλο το κοινωνικό σώμα ή παράσιτα σε αυτό.
Η δικαιοσύνη χτίζεται συλλογικά στη συνείδηση των ανθρώπων μέσα από τα κοινά βιώματα και την επικοινωνία, για αυτό πρέπει να προωθείται ο ανοιχτός δημόσιος λόγος, για να απονέμει τα του καίσαρος στον καίσαρα.
Μέχρι τότε ο αγώνας για να σπάσουμε το τείχος της σιωπής και των ψεμάτων, για να καταστραφεί η κυριαρχία και η εκμετάλλευση, δεν θα συνδιαλέγεται και δε θα παρεκκλίνει της κοινωνικής δικαιοσύνης. Του δίκιου που πηγάζει από τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΑΓΩΝΑΣ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Υ.Γ. Τα τοπικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ που εστιάζουν στην άμεση είδηση αιτιολογώντας στη γρήγορη ενημέρωση την ύπαρξη τους τελικά δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να χρησιμοποιούν επιλεκτικά την επικαιρότητα κατά το δοκούν (άλλοτε) κατασκευάζοντας κλίμα φόβου, παραπλανώντας και (άλλοτε) στοχοποιώντας ανάλογα με τις σκοτεινές τους επιδιώξεις στο πλάι των πολιτικών τους προϊστάμενων. Προφανώς και πληροφορήθηκαν την αθώωση των 3 συντρόφων αλλά δεν έγραψαν ούτε λέξη. Σε αντίθεση με το ζήλο που έδειξαν να καλύψουν άμεσα τα ¨επεισόδια¨ στο δημαρχείο που ως γνωστόν προκαλούν οι αναρχικοί-αντιεξουσιαστές προωθώντας παράλληλα τα ψεύδη της αστυνομικής διεύθυνσης, συνεισφέροντας για μια ακόμα φορά στο έργο της καταστολής και καλύπτοντας τους συναδέλφους τους στα τάγματα ασφαλείας.
Στο χώρο της κατάληψης Apertus
